«Μας πήραν τις ζωές μας επειδή βοηθούσαμε κόσμο;»
Η Ελληνική Κυβέρνηση και κατά συνέπεια η χώρα, κατηγορείται για σωρεία βίαιων επαναπροωθήσεων (pushbacks). Πλέον σε σχεδόν καθημερινή βάση δημοσιοποιούνται video και μαρτυρίες που στοιχειοθετούν τις καταγγελίες. Την ίδια στιγμή ορίζεται δικάσιμος για τις «αμαρτωλές ΜΚΟ», αυτές που στοχοποιήθηκαν από το ξενοφοβικό “πελατολόγιο” της ΝΔ. Το timing δεν είναι τυχαίο.
Ποιοι αλήθεια δικάζονται σε λίγες μέρες;
Πολλοί, είναι η απάντηση, αλλά τα μέλη της ERCI ((Emergency Response Center International) έχουν εξέχουσα θέση.
Είναι αυτοί που προφυλακίστηκαν το 2018.
Αυτοί που διασύρθηκαν ονομαστικά και εδώ και 3 χρόνια περιμένουν να δικαστούν αντιμετωπίζοντας κατηγορίες που επιφέρουν έως και 25 χρόνια κάθειρξη.
Sarah Mardini: Η σύρια που το 2015 έσωσε μαζί με την αδερφή της 18 πρόσφυγες και έγινε ηρωΐδα, ήταν μια από τους συλληφθέντες.
Τότε, το 2015, η Sarah είδε τη βάρκα τους να μπάζει νερά λόγω υπερφόρτωσης, πήδηξε στο νερό και κολύμπησε επί 3.5 ώρες κρατώντας τα σχοινιά της βάρκας έως ότου έφθασε στη Λέσβο. Το ίδιο έκανε και η αδερφή της που ήταν μέλος της ολυμπιακής κολυμβητικής ομάδας. Επέστρεψε ως εθελόντρια διασώστρια στη Λέσβο λίγα χρόνια μετά. Συνελήφθη στο αεροδρόμιο καθώς επέστρεφε στο Βερολίνο για να συνεχίσει τις σπουδές της.
Sean Binder: Εθελοντής γεννημένος στη Γερμανία και κατοικος Ιρλανδίας. Παραδόθηκε στις Αρχές αμέσως μόλις έγινε γνωστή η σύλληψη της Sarah ενώ η Ελληνική Αστυνομία θριαμβολογούσε για την εξιχνίαση και σύλληψη δικτύου λαθροδιακινητών στο οποίο εμπλέκονταν 24 πολίτες άλλων χωρών και 6 έλληνες.
Νάσος Καρακίτσος: Διευθυντής πεδίου της ERCI για δύο χρόνια και δη την επίμαχη περίοδο που αφορούν οι κατηγορίες. Παραδόθηκε επίσης αμέσως μόλις απαγγέλθηκαν κατηγορίες.
Όπως λέει ο ίδιος στο 2020mag.gr, επικοινώνησε αμέσως με την αστυνομική διεύθυνση στη Λέσβο και ρώτησε γιατί βγήκε ένταλμα εναντίον του, δηλώνοντας την πρόθεσή του να παρουσιαστεί οικειοθελώς σε μια υπόθεση που θεωρούσε παρεξήγηση.
«Με περίμεναν στο λιμάνι και μάλιστα με δύο περιπολικά και ήθελαν να γράψουν ότι έγινε σύλληψη, ενώ πήγα οικειοθελώς, παραδόθηκα και μάλιστα τους είχα ειδοποιήσει για το πότε φτάνω» θυμάται. «Είχαν γράψει στη δικογραφία διάφορα σχετικά με μένα όπως “ιδιαίτερα επικίνδυνος που χρησιμοποιεί το ψευδώνυμο Nassos”, είχαν κόψει και ράψει κομμάτια συνομιλιών στο Whatsapp σε γκρουπ που είχε δημιουργήσει η Ύπατη Αρμοστεία (UNHCR) και είχαν φτιάξει υπόθεση».
Ο ίδιος προσπάθησε να εξηγήσει ότι αυτός ήταν υπεύθυνος για τις επιχειρήσεις, ότι στο κινητό του και το laptop του που παρέδωσε στις Αρχές υπήρχαν για κάθε ημερομηνία κατά το επίμαχο διάστημα, ειδοποιήσεις στο θάλαμο επιχειρήσεων του Λιμενικού, στον Λιμενάρχη και στον υπεύθυνο αξιωματικό του Λιμεναρχείου Μυτιλήνης, από εκείνον.
«Γράφουν ότι παρακολουθούσαμε τις επικοινωνίες μέσω ασυρμάτων και εξού η κατηγορία για κατασκοπεία, αλλά μιλάνε για ανοιχτή συχνότητα, οποιοσδήποτε μπορεί να την παρακολουθήσει. Όσο για το γκρουπ στο Whatsapp στο οποίο αναφέρονται επαναλαμβάνω ήταν στημένο από την Ύπατη Αρμοστεία και το Λιμενικό δεν ήταν σε αυτήν την ομάδα. Υπήρχε για να ενημερώνεται η Ύπατη Αρμοστεία και να στέλνει άνθρωπό της εκεί που έβγαινε η βάρκα».
Το κατηγορητήριο αναφέρεται και στο όχημα που χρησιμοποιούσε η ομάδα, κάτω από τις πινακίδες του οποίου βρέθηκαν άλλες στρατιωτικού τύπου. «Αυτό το αμάξι έχει περάσει δεκάδες ελέγχους όσο ήμουν εκεί. Αδειάζαμε τα πάντα, τα τσέκαραν ποτέ δεν είχαμε θέμα. Ναι σαφώς δεν είχαμε ποτέ ξεβιδώσει τις πινακίδες του, γιατί να το κάνουμε αυτό; Δεν έχω ιδέα από που αγοράστηκε αλλά οι στρατιωτικού τύπου πινακίδες στις οποίες αναφέρονται είναι αυτοκόλλητο».
Ο Νάσος ανησυχεί. Οι δικηγόροι τους δηλώνουν ότι η υπόθεση εναντίον τους ειναι σαθρή, ότι το κατηγορητήριο καταρρέει αφού έχουν προσκομιστεί στοιχεία που αποδεικνύουν ότι δεν υφίσταται θέμα. Όμως είναι επίσης προφανές ότι η υπόθεσή τους και η δαμόκλειος σπάθη που κρέμεται πάνω από τα κεφάλια τους επί 3 χρόνια τώρα εξυπηρέτησε τον αρχικό της στόχο. Να αδειάσουν τα νησιά από αυτούς που βοηθάνε και μιλάνε.
Οταν τον ρώτησα αν έχει μετανιώσει με δεδομένο πως εξελίχθηκαν τα πράγματα η απάντησή του είναι ξεκάθαρη: «Όχι δεν το έχω μετανιώσει. Θα ξαναπήγαινα ακόμα κι αν ήξερα ότι θα εξελιχθούν έτσι όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα. Πρώτη φορά στη ζωή μου είχα την ευκαιρία να βοηθήσω τόσους ανθρώπους, έσπασε αυτή η φούσκα που ζούμε όλοι μας, που εθελοτυφλούμε που ακόμη νομίζουμε ότι η ζωή είναι να βγω να ψωνίσω».
«Ξέρεις, όταν τελικά έφυγα και γύρισα στην Αθήνα, είχα “καεί”. Έμεινα 4 μήνες σπίτι μου ανίκανος να σηκωθώ από το κρεβάτι, όταν σταματάς σου “σκάνε” όλα, οι πνιγμένοι… τα παιδάκια», μου λέει.
Η φυλάκιση
Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που χεις να μου πεις για αυτό που έγινε τον ρώτησα. «Πρώτη φορά βοήθησα στη ζωή μου τόσο κόσμο, συνεργαζόμουν καλά με όλους και ήρθε η δίωξη και με βρήκε από το πουθενά. Πίκρα απογοήτευση για την αδικία».
Οι συνθήκες κράτησης τους από όταν μεταφέρθηκαν στις Φυλακές Χίου ήταν σχετικά καλές. «Κανείς δεν καταλάβαινε γιατί ήμασταν εκεί, όλοι απορούσαν και δε μας ενόχλησε και κανείς. Με άφησαν μάλιστα να σπουδάζω στο Ανοιχτό Πανεπιστήμιο (Ευρωπαϊκό Πολιτισμό) και όταν τελικά μας άφησαν και γυρίσαμε καταλάβαμε ότι μας πήραν τις ζωές μας. Όλοι είχαμε εφιάλτες και ξυπνάγαμε στις 4 το πρωί κάθιδροι. Πιστεύαμε πως βάσει στοιχείων θα απέσυραν τις κατηγορίες αλλά δεν το έκαναν και απλώς ζούσαμε με την απειλή πάνω από το κεφάλι μας. Και τώρα ήρθε η ώρα και ξέρουμε ότι ακόμη κι αν το τραβήξουν, η υπόθεση θα εκπέσει στο Εφετείο και θα αθωωθούμε. Αλλά θα χουν περάσει 4 χρόνια. Ποιος θα μας τα δώσει πίσω; Μας πήραν τις ζωές μας επειδή βοηθούσαμε κόσμο;»
