Όποιος νομίζει ότι οι “προτάσεις” των δανειστών για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, που διέρρευσαν τις τελευταίες μέρες αφορούν μόνο την Ελλάδα, “πλανώνται πλάνην οικτράν“.

Η συνεχής “αενάως” λιτότητα του κόσμου της εργασίας, ο στραγγαλισμός του κράτους πρόνοιας, μέσω της μείωσης των αντίστοιχων δαπανών, ο “κόφτης” και μία σειρά εξωθεσμικοί μηχανισμοί που θα ενεργοποιούνται αυτόματα και χωρίς καμιά δημοκρατική νομιμοποίηση είναι το “αφήγημα” που προκρίνουν για το μέλλον της ευρωζώνης και άρα και των λαών της Ευρώπης οι κυρίαρχες ελίτ.

Γιατί κανείς δεν πρέπει να έχει την αυταπάτη, ότι αυτές οι προτάσεις, στις διάφορες παραλλαγές τους, αφορούν μόνο την περίπτωση της Ελλάδας. Αυτές, με άλλα λόγια είναι, η απάντησή, των ευρωπαϊκών ελίτ, στην κρίση.

Τούτων δοθέντων, φαίνεται ότι στην Ευρώπη, διαμορφώνονται καθαρά πια, τα διαφορετικά στρατόπεδα και οι διαφορετικές εναλλακτικές που υπάρχουν για το ξεπέρασμα της κρίσης:

Η νεοφιλελεύθερη συνεχιζόμενη θεσμοθετημένη λιτότητα για τον κόσμο της εργασίας και η ακροδεξιά παραλλαγή της, εθνικής αναδίπλωσης και του φασισμού, από τη μια και από την άλλη, ο δρόμος που επιχειρεί να ανοίξει για την Ελλάδα, για λογαριασμό, όμως των λαών όλης της Ευρώπης ο ΣΥΡΙΖΑ: “Ξεπέρασμα της κρίσης με την κοινωνία όρθια”

Μεγάλες λοιπόν οι ευθύνες που αναλαμβάνει η κυβέρνηση και ακόμα μεγαλύτερες οι ευθύνες του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ και της Αριστεράς στην Ελλάδα!