Με αφορμή την εκδήλωση μνήμης στην Ελένη Τοπαλούδη και τα όσα αναδείχτηκαν ως προς τα μεγάλα κενά της φοιτητικής μέριμνας, οι καθημερινές εμπειρίες διαχείρισης πολλαπλών δυσκολιών της φοιτητικής κοινότητας αλλά και τα πρόσφατα εμπειρικά στοιχεία από σχετικές έρευνες που καταγράφουν τις επείγουσες ψυχοκοινωνικές ανάγκες των φοιτητών/ριών, θέτουν επιτακτικά το θέμα της φοιτητικής μέριμνας στην πρώτη γραμμή. Είναι υποχρέωση της κυβέρνησης και της διοίκησης του Πανεπιστημίου η παροχή μιας ολοκληρωμένης φοιτητικής μέριμνας που να καλύπτει τις πραγματικές ανάγκες των φοιτητών και φοιτητριών που έχουν βρεθεί στη δίνη πολλαπλών κρίσεων και πολλοί/ές φοιτούν στα ακριτικά νησιά με μεγάλες οικονομικές θυσίες των οικογενειών τους. Ένας μεγάλος αριθμός φοιτητών και φοιτητριών αναγκάζονται να εργάζονται κατά τη διάρκεια των σπουδών τους, για να ανταποκριθούν στα υψηλά ενοίκια των νησιών και τα καθημερινά έξοδα.

Το Πανεπιστήμιο Αιγαίου από την αρχή της λειτουργίας του παρουσιάζει σοβαρά προβλήματα έλλειψης υποδομών και φοιτητικής μέριμνας. Πιο συγκεκριμένα, οι φοιτητικές εστίες δεν καλύπτουν ούτε το 10% των συνολικών αναγκών στέγασης ενώ τα επίπεδα της δωρεάν σίτισης δεν υπερβαίνουν το 20%-30% του συνολικού αριθμού των προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών/τριών. Η ιατρική περίθαλψη στα νοσοκομεία των νησιών είναι υποτυπώδης, με τεράστιες ελλείψεις σε προσωπικό και ειδικότητες, που σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να καλύψει τις ανάγκες ούτε των μόνιμων κατοίκων, πόσο μάλλον και των φοιτητών/τριών. Η ανυπαρξία κοινωνικών δομών του Πανεπιστημίου, δομών ψυχοκοινωνικής στήριξης, συμβουλευτικών κέντρων, στελεχωμένων με μόνιμο και ειδικευμένο προσωπικό, επιδεινώνουν τις αντιξοότητες για κάθε φοιτητή/τρια.

Ο Σύλλογος ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου ενώνει τη φωνή του με τους φοιτητές και τις φοιτήτριες του Πανεπιστημίου μας και διεκδικεί:
Δημιουργία και λειτουργία Δομών Υποστήριξης ανά νήσο με εξειδικευμένο προσωπικό το οποίο θα έχει την κατάλληλη εξειδίκευση στην κλινική συμβουλευτική και την κλινική ψυχολογία. Η λειτουργία των δομών πρέπει να γίνει γνωστή στη φοιτητική κοινότητα, ώρες λειτουργίας, αριθμός γραφείου, και ειδικότητες επαγγελματιών οι οποίοι θα είναι σταθερά αμειβόμενα στελέχη με κατάλληλη επιστημονική κατάρτιση.
Άμεση ενεργοποίηση του Συνηγόρου Φοιτητή και Φοιτήτριας που θα λειτουργεί με πρόσωπα αναφοράς της ακαδημαϊκής κοινότητας και τηλεφωνική γραμμή που θα είναι διαθέσιμη σε 24ωρη βάση.
Άμεση πύκνωση των λεωφορείων που θα συνδέουν τις απομακρυσμένες εστίες οι οποίες βρίσκονται εκτός του αστικού ιστού, συχνά χωρίς δημόσιο φωτισμό και πρόσβαση σε υπηρεσίες και κοινοτικές διευκολύνσεις (πχ. φαρμακεία).
Προσβασιμότητα τόσο ως προς το δομημένο περιβάλλον όσο και ως προς τα συγγράμματα σε φοιτητές και φοιτήτριες με αναπηρία.
Δωρεάν σίτιση και στέγαση για όλους τους φοιτητές και όλες τις φοιτήτριες.
Είναι ηθική υποχρέωση των αρμόδιων αρχών να δεσμεύσουν από την πολιτεία προϋπολογισμούς που θα κάνουν πράξη το αυτονόητο. Η αδράνεια των αρχών για το θέμα είναι σε πλήρη σύγκρουση με τη θέρμη και τη ζέση για τη δημιουργία εκπαιδευτικών προϊόντων τα οποία ενισχύουν την εμπορευματοποίηση της παιδείας αμβλύνοντας κάθε μέτρο κοινωνικής δικαιοσύνης και προσδίδοντας στο ίδρυμα την ταυτότητα μιας «εκπαιδευτικής υπεραγοράς».