ΤΜΗΜΑ  ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ

ΛΕΣΒΟΥ του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ.

Για ενημέρωση των  αναγνωστών σας, επισυνάπτουμε:

1)  απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ που δέχεται την κρίση του Γ’ Τμήματος του Δικαστηρίου σύμφωνα με την οποία  η διάταξη του νόμου Θεοδωρικάκου για ορισμό αντιδημάρχων σε νησιωτικές κοινότητες από την πλειοψηφία είναι αντισυνταγματική,

2) σχετική δήλωση των κοινοβουλευτικών τομεαρχών του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ.  Κ. Ζαχαριάδη – Μ.Χατζηγιαννάκη.

Η αιτιολογία της απόφασης δημιουργεί εύλογες προσδοκίες ότι ανάλογα κρίση θα έχει η Ολομέλεια του ΣτΕ  και για το σοβαρό θέμα της αλλαγής της σύνθεσης και της μεταφοράς αρμοδιοτήτων από τα Δημοτικά και Περιφερειακά Συμβούλια στις Οικονομικές Επιτροπές, που έχει ήδη ψηφιστεί από το τμήμα του ΣΤΕ, και έχει παραπεμφθεί στην Ολομέλεια.

Αναμένουμε…

—————————————————————————————

Αθήνα, 3 Ιουνίου 2022

Ζαχαριάδης – Χατζηγιαννάκης: Οριστικά αντισυνταγματική μετεκλογική αλλαγή νόμου για την Αυτοδιοίκηση από την κυβέρνηση της ΝΔ αποφάσισε η Ολομέλεια του ΣτΕ

Με την πρώτη απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (1189/2022) αρχίζει να ξετυλίγεται σε επίπεδο Ολομέλειας πλέον, το κουβάρι των αντισυνταγματικών τροποποιήσεων μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019 από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.

Πιο συγκεκριμένα, η αρχή έγινε με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ (1189/2022) – και αναμένονται οι αποφάσεις της Ολομέλειας για τις παραπεμπτικές αποφάσεις 760/2022 και 2366/2021 –  με την οποία κρίθηκε αντίθετη προς το Σύνταγμα η τροποποίηση ρύθμισης για τον ορισμό Αντιδημάρχου μετά τη διεξαγωγή των δημοτικών εκλογών σε νησιωτικές δημοτικές κοινότητες. Ο νομοθέτης, σύμφωνα με την απόφαση, επεμβαίνει, μετά τη διεξαγωγή των εκλογών και μάλιστα σε χρόνο κατά τον οποίο έχουν ήδη εξαχθεί τα εκλογικά αποτελέσματα στην ανάδειξη οργάνου διοίκησης του Δήμου, με αποτέλεσμα να παραβιάζονται οι αρχές της λαϊκής κυριαρχίας, της ισότητας των όρων του εκλογικού ανταγωνισμού και της ελεύθερης και ανόθευτης εκδήλωσης του λαϊκού φρονήματος.

Η Νέα Δημοκρατία, μόλις πριν τέσσερις ημέρες, δια στόματος του Αναπληρωτή Υπουργού κ. Πέτσα σε απάντηση επίκαιρης ερώτησης που καταθέσαμε, μας κουνούσε το δάχτυλο, λέγοντας ότι αναμένουν τις αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ. Τώρα που ξεκίνησαν να εκδίδονται αποφάσεις περί αντισυνταγματικών νομοθετημάτων της κυβέρνησης, ελπίζουμε να μην σταλούν για μετάφραση και χαθούν και εκεί τα καίρια σημεία. Δυστυχώς, όμως, η χώρα μας και η Αυτοδιοίκηση τα χρόνια της διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας φαίνονται χαμένοι στη μετάφραση.

Η Ελλάδα, οι Δήμοι και οι Περιφέρειες χρειάζονται μια αλλαγή όχι μετεκλογική, αλλά το βράδυ των εκλογών.

Χρειάζονται νέα προοδευτική προοπτική με σεβασμό στη Δημοκρατία, στου Θεσμούς, στους Πολίτες.

Χρειάζονται τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία στη διακυβέρνηση του τόπου.

———————————————————————————————-

ΣτΕ Ολ 1189/2022 – Αντίθετη προς το Σύνταγμα η τροποποίηση της ρύθμισης για τον ορισμό Αντιδημάρχων στις νησιωτικές δημοτικές κοινότητες μετά τη διεξαγωγή των δημοτικών εκλογών.

03/06/2022

ΣτΕ Ολ 1189/2022

Πρόεδρος: Δ. Σκαλτσούνης, Πρόεδρος ΣτΕ

Εισηγήτρια: Σ. Κτιστάκη, Σύμβουλος Επικρατείας

Αντίθετη προς το Σύνταγμα η τροποποίηση της ρύθμισης για τον ορισμό Αντιδημάρχων στις νησιωτικές δημοτικές κοινότητες μετά τη διεξαγωγή των δημοτικών εκλογών.

Το άρθρο 207 παρ. 1 του ν. 3852/2010, όπως είχε τροποποιηθεί και ίσχυε κατά τον χρόνο διεξαγωγής των εκλογών της 26ης Μαΐου και της 2ας Ιουνίου 2019, προέβλεπε ότι στις νησιωτικές δημοτικές κοινότητες (κοινότητες που εκτείνονται στην περιφέρεια ενός νησιού), οι οποίες είχαν οριστεί στο σύνολό τους ως μονοεδρικές εκλογικές περιφέρειες, ορίζεται Αντιδήμαρχος ο δημοτικός σύμβουλος που έχει εκλεγεί στην εκλογική περιφέρεια της δημοτικής κοινότητας, ανεξαρτήτως της δημοτικής παράταξης στην οποία αυτός ανήκει, με μόνη επιφύλαξη ότι, εφόσον ανήκει σε δημοτική παράταξη άλλη από αυτήν του Δημάρχου, η παράταξή του δεν θα αντιταχθεί στον ορισμό του, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 59 παρ. 1 του ν. 3852/2010. Με τη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 2 περίπτ. στ’ του ν. 4623/2019, ο οποίος άρχισε να ισχύει από τις 9.8.2019, τροποποιήθηκε η ανωτέρω ρύθμιση περί ορισμού Αντιδημάρχων στις νησιωτικές δημοτικές κοινότητες και προβλέφθηκε πλέον ο ορισμός ως Αντιδημάρχου δημοτικού συμβούλου της πλειοψηφούσας δημοτικής παράταξης εκλεγέντος στην οικεία εκλογική περιφέρεια, άλλως, σε περίπτωση που δεν υπάρχει τέτοιος, στην πλησιέστερη. Με την ανωτέρω απόφαση του Δικαστηρίου κρίθηκαν τα εξής: Με την επίδικη διάταξη του άρθρου 5 παρ. 2 περίπτ. στ’ του ν. 4623/2019, καθ’ ο μέρος αυτή καταλαμβάνει τον ορισμό Αντιδημάρχων στις νησιωτικές δημοτικές κοινότητες κατά την αμέσως επόμενη των εκλογών της 26ης Μαΐου και της 2ας Ιουνίου 2019 δημοτική περίοδο, ο νομοθέτης επεμβαίνει, μετά τη διεξαγωγή των εκλογών και μάλιστα σε χρόνο κατά τον οποίο έχουν ήδη εξαχθεί τα εκλογικά αποτελέσματα, στην ανάδειξη οργάνου διοίκησης οργανισμού τοπικής αυτοδιοίκησης, την οποία είχε εξαρτήσει η ισχύουσα κατά τον χρόνο των εκλογών ρύθμιση από το εκλογικό αποτέλεσμα σε συγκεκριμένη εκλογική περιφέρεια, η οποία είχε οριστεί ως μονοεδρική. Με την επέμβαση, επομένως, αυτή, την οποία δεν προκύπτει ότι υπαγόρευσαν επιτακτικοί λόγοι δημοσίου συμφέροντος, μεταβάλλεται εκ των υστέρων το πλαίσιο άσκησης του κατοχυρούμενου στο άρθρο 5 του Συντάγματος δικαιώματος του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι και νοθεύεται η εκφρασθείσα θέληση των εκλογέων των νησιωτικών δημοτικών κοινοτήτων, η οποία διαμορφώθηκε κατά συνεκτίμηση, εκτός άλλων, και της νομοθετικής πρόβλεψης περί ορισμού στις εν λόγω κοινότητες ως Αντιδημάρχου του εκλεγέντος στην οικεία εκλογική περιφέρεια δημοτικού συμβούλου, ανεξαρτήτως του αν έχει αυτός εκλεγεί με τον επιτυχόντα ή με άλλο εκλογικό συνδυασμό. Με τα δεδομένα, επομένως, αυτά, η επίδικη διάταξη, καθ’ ο μέρος προβλέπεται η άμεση εφαρμογή της, παραβιάζει τις αρχές της λαϊκής κυριαρχίας, της ισότητας των όρων του εκλογικού ανταγωνισμού και της ελεύθερης και ανόθευτης εκδήλωσης του λαϊκού φρονήματος, που διέπουν και τις εκλογές για την ανάδειξη των αρχών των οργανισμών της τοπικής αυτοδιοίκησης και απορρέουν από τα άρθρα 1 παρ. 1 και 2, 4 παρ. 1, 5 παρ. 1, 51 παρ. 3, 52 και 102 του Συντάγματος.