Η φωτογραφία ξεγελάει.

Στην πραγματικότητα οι πόρτες είναι πιο χαμηλές, σε καμιά περίπτωση διπλάσιες από το ύψος ενός ανθρώπου, έστω και παιδιού, το κτήριο πιο ταπεινό και ο δρόμος άντε να είναι τέσσερα μέτρα φαρδύς. Μάλλον ο φωτογράφος τράβηξε την φωτογραφία από κάτω προς τα πάνω πεσμένος, μπροστά από το ακριβώς απέναντι μαγαζί, εκεί που τώρα είναι αυτό με τα άσπρα τραπέζια.

Στα πενήντα -εξήντα μέτρα, ίσως και παραπάνω η Λυσικράτους, προς τα εκεί κοιτάνε τα παιδιά, εκτός από τον τελευταίο που φαίνεται να φωνάζει κάτι στη μικρή αντάρτισσα που αψηφά, αυτό που κάνει τα άλλα να είναι τόσο προσεχτικά. Εκεί κάπου ήταν ο αστυνομικό τμήμα της Πλάκας, σε αυτό είχαν επιτεθεί οι αντάρτες του ΕΛΑΣ, από αυτή τη μάχη, μάλλον και η φωτογραφία.

Αν ρίξεις λίγο παραπάνω από ένα απλό βλέμμα, ακόμα και σήμερα μπορείς να δεις, στον τοίχο επί της Σέλλευ, μικρές τρύπες , ίσως να είναι από την ημέρα της φωτογραφίας, ίσως λίγο πιο πριν η λίγο πιο μετά, άλλα σίγουρα από τότε, που πολλά ερωτήματα έχουν μείνει αναπάντητα….