Θοδωρής Καραγιαννίδης
Aίσθηση προκαλεί η αποκάλυψη ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας που επιχειρεί να εκμεταλλευτεί πολιτικά την τραγωδία και το θάνατο των τριών εργαζόμενων της Marfin της οδού Σταδίου και διοργανώνει σχετική τελετή το Σάββατο, έχει προσφύγει εναντίον των αποζημιώσεων που έχουν επιδικαστεί στις οικογένειες των θυμάτων!
Την αποκάλυψη έκανε ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος, που επισήμανε ότι το ελληνικό δημόσιο εκπροσωπούμενο από την κυβέρνηση, έχει καταθέσει αίτηση αναίρεσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας εναντίον τεσσάρων αποφάσεων των διοικητικών δικαστηρίων που δικαιώνουν τις οικογένειες των τριών θυμάτων της τραγωδίας του 2010 και 24 εργαζόμενους, επιβάλλοντας στο Δημόσιο την αποζημίωσή τους. Σύμφωνα με τις αποκαλύψεις, η υπόθεση συζητείται την 1η Ιουνίου 2020 στο 1ο Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας, λίγες μέρες μετά την τελετή για την τοποθέτηση πλάκας στο σημείο της τραγωδίας! Το δημόσιο εκπροσωπείται από τα Υπουργεία Εργασίας και Προστασίας του Πολίτη, η νομική ομάδα των οποίων αποτελείται από τέσσερις δικηγόρους, οι οποίοι θα παραστούν την 1η Ιουνίου στη συζήτηση της υπόθεσης, σύμφωνα με την αποκάλυψη.
Πρόκειται για το επισφράγισμα της πολιτικής υποκρισίας. Είχε προηγηθεί το «τσεκούρωμα» από τον Μάκη Βορίδη της επικοινωνιακής απόπειρας του Κυριάκου Μητσοτάκη να παρουσιάσει την τελετή ως μία «μια συμβολική πράξη ενότητας ενάντια στον διχασμό». Ο υπουργός με χυδαίους ισχυρισμούς επιχείρησε να συνδέσει την τραγωδία με την Αριστερά και να «ανακαλύψει» σχέσεις των δραστών με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Οι αποφάσεις των διοικητικών δικαστηρίων που δικαίωσαν τις οικογένειες
Το Διοικητικό Εφετείο Αθηνών με τέσσερις αποφάσεις του (6237/2018 και 776,777,779/2018) είχε κάνει εν μέρει δεκτές τις αγωγές κάθε μιας από τις οικογένειες των θυμάτων καθώς και των 24 εργαζόμενων του υποκαταστήματος συλλογικά, αναγνωρίζοντας την αστική ευθύνη του Δημοσίου και επιδικάζοντας αποζημιώσεις ύψους 25.000 εώς 300.000 ευρώ στους ενάγοντες.
Μάλιστα, σύμφωνα με το σκεπτικό των αποφάσεων που παράγουν σημαντική νομολογία η ευθύνη του δημοσίου προκύπτει δια παραλείψεων της Πυροσβεστικής και της Αστυνομίας. Δεν περνά απαρατήρητο ότι ο τότε Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοϊδης που είχε την πολιτική ευθύνη, εξήγγειλε πρόσφατα ότι ανοίγει εκ νέου ο φάκελος της υπόθεσης, ενώ οι δικηγόροι του υπουργείου προσφεύγουν εναντίον των οικογενειών στο ΣτΕ!
Σημειώνεται ότι το Δημόσιο δεν έχει καμία υποχρέωση να προσφύγει σε υπόθεση που το ζημιώνει οικονομικά, μετά το δεύτερο βαθμό, δηλαδή σε επίπεδο ΣτΕ.
Ο Άρειος Πάγος έχει «παγώσει» και τις αποζημιώσεις της Τράπεζας
Εμπλοκή παρουσιάζεται και στην αποζημίωση των θυμάτων της τραγωδίας και των εργαζομένων από την Τράπεζα Πειραιώς – στην οποία έχει συγχωνευθεί η Marfin – από τα αστικά δικαστήρια. Παρά το γεγονός ότι έχουν επιδικαστεί αντίστοιχες αποζημιώσεις για χρηματική ικανοποίηση και αποκατάσταση της ψυχικής οδύνης από το Μονομελές Εφετείο της Αθήνας, ο Άρειος Πάγος με δύο αποφάσεις του 2018 (370,371), μετά από αίτηση αναίρεσης της Τράπεζας έχει κρίνει υπερβολικές τις αποζημιώσεις και έχει επιστρέψει την υπόθεση στα αστικά δικαστήρια.
Θεωρείται πιθανό ότι οι νέες αποφάσεις θα είναι αρνητικές για τις οικογένειες – που έχουν ήδη εισπράξει ποσά μέσω κατάσχεσης εις χείρας τρίτων – και θα κληθούν να επιστρέψουν εντόκως τα ποσά των αποζημιώσεων! Είναι μάλιστα σαφές, ότι στην περίπτωση των διοικητικών δικαστηρίων κατά των συγγενών προσέφυγε στο ΣτΕ το δημόσιο, από την κυβέρνηση της ΝΔ ενώ στην περίπτωση των αστικών δικαστηρίων, προσέφυγε η Τράπεζα Πειραιώς στον Άρειο Πάγο χωρίς κάποια εμπλοκή της προηγούμενης κυβέρνησης.
Οι αποφάσεις των ποινικών δικαστηρίων
Αξίζει να σημειωθεί ότι για το θάνατο των Αγγελικής Παπαθανασοπούλου, Παρασκευής Ζούλια, Επαμεινώνδα Τσακάλη, που έχασαν τη ζωή τους στην τραγωδία της 5ης Μαioυ 2010, τα ποινικά δικαστήρια έχουν καταδικάσει τρία στελέχη της Τράπεζας Marfin, το 2013, με ποινές πολυετούς φυλάκισης για φόνο εξ αμελείας.
Ως προς τους φυσικούς αυτουργούς του εμπρησμού, δύο κατηγορούμενοι απαλλάχθηκαν ομόφωνα από τις κατηγορίες, με τις διωκτικές αρχές να δέχονται κριτική ότι επιχείρησαν να παρουσιάσουν δύο άσχετους, ένας εκ των οποίων δεν ήταν καν στην επίμαχη διαδήλωση, προκειμένου να αποδοθεί σε συγκεκριμένο πολιτικό χώρο η ευθύνη για τον εμπρησμό και την τραγωδία της Marfin.