Σε πρώτη ανάγνωση η πρόταση μας για “«ένα συγκροτημένο και συγκεκριμένο τοπικό σχέδιο που άμεσα θα βάλει σαν στόχο την δημιουργία εκατοντάδων ή και χιλιάδων θέσεων κάθε χρόνο, για τα επόμενα χρόνια, κάτι που είναι απολύτως εφικτό» αφορά τη δημιουργία ενός είδους “ταμείου” το οποίο θα χρηματοδοτείται από (α) πόρους του δήμου, (β) από το ΠΕΠ, (γ) από το “ειδικό αναπτυξιακό του Β. Αιγαίου, καθώς επίσης και (δ) από επιχορηγήσεις από το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.

Σε πρώτη ανάγνωση επίσης είναι καθαρό, ότι από αυτό το “ταμείο” θα χρηματοδοτείται η υλοποίηση “πολλών μικρών αλλά σημειακών παρεμβάσεων στις πόλεις και τα χωριά, αλλά και οι αγροτικές υποδομές του νησιού, όχι μόνο είναι αναγκαίο και θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής όλων μας, αλλά ταυτόχρονα, στον βαθμό που θα χρησιμοποιεί κυρίως εργασία, θα μπορεί να δημιουργεί μαζικά απασχόληση.”

Σε πρώτη ανάγνωση, είναι εξίσου καθαρό, ότι σαν παράδειγμα αντίστοιχης πρωτοβουλίας, φέραμε την περίπτωση της απόφασης του Δήμου Μυτιλήνης του 1944, που για να συμβάλει στη λύση του προβλήματος της ανεργίας στην εποχή του, πήρε απόφαση για την υλοποίηση μιας σειράς μικρών έργων, τα οποία όμως θα τα χρηματοδοτούσε, έλλειψή ρευστού, με ομόλογο “με ρήτρα λαδιού”.

Ολα αυτά όμως σε πρώτη ανάγνωση!

Γιατί διαβάζοντας, σε “δεύτερη ανάγνωση” την πρόταση μας, γνωστός  δαιμόνιος ρεπόρτερ, που δεν μασάει από …αυτά των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, βρήκε κρυμμένα, πίσω από τις γραμμές πάντα, πράματα και θάματα και γέμισε μια ολόκληρη σελίδα με αυτά!