Η κυνική υποκρισία και αναλγησία της ελληνικής κυβέρνησης στο τεράστιο ζήτημα του προσφυγικού–μεταναστευτικού δεν έχει προηγούμενο. Μετά την κατάληψη της εξουσίας από τους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν και του μεγάλου κύματος προσφύγων που αναμένεται, οι υπουργοί της κυβέρνησης έγιναν βασιλικότεροι του βασιλέως και έτρεξαν να φωτογραφηθούν στον φράχτη του Έβρου, ανακοίνωσαν νέες προσλήψεις συνοριοφυλάκων και φαίνεται να προετοιμάζουν ένα πολεμικό σκηνικό απώθησης ανάλογο με αυτό που έγινε πριν ενάμιση χρόνο στα σύνορα με την Τουρκία. Στο νομοσχέδιο για τις διαδικασίες απελάσεων περιλαμβάνεται διάταξη που παρεμποδίζει τη δράση των οργανώσεων διάσωσης προσφύγων στο Αιγαίο και τις θέτει υπό τον στενό κλοιό του Λιμενικού. Με δεδομένο ότι το Λιμενικό κατηγορείται πως στις περισσότερες περιπτώσεις όχι μόνο δεν διασώζει πρόσφυγες, αλλά αντιθέτως τους βάζει σε κίνδυνο, εγκαταλείποντάς τους σε ακυβέρνητες φουσκωτές σχεδίες κατά τη διάρκεια παράνομων επιχειρήσεων επαναπροώθησης, είναι εμφανές ότι η διάταξη δεν στοχεύει στον καλύτερο συντονισμό της διάσωσης, αλλά στην παρεμπόδισή της, όπως επίσης στον αποκλεισμό οργανώσεων που επιτηρούν και καταγράφουν τις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων από το Λιμενικό. Κανόνα, λοιπόν, αποτελούν οι βίαιες ανεμπόδιστες επαναπροωθήσεις κατ’ εντολή και κατά εξακολούθηση και βασικό αφήγημα του υπουργείου Μετανάστευσης η άρνηση της προσφυγικής ιδιότητας με το πρόσχημα ότι η Ελλάδα δεν αποτελεί την πρώτη χώρα υποδοχής τους. Όσον αφορά τους μετανάστες και κυρίως τους οικονομικούς, εκεί η αναλγησία φτάνει σε ακραία όρια. Κι έτσι φτάνουμε να βλέπουμε συχνά, στα ψιλά γράμματα των ειδήσεων, αυτοκτονίες μεταναστών, οι οποίες ελάχιστα διεγείρουν τα απονευρωμένα αντανακλαστικά της κοινωνίας.

Ένα τέτοιο περιστατικό αυτοκτονίας μετανάστη μέσα σε αστυνομικό τμήμα συνέβη πριν λίγες μέρες στη Θεσσαλονίκη. Με αφορμή αυτό το τραγικό γεγονός, αξίζει να μοιραστούμε την ευαισθησία και τη σκληρή αλήθεια του παρακάτω κειμένου, που γράφηκε για τον ανώνυμο 25χρονο απαγχονισμένο μετανάστη, ο οποίος βρέθηκε νεκρός μέσα στα κρατητήρια του Τμήματος Ασφαλείας Λευκού Πύργου το βράδυ της Τρίτης, ενώ είχε συλληφθεί νωρίτερα για υπόθεση κλοπών. Παρέμενε στοn χώρο κράτησης ενόψει της μεταγωγής του την επόμενη μέρα στα Δικαστήρια. Σύμφωνα με αστυνομικές πηγές, βρισκόταν μόνος του και απαγχονίστηκε χρησιμοποιώντας ως αυτοσχέδιο βρόγχο πιθανότατα κάποιο ρούχο του. Κατά τις ίδιες πηγές, ο 25χρονος είχε απασχολήσει τις διωκτικές Αρχές και στο παρελθόν, έχοντας αποφυλακιστεί πρόσφατα. Το κείμενο αφορά πολλούς ακόμα που δεν θα μάθουμε ποτέ τα ονόματά τους:

«Η χώρα σου είναι διαλυμένη, ακόμα και χωρίς πόλεμο, από τις δοτές κυβερνήσεις της, οι οποίες πουλάν τον φυσικό της πλούτο, αλλά και την εργασία των πολιτών της πολύ φθηνά σε πολυεθνικές. Δεν έχεις γνωρίσει κάτι άλλο πέρα από φτώχεια και καταπίεση από το τάδε ή το δείνα καταπιεστικό καθεστώς που προέκυψε μετά από κάποιον φυτευτό εμφύλιο. Ονειρεύεσαι να πας στην Ευρώπη, τη γη της επαγγελίας, να δουλέψεις για να μπορέσεις να στείλεις λεφτά στην οικογένειά σου, έτσι ώστε να σε ακολουθήσει και να μπορέσετε να ζήσετε σε ένα καλύτερο επίπεδο ζωής. Κάθε σου οικονομία την δίνεις στους διακινητές που σε έχουν στοιβαγμένο για μέρες. Γλιτώνεις για πολύ λίγο τον πνιγμό. Βασανίζεσαι. Ψάχνεις δουλειά για να βρεις τα λεφτά της συνέχειας του ταξιδιού σου στην Ευρώπη. Δεν δικαιούσαι. Πεινάς. Κλέβεις. Φυλακίζεσαι. Αποφυλακίζεσαι. Ξαναπεινάς. Ξανακλέβεις.

Η ζωή σου έκανε τον κύκλο της. Βρίσκεσαι απαγχονισμένος σε κάποιο κελί, κάποιου αστυνομικού τμήματος. Κανείς δεν θα νοιαστεί για τον θάνατό σου. Κανείς δεν θα λογοδοτήσει για τον θάνατό σου.

Άλλωστε μάλλον δεν είχες ΑΜΚΑ, δεν ήσουν πολίτης της Ευρώπης και της Ελλάδας. Ήσουν μετανάστης, δηλαδή στις μέρες μας μία μη–ύπαρξη, πολύ πριν πάψεις να υπάρχεις βιολογικά».