ΤΑ ΜΠΛΟΚΙΑ

Ειδήσεις και αναλύσεις από τη Λέσβο και την Ελλάδα με αριστερή ματιά!

Τόπος

Γιάννης Μπουρνούς: Η κυβέρνηση μετατρέπει το Ταμείο Ανάκαμψης σε νέα “Ολυμπιάδα 2004

Για  έλλειμμα νομιμοποίησης λόγω παντελούς απουσίας διαβούλευσης, πλεόνασμα αλαζονείας και εμπάθειας, αλλά και επιδίωξη μετατροπής του Ταμείου Ανάκαμψης της Ε.Ε. σε νέα “Ολυμπιάδα 2004” και μηχανισμό εξυπηρέτησης πελατειακών δικτύων, χωρίς κανένα σχέδιο για παραγωγικό μετασχηματισμό και περιφερειακή ανάπτυξη, κατηγόρησε την κυβέρνηση ο Αναπληρωτής Τομεάρχης Εξωτερικών για τις Ευρωπαϊκές Υποθέσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Γιάννης Μπουρνούς, στην ομιλία του στην Ολομέλεια της Βουλής για τη Σύμβαση Χρηματοδότησης του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ .
 
Ακολουθούν αναλυτικά σημεία από την ομιλία: – Για πρώτη φορά η ΕΕ κινητοποιεί πόρους για να χρηματοδοτήσει δαπάνες επεκτατικού χαρακτήρα. Για πρώτη φορά προτείνονται επενδύσεις για τη διέξοδο από μια σοβαρή ύφεση. Πρόκειται για μια στροφή στις ιδέες και τις πρακτικές που μέχρι τώρα ακολουθούσε η ΕΕ. Είναι όμως ένα βήμα δειλό και ανεπαρκές, εξαιτίας των μοιραίων αγκυλώσεων της ευρωπαϊκής ηγεσίας και των βόρειων χωρών και της δημαγωγικής και ρατσιστικής προκατάληψής τους έναντι των περιφερειακών χωρών.

– Η σύγκριση με τις ΗΠΑ που θα δαπανήσουν οκταπλάσιους πόρους, είναι καταλυτική. Χώρες σαν την Ελλάδα δεν έχουν δυνατότητα δικού τους δανεισμού για συμπληρωματική χρηματοδότηση της ανάκαμψης, όπως μπορεί να κάνει η Ολλανδία ή η Γερμανία και θα περιοριστούν στα κεφάλαια που παίρνουν. Το ύψος της χρηματοδότησης και του δανεισμού θα μας φαινόταν επαρκές, αν ήμασταν σε μια περίοδο έστω χλιαρής ανάπτυξης. Αλλά με το παρόν βάθος της ύφεσης, είναι ανεπαρκές για οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χώρα που χτυπήθηκε σκληρά από την κρίση της πανδημίας και της δεκαετούς λιτότητας. Ειδικά για την Ελλάδα, μόνο η περσινή μείωση του ΑΕΠ ήταν 18 δις σε τιμές 2020, δηλαδή όσο και το ποσό της Σύμβασης Χρηματοδότησης που συζητάμε σήμερα, που θα απλωθεί μάλιστα στη διάρκεια αρκετών ετών.
– Το σχέδιο Ελλάδα 2.0 συνοδεύεται από πολύ δυσάρεστους συνειρμούς, θυμίζει τα μνημόνια. Φτιάχτηκε κρυφά από τη Βουλή και μακριά από την κοινωνία, χωρίς καν μια προσχηματική διαβούλευση με παραγωγικούς φορείς ή την αυτοδιοίκηση. Στην Ιταλία πέρασε από το κοινοβούλιο πριν πάει στις Βρυξέλλες & σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αξιοποιήθηκαν οι προτάσεις φορέων & κοινωνικών εταίρων.
Τι θα παθαίνατε αν κάνατε μια αναλυτική συζήτηση με τα επιμελητήρια; Δεν μπορούσε να αξιοποιηθεί η δουλειά των εθνικών σχεδίων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ που προέκυψαν από τα αναπτυξιακά συνέδρια, ώστε να υπάρξει πρόβλεψη για μείωση των περιφερειακών ανισοτήτων; Ή για αντιμετώπιση των δομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι απομακρυσμένες περιφέρειες που διψούν για στρατηγικές επενδύσεις; Γιατί αγνοήθηκαν όλα αυτά; Υπάρχει έλλειμμα νομιμοποίησης για το περιεχόμενο ενός τόσο μεγάλου προγράμματος και πλεόνασμα αλαζονείας και εμπάθειας.
– Φωνάζει η απουσία σχεδίου για αλλαγή παραγωγικού μοντέλου. Έχουμε την ευκαιρία να καινοτομήσουμε & να κάνουμε δομικές αλλαγές στην οικονομία μας που τις συζητάμε δεκαετίες, ο καθένας από τη σκοπιά του έστω. Για κάποιο λόγο όμως πρέπει να ακολουθήσουμε ένα μοντέλο ΕΣΠΑ, που πρώτα κοιτάμε πού μπορούμε να ξοδέψουμε & μετά ρίχνουμε εκεί χρήματα. Για να μη πω ότι κοιτάτε ποιος ολιγάρχης ενδιαφέρεται να τα ξοδέψει & μετά του τα δίνετε.
– Περνάτε 12 δις δανείων από τις τράπεζες υπό τον δικό τους έλεγχο, με τα δικά τους κριτήρια, πράγμα που οδηγεί σε αποκλεισμό σχεδόν όλων των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων της χώρας. Μετά από 10 χρόνια βαριάς λιτότητας & χρεοκοπιών, το 96% των μικρομεσαίων δεν έχουν πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό. Τα λεφτά, με άλλα λόγια, πάνε στα λεφτά. Δεν πάνε στην περιφερειακή ανάπτυξη, τους αγρότες, τους μικρομεσαίους, τις νεοφυείς επιχειρήσεις.
– Μετατρέπετε τη Σύμβαση μόνοι σας σε μνημόνιο, συνδέοντάς την με αντιμεταρρυθμίσεις που τους δίνετε χαρακτήρα προαπαιτούμενων, με μη αντιστρέψιμο χαρακτήρα, που βλάπτουν τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.
– Όλα αυτά, όχι μόνο δεν αλλάζουν τη χώρα, αλλά διαιωνίζουν τις κακοδαιμονίες της. Γιγαντώνουν με πολύ περισσότερα χρήματα τις πρακτικές πελατειακής συναλλαγής και παρασιτισμού που καταδυναστεύουν τη χώρα. Τι θα αφήσει πίσω του αυτό το πρόγραμμα; Μια νέα, βιώσιμη παραγωγική δομή με αυξημένη εγχώρια προστιθέμενη αξία; Ή μια οικονομία που μόλις σταματήσει η ροή πόρων, απλώς θα στεγνώσει, σαν άλλη Ολυμπιάδα του 2004; Μήπως θα μείνουμε με τεράστια εμπορικά ελλείμματα πράσινου χαρακτήρα; Και με τους εντελώς προσχηματικούς υπολογισμούς θέσεων εργασίας, τις μισές από αυτές που δημιούργησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εν μέσω μνημονίων;
– Όλο αυτό είναι μακριά από την ευρωπαϊκή λογική. Σε άλλες χώρες υπάρχει η λογική εμπλοκής της κοινωνίας, αναβάθμισης των δημόσιων αγαθών, μείωσης των ανισοτήτων που προκάλεσε ακριβώς η πανδημία και βεβαίως της δίκαιης μετάβασης, πράσινης ή ψηφιακής. Δηλαδή μετάβασης που περιλαμβάνει την κοινωνία, τα νοικοκυριά, ενεργειακές κοινότητες, με ξεκάθαρο αντίκρισμα σε θέσεις εργασίας και ποιότητα ζωής. Τεράστια κεφάλαια δίνονται στην Πορτογαλία για την αναβάθμιση δημόσιων αγαθών και ενίσχυση μικρομεσαίων. Εδώ έχουμε την αποθέωση του trickle down:Τα δίνω στους μεγάλους, αλλά θα στάξει και για τους από κάτω.
– Πρόκειται για Σχέδιο Ανάκαμψης για εκείνους που έχουν τη μικρότερη ανάγκη για ανάκαμψη. Γιατί πιστεύετε ότι έτσι πρέπει να δουλεύει μια χώρα, για σας και τους φίλους σας. Μόνο που αυτή η χώρα δεν μπορεί να στερηθεί κι αυτή την ευκαιρία, ούτε θα ανέχεται πάντα να κουβαλάει στις πλάτες της αυτούς που αισθάνονται ιδιοκτήτες της.