Το κύριο  είναι αυτό που πάντα πρέπει να βλέπει και κυρίως να μην ξεχνάει η Αριστερά. Ο ιστορικός ρόλος της  δεν είναι απλά διαχειριστικός όπως αναγκάστηκε να προσαρμοστεί το 2015-2019.

Ξεκινώντας από αυτή την αξιακή αρχή τα μέλη πρέπει να προσέλθουν σε διάλογο όχι με θέσεις αποφασισμένες από πριν σε στεγανές ομάδες, αλλά με διάθεση να ακούσουν την άποψη και των άλλων, να γίνει όσμωση ιδεών προκειμένου να παρθούν σωστές και αποτελεσματικές  αποφάσεις . Κουφοί δεν έχουν θέση εδώ 

Για την οικονομία του χώρου θα σταθώ μόνο σε ότι αφορά τις κεντρικές προτάσεις που γίνονται για αλλαγές στον τρόπο εκλογής προέδρου και κεντρικής επιτροπής.

1)Νομίζω ότι αν διασφαλιστούν κανόνες σοβαροί και αδιάβλητοι, ΝΑΙ ο Πρόεδρος μπορεί να εκλεγεί από την βάση του κόμματος. Εξάλλου το κεφάλαιο του ΣΥΡΙΖΑ λέγεται ΤΣΙΠΡΑΣ και δεν πρέπει να φοβόμαστε να το παραδεχτούμε. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι ο Τσίπρας τα έχει κάνει πάντα όλα καλά .

2)Πιστεύω ότι η Κεντρική επιτροπή ΔΕΝ πρέπει να εκλεγεί με τον ίδιο τρόπο γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να εκλεγούν μόνο οι αναγνωρίσιμοι λόγω τηλεοπτικών εμφανίσεων και  κατευθυνόμενης σταυροδοσίας από τους γνωστούς μηχανισμούς. Πρέπει να διασφαλιστεί ότι στην Κεντρική επιτροπή θα συμμετέχει και σημαντικός αριθμός συντρόφων που θα εκφράζουν το κοινωνικό κόμμα και την επαρχία. Αν θυμάμαι καλά ότι υπήρχε τα πρώτα χρόνια της δημιουργίας του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.

3) Το μεγάλο ποσοστό των γυναικών που προτείνεται να εκλέγονται με ποσόστωση με βρίσκει αντίθετο. (Πάντα με έβρισκε)

Οι γυναίκες είναι το ίδιο ικανές με τους άντρες (για να μη πω ικανότερες ) και δεν έχουν ανάγκη τέτοιων ευνοϊκών ρυθμίσεων. Υπάρχουν απαράδεκτα παραδείγματα εκλογής γυναικών με ανύπαρκτους ψήφους σε βάρος συντρόφων που πήραν δεκαπλάσιους ψήφους. Αυτό ΔΕΝ είναι Δημοκρατία,