ΤΑ ΜΠΛΟΚΙΑ

Ειδήσεις και αναλύσεις από τη Λέσβο και την Ελλάδα με αριστερή ματιά!

Πρώτο Θέμα Τόπος

Γιώργος Πάλλης: Σε συνθήκες ψυγείου, άνθρωποι και πολιτικές

 

Έχει περάσει ακριβώς ένας χρόνος από τη μεγάλη συγκέντρωση διαμαρτυρίας που διοργάνωσε η Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου με άλλους αυτοδιοικητικούς φορείς και είχε βασικό σύνθημα της, το «θέλουμε πίσω τα νησιά μας, θέλουμε πίσω τη ζωή μας», για να εκφραστεί η αντίθεση του λεσβιακού λαού στην κατασκευή ενός νέου, μεγάλου και κλειστού ΚΥΤ στη Λέσβο. Σε μια χρονική στιγμή που το ΚΥΤ της Μόριας και η φαβέλα που είχε διαμορφωθεί πέριξ αυτού, αριθμούσε 27.000 ανθρώπους, σε σχέση με τους περίπου 6.000 ανθρώπους που παρέλαβε η κυβέρνηση της ΝΔ, έξι μήνες νωρίτερα. 

Σε εκείνη τη συγκέντρωση ο περιφερειάρχης Κώστας Μουτζούρης, μιλώντας σε ένα ετερόκλιτο ακροατήριο, χάιδεψε τα αυτιά των ακροδεξιών ψηφοφόρων και, μεταξύ άλλων, ανέφερε: «Δεν θέλουμε καμία υπάρχουσα και καμία άλλη αποθήκη πίσω. Μας ενοχλεί ότι αυτή κατάσταση είναι μια συνεννόηση σιωπής όλης της Ευρώπη και της κυβερνήσεως. Όλοι τους χτίζουν τείχη απομονώσεως και σιωπής, εδώ είμαστε να τα σπάσουμε», συμπληρώνοντας πως «υπάρχει σχέδιο υποκατάστασης πληθυσμού (…) θέλουν να μας επιβάλλουν άλλο τρόπο ζωής, άλλη θρησκεία» και έχοντας τσουβαλιάσει τους Διεθνείς Οργανισμούς με τις ΜΚΟ και τους Αλληλέγγυους, κατέληξε λέγοντας «Θέλουμε αποτροπή. Η πατρίς κινδυνεύει. Δεν μ’ ενδιαφέρει τι λένε οι συνθήκες». Συνεχίζοντας ο δήμαρχος Μυτιλήνης, Στρατής Κύτελης ζήτησε στο χαιρετισμό του «άμεσο κλείσιμο του αίσχους της Μόριας» και συμπλήρωσε «είμαστε αποφασισμένοι να απαιτήσουμε τη μαζική αποσυμφόρηση του νησιού μας, να διεκδικήσουμε τον έλεγχο των ΜΚΟ, αλλά και να φυλάξουμε τα θαλάσσια σύνορά μας, όχι άλλη δομή, κλείσιμο όλων των δομών» είπε.

Ακολούθησαν τα γνωστά γεγονότα με την άφιξη τον ΜΑΤ και οι βίαιες συγκρούσεις, αλλά και οι επιθέσεις από ακροδεξιούς και τάγματα εφόδου σε πρόσφυγες, εργαζόμενους και εθελοντές σε ΜΚΟ, αλληλέγγυους και δημοσιογράφους.

Από τη φαβέλα της Μόριας στο κλειστό Καρά Τεπέ

Όλα αυτά μέχρι την πρώτη καραντίνα της Covid 19. Τότε ξαφνικά, μπήκαμε στη σφαίρα των περιορισμών και του φόβου για τη διάδοση της νόσου. Η κυβέρνηση έθεσε σε περαιτέρω και διαρκείς περιορισμούς για την ελεύθερη μετακίνηση προς τους αιτούντες άσυλου, περιορίζοντας τους στη φαβέλα της Μόριας και ξεκίνησε δειλά την αποσυμφόρηση, ενώ συνέχισε να αναζητά θέση για τη νέα κλειστή δομή. Ταυτόχρονα τα φαινόμενα και οι καταγγελίες για αποτροπές με βία στη θάλασσα αλλά ακόμα και παράνομες επαναπροωθήσεις σε ανθρώπους που έφτασαν στη στεριά, με παραβιάσεις σε διεθνείς συνθήκες και κατάφορες παραβιάσεις των δικαιωμάτων των ανθρώπων αυτών, έγιναν όλο και συχνότερο φαινόμενο.

Μέχρι το Σεπτέμβρη και τις φωτιές πού κατέστρεψαν το ΚΥΤ και την φαβέλα της Μόριας, εκεί βρίσκονταν περισσότεροι από 13.000 άνθρωποι. Τότε η κυβέρνηση έβαλε σε εφαρμογή το πλήρες σχέδιό της, εγκλωβίζοντας τους ανθρώπους στο νησί, αντί της απαιτούμενης αποσυμφόρησης. Η προσωρινή λύση του Καρά Τεπέ 2 (που νοικιάστηκε για 5 χρόνια με υψηλότατο αντίτιμο) έδωσε τη δυνατότητα να φτιαχτεί ένας μηχανισμός αδιαφάνειας και κατασπατάλησης δημόσιου και ευρωπαϊκού χρήματος με απευθείας αναθέσεις σε υμετέρους και υπεργολαβίες, προεόρτια για την μεγάλη δουλειά του νέου ΚΥΤ. Ταυτόχρονα, η ΕΕ δια της εκπροσώπου της, Μπεάτε Γκμίνερ, αναπληρώτριας γενικής διευθύντριας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής μαζί με τον αρμόδιο υπουργό κ. Μηταράκη, επισκέπτονται τακτικά την Λέσβο για να εκφράσουν την ”Αλληλεγγύη” της ΕΕ και να προβάλουν τον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής. Με περίσσιο θράσος μετά την επίσκεψή τους τον Νοέμβρη, ο κ. Μηταράκης δήλωνε: «Μέσα σε λίγες μέρες καταφέραμε το Σεπτέμβριο να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση από τον εμπρησμό της Μόριας. Μέσα στους επόμενους μήνες, θα προχωρήσουμε με ταχείς ρυθμούς στη δημιουργία μιας πιο μόνιμης, κλειστής ελεγχόμενης δομής, σε συνεργασία με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Ένα πιλοτικό πρόγραμμα, το οποίο θα εξασφαλίσει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες για τους αιτούντες άσυλο, αλλά και παράλληλα, τη μέγιστη ασφάλεια για τις τοπικές κοινωνίες». Η κα Γκμίντερ συμπλήρωνε: «Κάθε φορά που έρχομαι στη δομή, αυτή έχει αναπτυχθεί, έχει βελτιωθεί αισθητά και έχει νέα χαρακτηριστικά. Αυτή τη φορά, έχουμε ντουζιέρες στις σκηνές των ανθρώπων, νέα rub halls αποκλειστικά για οικογένειες και είναι πολύ σημαντικό να παρακολουθούμε την εξέλιξη των βελτιωτικών εργασιών. Προσπαθούμε για περαιτέρω βελτίωση της δομής. Έχουμε συμφωνήσει σε ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για τη διαχείμαση της δομής, το οποίο εφαρμόζει το υπουργείο με τους εταίρους του. Εμπλεκόμαστε άμεσα στο συντονισμό, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στο να ολοκληρώσουν όλοι τις υποχρεώσεις τους έγκαιρα».

Κτηνωδία με ηθικούς αυτουργούς

Η πραγματικότητα όμως είναι εντελώς διαφορετική. Σε ένα μέρος που βρίσκεται πάνω στο μάτι του καιρού και τα σηκώνει όλα ο αέρας και πλημυρίζει κάθε φορά που βρέχει, σε ένα μέρος που αυτές τις μέρες του χιονιά, αλλά και τις επόμενες που θα έρθουν μέσα στο χειμώνα, παγώνουν οι λάσπες, πάνω από 7.000 άνθρωποι, μεταξύ αυτών περισσότερα από 2.000 παιδιά κάτω των δώδεκα ετών, ζουν χωρίς τα στοιχειώδη του “πολιτισμένου” κόσμου μας, κυριολεκτικά σε συνθήκες ψυγείου. Όπως στο “ψυγείο” έχει βάλει η κυβέρνηση εδώ και πολύ καιρό τη ζωή τους, περιορίζοντας και στερώντας τους συνεχώς με τα νομοθετήματα και τις πολιτικές τους, την όποια στήριξη και βοήθεια τους παρέχεται, παράλληλα με τον περιορισμό των δικαιωμάτων τους. Μιλάμε για μια κτηνωδία που έχει ηθικούς αυτουργούς. Απάνθρωπους και αναίσθητους ντίλερς όπως ο κ. Μηταράκης, που από την μία θέτουν τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων σε κίνδυνο και από την άλλη επαίρονται ότι κλείνουν τις δομές και τα ξενοικιάζουν τα ξενοδοχεία στην ηπειρωτική Ελλάδα.