Δύο, φαίνεται, να είναι οι “γραμμές” που διαμορφώνονται στην τοπική μας κοινωνία, στο νησί μας:
Από τη μια οι πολλοί και οι πολλές: Κοινωνικές, οικονομικές αλλά και πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να αξιοποιήσουν τις νέες δυνατότητες που έχουν διαμορφωθεί, προκειμένου να χαράξουν μια διαφορετική πορεία για το νησί και τους κατοίκους του.
Από την άλλη, μια μειοψηφία: Εξακολουθεί να έχει σημαντικά ερείσματα στους τοπικούς θεσμούς, και προσπαθεί να κρατήσει τα, όποια προνομιακά, αλλά και να αναπαράγει τον εαυτό της, λαϊκίζοντας, τάζοντας, δημιουργώντας και κυκλοφορόντας ψεύτικες ειδήσεις, έχοντας αποκλειστικά στην ατζέντα της, το “προσφυγικό” και τις πιέσεις που δέχεται από αυτό το τμήμα εκείνο της τοπικής μας κοινωνίας που γειτνιάζει με τις περιοχές διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών.
Τα τελευταία, δύσκολα, τρία χρόνια, για την μεγάλη πλειοψηφία των κάτοικων του νησιού ήταν μια περίοδος “σταθεροποίησης” της κατάστασής τους. Το “να σταματήσουμε την καταστροφή” που μας οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια η μνημονιακή διαχείριση των προηγούμενων κυβερνήσεων, έγινε πράξη.
Τα μέτρα που πήρε η κυβέρνηση σε κοινωνικό και προνοιακό επίπεδο (δωρεάν πρόσβαση στην υγεία, Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, ασφαλιστική και φορολογική μεταρρύθμιση, καλύτερη διαχείριση των επιδοτήσεων κ.α) είχαν σαν αποτέλεσμα να στηρίξουν και να σταθούν στα πόδια τους, η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων του νησιού, που είναι φτωχοί και μεσαίοι αγρότες, μισθωτοί, δημόσιοι υπάλληλοι, άνεργοι, μικροεπαγγελματίες, χαμηλοσυνταξιούχοι. Η ανεργία, αν και εξακολουθεί να παραμένει υψηλή, έχει αποκλιμακωθεί.
Οι πρόσφατες εξαγγελίες του Αλ. Τσίπρα στη Θεσσαλονίκη, η παραπέρα επέκταση του κοινωνικού κράτους, τα μέτρα μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών και της φορολογίας, επεκτείνουν αυτό το “πέπλο προστασίας” .
Εχουν συσσωρευτεί μια σειρά από νέες δυνατότητες στο νησί και υπάρχουν οι δυνάμεις που θέλουν να τις αξιοποιήσουν
Οι αυξήσεις στο σκέλος του περιφερειακού ΠΔΕ, το ειδικό αναπτυξιακό, η μεγάλη ενίσχυση του περιφερειακού προγράμματος για την αγροτική ανάπτυξη, είναι σαφή δείγματα ότι για το επόμενο διάστημα θα πρέπει να αναμένουμε εισροή πόρων από δημόσιες πηγές, πολύ σημαντικές για τα τοπικά μας δεδομένα.
Η διατήρηση των μειωμένων συντελεστών του ΦΠΑ, το Μεταφορικό Ισοδύναμο, το Ειδικό Αναπτυξιακό για τα νησιά του Β. Αιγαίου, ο διπλασιασμός των πόρων της επόμενης προγραμματικής περιόδου, σε συνδυασμό με τις μεγάλες θεσμικές αλλαγές του Κλεισθένη, όπως είναι η αποφασιστική ενίσχυση των κοινοτήτων, αλλά και η διάσπαση του Δήμου Λέσβου είναι μερικές από αυτές τις νέες δυνατότητες.
Μαζί με μια σειρά άλλες μικρότερες και μεγαλύτερες παρεμβάσεις σε έργα υποδομής, διαμορφώνουν τον καμβά πάνω στον οποίο θα πορευτεί το νησί μας, τα επόμενα χρόνια.
Με βάση αυτά τα δεδομένα, η μεγάλη πλειοψηφία των κατοίκων του νησιού, διαφορετικές κοινωνικές, πολιτικές αλλά και οικονομικές δυνάμεις και συλλογικότητες, έχουν ήδη αρχίσει να συνευρίσκονται και να συζητάνε για το αύριο της Λέσβου. Να διαμορφώνουν τα προγράμματά τους και τα σχέδια τους για τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές.
Προγράμματα και σχέδια που εκτείνονται σε όλα τα επίπεδα. Από την καλυτέρευση της καθημερινότητας των πολιτών, από τις αναγκαίες παρεμβάσεις που πρέπει να κάνει η αυτοδιοίκηση στην τοπική κοινωνική πρόνοια, από το πώς θα συμβάλλει στην ακόμα μεγαλύτερη μείωση της ανεργίας, στην προστασία του περιβάλλοντος, αλλά και το τι σημαίνει “δίκαιη ανάπτυξη για όλους” στην περίπτωση της Λέσβου.
…και οι δυνάμεις του παρελθόντος
Από την άλλη, υπάρχουν οι δυνάμεις της τοπικής συντήρησης. Τους ξέρουμε και τους βλέπουμε να κινούνται. Μέχρι στιγμής το μόνο που έχουν εκφράσει είναι η άρνησή τους να αξιοποιήσουν τις νέες δυνατότητες, αλλά και η αντίθεσή τους σε κάθε μεταρρύθμιση, με ποιο χαρακτηριστική αυτή του Κλεισθένη.
Το “συνθετικό υλικό” που τους ενώνει και που είναι ταυτόχρονα παράγοντας ανταγωνισμών μεταξύ τους, είναι το “προσφυγικό”. Το έχουν ανάγει στο μόνο και μοναδικό θέμα στην ατζέντα τους, με μεγάλα λόγια, δήθεν “πατριωτικά”, προσπαθώντας έτσι να κερδίσουν από τους φόβους, τις αγωνίες, τις ανησυχίες και τις πιέσεις που δέχεται ένα σημαντικό τμήμα του πληθυσμού από τις ροές.
Παλιοί και νέοι κομματάρχες, αυτοπροτεινόμενοι υποψήφιοι περιφερειάρχες, δήμαρχοι και κοινοτάρχες, η ΝΟΔΕ και οι ακραίοι δεξιοί, πούροι ακροδεξιοί, σεξιστές, ξενοφοβικοί, αυτοδιοικητικά φαντάσματα του παρελθόντος, ένα μείγμα που έχει ξαναβγεί στο προσκήνιο με μόνο στόχο να αναπαράγει τον εαυτό της.
Το ξαναγράφουμε:
Δύο, φαίνεται, να είναι οι “γραμμές” που διαμορφώνονται στην τοπική μας κοινωνία.
Από τη μια οι πολλοί και οι πολλές: Κοινωνικές, οικονομικές αλλά και πολιτικές δυνάμεις που θέλουν να αξιοποιήσουν τις νέες δυνατότητες που έχουν διαμορφωθεί, προκειμένου να χαράξουν μια διαφορετική πορεία για το νησί και τους κατοίκους του.
Από την άλλη, μια μειοψηφία: Εξακολουθεί να έχει σημαντικά ερείσματα στους τοπικούς θεσμούς, και προσπαθεί να κρατήσει τα, όποια προνομιακά, αλλά και να αναπαράγει τον εαυτό της, λαϊκίζοντας, τάζοντας, δημιουργώντας και κυκλοφορόντας ψεύτικες ειδήσεις, έχοντας αποκλειστικά στην ατζέντα της, το “προσφυγικό” και τις πιέσεις που δέχεται από αυτό το τμήμα εκείνο της τοπικής μας κοινωνίας που γειτνιάζει με τις περιοχές διαβίωσης των προσφύγων και μεταναστών.
