Πότε κανείς δεν σώθηκε επειδή έκανε ανασχηματισμό. Η δυναμική του ανασχηματισμού κρατάει περίπου έξι ώρες. Ώσπου να τελειώσουν τα βράδυνα δελτία ειδήσεων. Μετά πάμε παρακάτω. Και ο ανασχηματισμός ξεχνιέται. Τον θυμούνται μόνον αυτοί που έγιναν υπουργοί και αυτοί που πήγαν σπίτι τους. 

Φυσικά το ίδιο ισχύει και για τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Όσους ανασχηματισμούς και να κάνει δεν πρόκειται να σωθεί. Εκτός κι αν ανασχηματίσει τον ίδιο του τον εαυτό.

Αν νομίζει ότι επειδή έδιωξε τον Χρυσοχοΐδη, τα 1.300.000 καμένα στρέμματα δάσους θα ξεχαστούν, είναι βαθιά γελασμένος.

Αν νομίζει ότι η αποτυχία του στην αντιμετώπιση του κορονοϊού, με τους νεκρούς να πλησιάζουν τους 13.500, μια απ’ τις χειρότερες επιδόσεις στην Ε.Ε, θα ξεχαστεί επειδή μετακίνησε τον Κικίλια είναι βαθιά νυχτωμένος. 

Αν νομίζει ότι η αποτυχία του στην πολιτική του εμβολιασμού, με τα ποσοστά εμβολιασμένων να είναι από τα χειρότερα στην Ε.Ε, θα ξεχαστεί επειδή έκανε υπουργό τον ουμανιστή Πλεύρη, είναι βαθειά γελασμένος.

Αν νομίζει, ότι τη μέρα που λόγω του νόμου Κεραμέως κόπηκαν από την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ 16.000 παιδιά και εκείνος βρισκόταν στις ΗΠΑ, για να γράψει την κόρη του στο πανεπιστήμιο Yale, αυτό θα ξεχαστεί, είναι βαθιά νυχτωμένος.

Αν νομίζει ότι ο ανασχηματισμός θα πετύχει, «κλέβοντας» προσωπικότητες και δημιουργώντας αποστάτες, από τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι και βαθιά γελασμένος και βαθιά νυχτωμένος. Άραγε το κόμμα των αρίστων, δεν έχει άξια στελέχη και ο Μητσοτάκης ονειρεύεται Μπένους και Αποστολάκηδες;

Υποτίθεται ότι θέλει τη συναίνεση, στην πραγματικότητα ονειρεύεται τη συνενοχή. Ψάχνει για κορόιδα που θα τσιμπήσουν. Αλλά κορόιδα δεν υπάρχουν πια τα πάτησε το τρένο.

Αυτός ο ανασχηματισμός κανονικά δεν έπρεπε να γίνει. Όλα κυλούσαν ομαλά, σχεδόν τέλεια. Ο Χρυσοχοΐδης κρατούσε τη μάνικα, ο Κικίλιας ήταν σα να μην υπήρχε και ο Θεοχάρης γινόταν ρεζίλι στη συνέντευξη του στο BBC.

Ας μην είμαστε απαισιόδοξοι. Τα καλύτερα έρχονται. Ο Μητσοτάκης προχωρά χέρι-χέρι και αγκαλιά με τον Καρατζαφέρη. Έφαγε τον εθνικό μας μπάτσο τον Χρυσοχοΐδη, όμως στην θέση του έβαλε κάτι εξίσου καλό: Τον εθνικό μας ΚΝΙΤΗ τον Θεοδωρικάκο. Κράτησε τη Μενδώνη. Κράτησε την Κεραμέως. Κράτησε τον Μηταράκη. Και πάνω απ’όλα παραμένει ο ίδιος πρωθυπουργός.