Γράφει ο Βάσος Ι.Βόμβας
Τι πιο ευχάριστο να ξυπνάς, να σου χτυπούν την πόρτα, να την ανοίγεις και ν’ ακούς, τις γρήγορες λαχανιαστές φωνές των παιδιών……να παίζουν αδέξια τα τριγωνάκια τους και να σου τραγουδούν….
” Καλήν εσπέραν άρχοντες…….”
Και θυμήθηκα,τα δύστηνα εκείνα χρόνια, μετά την απελευθέρωση μας, από τους Γερμανούς, που τις παραμονές των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς ( τα Φώτα δεν ξέρω γιατί δεν καλαντίζαμε) μαζευόμασταν τα παιδιά της γειτονιάς μας, συνήθως τα ξαδέρφια μου και αμολιόμασταν στα σπίτια που ήταν κοντά στα δικά μας, αλλά και στα άλλα,της ευρύτερης περιοχής του Κιοσκιού.
Λαχτάρα και απαντοχή, να μας δώσουν καμιά δεκάρα, ένα μεταλίκι βρε αδερφέ, που δεν το είχαμε και μπόλικο από το σπίτι μας.
Χτυπούσαμε δυνατά την πόρτα, μας άνοιγαν και με δυνατές φωνές ψάλλαμε τα κάλαντα και δεν αφήναμε στίχο για στίχο……
Όλα τα λέγαμε. και περιμέναμε τη δεκάρα που όμως δεν έρχονταν, γιατί οι νοικοκυρές μας γέμιζαν με φοινίκια ( μελομακάρονα τα λέτε εσείς εδώ στο Άστυ) και κουραμπιέδες.
Και τότε ξεσπούσε η αγανάκτηση μας, που εκφράζονταν, με τον εκσφενδονισμό τους, πάνω στα ντουβάρια του σπιτιού.
Ήταν η εκτόνωση μας. Αυτή η υγιής αντίδραση του παιδιού, που περιμένει το δώρο που δεν του δίνουν. Όμως είμασταν παιδιά. Γρήγορα ξεχνιόμασταν και το ρίχναμε στο παιχνίδι, στην πλατεία του Κιοσκιού….και αλέμ – σεφά*, περιμένοντας την Πρωτοχρονιά.
Μιας βδομάδας ακόμη γλυκαπαντοχή…..
Αλήθεια……..”Τι γρήγορα που πέρασεν η ώρα…..”..
Άντε και του χρόνου!
Σημ. * αλέμ – σεφά. ( τουρκ. αλέμ= κόσμος, σύμπαν + σεφά = διασκέδαση)
Εδώ σημαίνει μη δίνεις σημασία, να είσαι έξω καρδιά, μη νοιάζεσαι για τίποτα.
