“Ψωμί και τυρί, τον Κύριον υμνείτε. Αν είναι και κρασί, υπερυψούτε. Αν είναι και μουνί,εις πάντας τους αιώνας. 

Το πανάρχαιο αυτό έθιμο, που έχει τις ρίζες του, στις γιορτές προς τιμήν του Καρνείου Απόλλωνα και στη συνέχεια οικειοποιήθηκαν και άλλοι λαοί και κυρίως οι Ιταλοί εκμεταλλευόμενοι το γεγονός ότι για πολλούς αιώνες ήταν απαγορευμένες για τους ίδιους τους Έλληνες από τη νέα χριστιανική θρησκεία (Παναγιώτη Κουτσκουδή, το Αγιασώτικο Καρναβάλι) βρίσκει την ασφαλή του κοίτη στην Αγιάσο,όπου χρόνια και χρόνια, “κατά τρόπο άναρχο οι μασκαρεμένοι (μουτσούνες),γυρίζουν στους δρόμους και τα καφενεία και συμμετέχουν σε αυτοσχέδια σατιρικά δρώμενα, τραγουδούν αδιάντροπα τραγούδια, χορεύουν και διασκεδάζουν σε ένα κλίμα απόλυτης ελευθερίας και ελευθεροστομίας”. Έχοντας στα χέρια μου μια πολύτιμη αποκριάτικη σάτιρα του Στρατή Αναστασέλλη, που γράφτηκε το 1966 και λέγεται SIΛΙΝΟΠΛΟΙΟΥ,σας τη στέλνω, έτσι για το καλό του χρόνου. 

 

SΙΛINO ΠΛΟΙΟΥ Αποκριάτικη σάτιρα Στρατή Αναστασέλλη 

Εκφωνητής Σ. Δελόγγος 

Κουντουρμουνί Αγιάζ μπουζντάν(1) Μλαραθρωπίσεν άλες Τς Λάμπ τς Μύλ(0) Ντεντέλεν Φεγγαρέν Μπουρντάδες Καρναβάλες. 

Μεταφρατίστεν Αγιασών Φεγγαροσπίκεν βάρμι Προφέσορε Ντιλιγκουριά ε βουβαμάρεν πάρμι 

Μετ. Ας μιταφράσου όσα λέγο) τούτους στη θτσά μας γλώσσα μ’ έγιoυτου του μηχάνημα θα συλλαβίσ καμπόσα 

Το’χουμι του μηχάνημα βάγιός του ςτ κουλουτριπίδα ούλις τςι γλώσσας αφλουγάς γυρίζουντας μια βίδα 

Τώρα που μ’ίβαλι φουνή θα μλήξου τ’ Αγιασώτκα θα πω τς σηλήνζι)ς τα μυστικά που πίν(1) αράδα βότκα 

Πας τους πλανήτ’ σας κάνου γω του πουδαρκό του πρώτου τσι βάζου σμάδ από τσιλήν(1) τούτουνα του καρότου 

Δείχνει τους συντρόφους του και λέγει: 

Πιλότους τσ’ ασυρματιστής 

τα μηχανήματά μας (δείχνει το σεληνόπλοιο) τςι μια μαϊμού φιγγαριανή για τα πειράματά μας 

Πλήρουμα πιστιμουνικό φιλονάτου τρών αράδα τςι χέζιν πιστιμουνικά μο μια φουρά τ’βδουμάδα 

Δε φέρνου γω χιριτιζμοί γιατίμι τσκούρ κατσμένους (1) του ΦΙ ΠΙ (2) δε μ’ τους δείχτιτι που είναι τρυπoυμένους; 

“Όρτσιλός (3) ήρτα πι του φιγγάρ σαν κάταρους του φλάγου σαν του μαγκώσου τους πουτκό τα ζβάραχνάντ θα φάγου 

Γιατί κουντούρτσι διάβουλους τσι ντ Καθαρή Διφτέρα Mι τν αχαζάδα τσι του κλάκ μουλίν(1) ούλ(1) τν ατμουσφαίρα 

Μπάτσι θαρρεί πoυς στου φιγγάρ δεν έχουμε κακία Τσ’α τους σκουτώσου δε μι πγιάν(1) έχoυ ιτιρουδικία 

Αμπείς τους Ουνουκρόταλου (4) που τυρανύζ τα ζα (5) σαν του μαγκώσου θα γραντίσ (6) 

φτος θα πληρώσ(ι) γκιζά (7) 

Μη βλέπιτι τόσις χρουνιές έκανα υπουμουνή Γέρασι Θιός – μα σα βληθεί τς Αγιοί καταπουνεί 

Ίμι στη γη σας ιμσαφίρης δε θέλου α χύσου αίμα Ας κάνουμε τγρουνιού του νού τσας έμπουμε στου θέμα. 

Τώρα κατέβκα πιτσιλήν (1) Μι Λούνα πινδρουμένου Είμαι γιου πρώτους φιληνός 

πι του φιγγάρ που βγαίνου 

Ραδιουτηλιγράφημα έστλαπ’ την γη στ ςιλήνη Πους λάθους δώκαν τρουχιά τς έπιςα στ Μυτιλήνη 

Πρoυσιδαφίσκα ουμαλά 

ξα Ρουδιανή κουκβάγια Τσι λειτουργούν πουλύ καλά ούλα μας τα κουλάγια. 

Πύραβλους ανασχιστικός τσι ρυθμισταί οι δύδια έχασι όμους τ’βαρύτηταντ μο του διξιό τ’ αρχίδιμο 

Mι του σιληνουσκόπιου ςτου Πρινουβούν(1) πουπάνου ξιρέβνισα τα σύμπαντα Για τV ιπιστήμ’ του κάνου 

Ανιγκασκό νταν του ταξίδ(1) λόγ(1) έκτακτους ανάγκης 

μια που μας στείλαν Του πισκέσ(ι) απί τ’Ρουσία οι μάγκις 

Έγ(ι)τσι π’ καθόμαστε στ σιλήνζι) παίζ’ του κινδύνου η κδούνα τσ’ απoυδιχόμαστι π’ την γη του ρόφιανου του Λούνα. 

Ειν’ ένα πράμα παρδαλό μι νου τσ γνώσ γεμάτου απoύντας ήρτι στου φιγγάρ μας έκαν’άνου κάτου 

“Οι λέγουμι τσ’ ότι κάνουμι τυπόνιντα μες τα κτέλια τσι μι ραδιουγραφήματα 

φτσιρένιντα(9) ςτα Ρουσέλια. 

Πήγαμα του χαλάσουμε με φιγγαρουμπουλντόζα μο τσι τ’ ατζίξαμι κουμάτ πέτα χαβιάρ τσι ρόζα 

Ούλ(1) δουρουδουκιθίκαμι χουρτάσιμι χαβιάρια δναμώσαν τα λαγγώνια μας τσι ζγιάζιν τα καντάρια 

Τίλουγια να παλέψουμι πούρτι κακό στ γαλιά μας (10) μη του σκατουμηχάνημα μουλύθτσι γη φουλιά μας 

Τίλουγια να παλαίψουμι τίλουγια να σουθούμι που πέσαμ μι του στραβό τσαλίθουρ θα σκουθούμι. 

Σαπ κάτι μύγια στου φαγί 

καλίτσιψι τ’ ςιλήνη μας μόλυνι τσι δε μας πιάνι) μήδι χρυσoυμικίνη 

Έγ(ι)τσι που ήνταν του φιγγάρ φλουρί κουςταντινάτου γίνιτσι κνικάτου(11) αριστερό μι φάκιλου γιμάτου. 

Ανάθιμα της ατουμικοί τς Λιόνουφ τσι Γκαγκάριν 

που βάλαν στόχου του φιγγάρ τσι ντ παρθινιάντ να πάρης 

Να τι τραβούμι στου φιγγάρ πι τ ́μέρα πούρτι Λούνα μας στίλιτι του μίαζμα τσι κόλ(ι)σι μας κουμούνα 

Τ’ άστρα δε θέλιν να μας δουν μας κόψαν τσι VT καλημέρα δε θέλων πλιά ντ ́παρέγια μας σα νάχουμι χουλέρα. 

Μόνου γ(1) αρκούδα γη μιγάλ(1) μι] αρκουδέλO) αρχοντι πιδίτις έχιν μίαζμα τσι μας καταδιχόντι 

Του κράτους μας γίν(1) ντάρονταγαν(1) είνι για να του κλαίς Γι αυτό αρχίσαμι τσι μεις στην γη τς απουςτουλές. 

Έδγιου θα κάτσου απουςτουλή γύρου να κάνου τ ́γη σας τα θκά μας τα συστήματα να βάλιτι ςτ’ ζουγή σας 

Να κάνει ότι κάνουμε τσι πάντα ευημιρούμι γκουγκτζέλις ςτς κώλ(1) μας βάζουμε τσ ανάρια κατουρούμι 

Κατέβκα ναν ικδικηθώ για του κακό π’μας ποικαν (13) του Εφ Μπι Αι τ’φιγγαριού στν ιμςουστρατιά τ’αφήκαν. 

Τα πρώτα απoυτιλέσματα πας του κουβέρνoυ δείξαν τσι τς βουλιφταί μας κβάρα τράγο ζουγ(ι)λούδις (14) ξουνουπδήξαν (15) 

Έναν π’τουν πήδξσι τ’Κουλαξίζ (16) 

ου τράγους,κουλουτσλιέτι (16α) φρινιάζ άμα μυρίσ τραγιά τσι ντούρμα γαργαλιέτι 

Τσάλουν π’ τουν ξουνουάλαξι (17) γλυθμά για κατσαμπρόκου σουσιαλίστσι διάβουλους τσιρίζ τσι πάλι μώκου 

Καθόντι ανιμόκλoυσις (18) τσι μας τας βγάζιν ούργια 

αδειάζιν φτοι τουν κουρβανά τσ’ αφίν τι μας τ’ αγγούρια 

Βρουμόμγις κάτσαν στου φαγί γινούν αβγά τσι φέβγιν τρώμι τσι μουλυνόμαστι τσι ρέστα μας γυρέβγιν 

Πισμάν παπάδες (19) μας βλουγούν με τούρτσκα πιτραχείλια τσι μες του τιτραβγάτζιλου έχιν πουλά τουρπίλια 

Ήρταν τα χρόνια τα καλά που φλάγο) τ’ αρνιά ου λύκους γιάφτου κατίντσα νιβρικός πάγ(1) η ζουγήμ αδίκους 

Γιάφτου χαλάστσι του φιγγάρ τσι θα παγαίν(1) στου φούντου γιατί μαντάτσια (20) μας κουλούν του Νάτου τσι του πούντου 

Έχουμι όμους γείτουνα που θέλ(ι) να μας καλ(ι)τσέψ(21) να κόψ ένα παρτσάδ φιγγάρ τσι να μας σουνιτέψ 

Εχιν χαζίρκου του πιλάφ που βράζ στου πιρουμάχ(1) νάνι καλά του μπαμ ναπάλμ τσι γοι μιγάλ(ι) συμάχ(1) 

Ούλα τα ριγολέρνουμε τσι τάχoυμι στν Ιντέλεια τσι τ’ ασιρουσκουπεία σας 

ξιρέντι πι τα γέλια 

Έχουμι πιστουποιητικά ούλO) μας για τV απουρία έδγετς τνη μπαταλιάραμι (22) τσι σφάλ(ι)σι γ(1) Ιφουρία 

Πάμι πουλύ μι τν ιπιστίμ 

ΠΗ 

κάνουμε ούλ(1) μας κούρα να μην πουλιουπαχύνουμι τσι σκώνουμι σαβούρα 

Δε θέλ(1) φαγιά πουλί παχιά τσ εχιν πουλές θερμίδες να τρώτι μο κτηνουτρουφές τσ ‘αγκαθιρές ζμαρίδης 

Αλάργα πι τουν αστακό τσι τς παλιουσιναγρίδες να τρώτι μο χoυρταρικά πράσα τσι λαχανίδης 

“Αμα θα τρώς κτηνουτρουφές πόχιν πουλά ουκτάνια ασπέθις βγάγος απ’ του μυαλός τσι πας με τα χαϊβάνια 

Λούνας μας φιρι τ’ζημιά τσι χάλασε τ’ σειρά μας ςι κάθι τσαμλικότραγου (23) γυρίζουμι τν ουρά μας (24) 

Στην Ακαδημία Επιστημών τσ Ρουσίας θα τρυπώσου να πιάσου τς επιστήμονες μ’ ένα στυλιάρ να τς δώσου 

Που δε κουλούν πας τν Αφρουδίτ πίχι ντούμπανα κουλάρις τσι κάτι τσι τνη τακιλντίζ (25) γιού ζαμπαρίκους ‘Αρης (26) 

Καθούντι τσι σουφουλουγούν Σπούτνικ Τσι μαραφέτια τσι παν να πάριν τ’ φιγγαριού ούλα τα μπιρικέτια 

Είχαμι του μιλίγαλου τσι του νιρό ςτ αυλάτς ήρτι τσι κόλιςι διάβουλους Λούνας σαν του μαντάτα (28) 

Είχαμι ούλα τ ́αγαθά π’δεν έχινς’ άλ(1) πλανίτις βγάζουμι πιστουποιητικό σαν κάνουμε τγανήτις 

Καθένας έχ) τουν έλιχουντ στου βιζινέ ςι ζγιάζιν (29) τσι μιταξεταστέους μέν(ι)ς τσι σι ξουνουδιαβάζιν 

Έχουμε φέτου πρόγραμμα 

για δουριάν παιδεία να μάθιν τα σκουλιόπιδα να λεν τα μνιά αιδοία 

Είμαστε στην επιστίμ μπρουστά 

πιστίμουνις ξιφτέρια ούλ(1) πι τν αράδα πέσαμι στν ατουμικήν ενέργεια 

Tv’ατουμική ντ’ πυρινική TV’ίχαμι ‘πι ζαμάνια (30) δυό τν έχετι μόνου στην γη τσι κάνιτι άνια-μάνια (31) 

Τσι πύραβλους ήνταν γνουςτός απί Τ’Αδάμ τα χρόνια τςι τουν προυτουδουκίμασι πας τς Εύας τα λαγκόνια 

Ου πύραβλους είναι γη βάσ φτός ανιπήζ (32) τους κόσμου με γομουσ νάνι ςτιριά τσ’ όχι μόνου μι φαςλόζμου 

Γ) ικτόξιβς σα δεν επιτύχ(1) γιμόζ τα χράμια σάλια ένα γιαγνίς να γένιο) παθαίν(ι)ς τ’Κανάβιραλ τα χάλια. 

Πρέπ νάγ(ι)ς πεδίον δοκιμών νάνι σπιρτόζα βασ σαν έχ(1) λακούβις πύραβλους θα πα γιαβάς-γιαβάς 

Πύραβλους νάχι τα καύσιμα τους δέκα μιγατόνου τσι πιρουδότησ μαλιαρή Τσι τουν κνικάτου κώνου 

Τρυπάς πλιά του διάστημα Tουν κατιφθίνις στα ίσια ςινιά μήνες κουλουκαθιάγ) τσι βγάγος μια μπαγιρίσια 

Σκουπός είναι γιου αστρουνάφτς νάνι στου θαλαμίσκου σαν κατσαρντίσ αλοίμουνου θα λιέσι μι του δίσκου 

Μα τι τα θέλ(ι)ς πας του φιγγάρ λύσαμι τα προβλήματα Αρτούμι τα ψυριάρκα μας τσι πάμι σ’ άλλα κλήματα 

Αδιάσαμι ούλα τα χουριά 

της κοιλάδας καταιγίδων στείλαμι τς νιοί για ξινητιά στα κράτη τους νταγήδουν 

Έφτου παλαιβγιν ςτς φάμπρικις στα πγαδουμιταλεία μια πούχαμι στους τόπου μας ούλα τα μιγαλεία. 

Ιδιασι του φιγγάρ πι τς νιοί τσι πέσαμι στους ήλιου γηρουντουκράτους κάναμι για φασκουμλιά τσι τίλιου 

Για του μαξούλ(1) απού τσιρού μην πουλιουχουλιουσκάτι πι τ’Γιρμανία εργατιές πανιέτι τσι φιράτι 

Οι Γερμανίδης για το ιλιές είναι πουλύ μαγκιόρις μ’ένα δικάρ τσ έναν κουλιό μαζώνιν είκουσ ώρις 

Τσ’απί τν Άβστράλια μακάρ να φέριτι ραβδστήδις αφού τα χέρια πλίσιτι σι ξέν(1) αγουραντίδης 

“Ισαμι πού τς είχιτι κουντά τα χνώτα ντουν βρουμούσαν τσι τς σταμπαρίζατι διαβόλ(1) πους στραβουκατουρούσαν 

Τ’αρχίδιαμ’ για μαζώχτιργις να πάριτι στς ελιές τσι τ’ φύσιμ κάνιτι τιμπλί πούνι για φτες τςι δλιές 

Κακούργα μιτανάστιβσι καθούστι τσι τραγδίτι νάρτιν ξουπίσου τα πιδγιά τσι να τα παρουγδίτι (324) 

Έδγιείς θα μαραζόςιτι μες τ’ αδειανά χουργιά σας να κλαίτι τα κατάντια σας τσι την κακομοιριά σας 

Πι τν’Αβστραλία αρνιά κβανιούν καμπάδκα γλυνουμένα Στέρνουμι ζουντανό κριγιάς τράμπα καταψυγμένα 

Ήνταν ου τόπους μας μπαχτσές 

τουν πνίξαν τα χoυρτάρια γιατ’Αυστραλέζους πριβουλάριος μας πήρε τα παλικάρια 

Φνού του χουράφ θα γέν(1) μπαχτσές που μ’ίδρου του πουτίζιν είχαμι τρύπα στου καγίτς τσ αλλού καλαφατίζιν 

Μόνου μι τν’ αγουρά τΚοινή θαν έβριτι τ’βουλή σας θα κάνιτι ιξαγουγές τ’αρχίδια τσι τ’ψουλή σας 

Είμαστι ςτ διεθνή αγορά εξαγoυγείς νταγίδες 

μι τυρουξίστις κι σταρκά τσι μι πουτκουπαγίδες 

Ούλα τα κράτη στ’ άπειρου έχιν καλή συνήθεια 

παντού τιμή τσι προυκουπή τσι προπαντός αλήθεια 

Έχουμε κράτους στου φιγγάρ που ψήφσι νόμου τώρα Ου Θόδουρους μι του στιφάν(1) να γένιτι Θουδώρα. 

Έδγιετς γλυτώνιν οι θυλ(ι)τσές κισαρικές τσι γένις τσ οι νουσουκόμις τσι γιατροί 

πι πάνις τσι λιγένις 

Να σταματίς πληθουρισμός μη φα γ ́ ένας τους άλλου τα λαστιχένα καπουτιά είναι κακό μεγάλου 

Δεν έχο) πιρίoυδου ασινικός τσι κριβατουμουρμούρα 

για δε που στα γηράματα θα φάγου τ’ σαλαμούρα 

Να πάψ να είν’ανακριτής Τ’σπιτιού γη παλιαλόγα που τα γυρίσ γ(1) άντρας αργά λέγ(1) – Πάλι μπικρουλόγα 

Σεις παντριμένες κάτσιτι στα συγκαλά σας λάτι 

που σα βιντούζις κάθε βράδ στουν άντρα σας κουλάτι 

Δε βλέπς που δε μπουρεί να ρίξ τουν πύραβλουν απάνους τσι σαν τους Τζόνσον βγάζ του χνάρ 

πους φταίβ τσιρός ρουφιάνους 

Πότι τα γόναταντ πουνιούν πότι του στουμαχέλιντ κάθους τσι χάνι τουν τζιρός ζούζα να κάν(1) του χέλιντ 

Να μάθιτι στν ιγκράτεια να πλακουτσμούστι χώρια γιατί γ) αθρώπ’είναι αχαμνοί τσι λίγα τα μπουφόρια 

Τα καύσιμα στους πύραβλου είναι φτουχάς’ουκτάνια Τ’βαλβίδαντόςου σαλαγάς πουρδές βγάζ τσι ντουμάνια 

‘Εχιτι τσι τα δίτσια σας του θέλ(ι) ουργανισμός σας θαρείτι πς είναι του φαγί τσ η φύσ προυουρισμό σας 

Πα στου φιγγάρ οι γυναίτσις μας παίζιν αλλιώτικου ρόλου βάζουμι τ’ σύριγγα στη τζλιάτζ τσι βγάζ μουρό π’ τουν κώλου 

Ακόμα τσι τ’αγκάστρ αλλάζ δεν είνι ικανουποίησ αρπούς του σπόρουπ τν Αφρουδίτ τσι καν γουνιμουποίησ 

Σι μας οι γ(ι) ‘ναιτσις δε φουρούν φούστις κουμπινιζόνια ούλις κουπέλις τσι γριγιές φουρέσαν παντελόνια 

Τα παντιλόνια σα φουρέσ η γυναίκα είναι μουδάτ τσι βλέπς αν έχ1) καλές γραμμές γ(ι) είναι κουλουσβαράτ (33) 

Πρέπ να φουρέσιν οι γρηγιές τα φόρτια πρώτης-πρώτις τσι να πιτάξιν τς βρουμιαριές τς μαλλένις αγγιλότις 

Στου γόνατου μουρτάτς (34) τνη δέν(1) με σούφρα λαστιχένια στινουχουριώντι πλιά γοι ψύλ(1) Τσι χυνόντι πα στα γένια 

Ούλα γινόντι τιχνιτά στους κόσμου τους απάνου γω σύμφουνα με τνιπιστίμ Οι μια μπουκάλα κλάνου 

Σεις λέφτιρις ντ πιρηφάνια βάλιτι κατά μέρους ου νιος είναι δυσέβριτους τσι πουνηρός ου γέρους 

Δείτι παλικάρια πόχουμι πούνι τη μνιού μιζέδις αρχόντι τσι τς κλιφτουλουγούν Αγγλίδις τσι Δανέζις 

Πήρι πλια γη ψουλή τιμή μες τ’ διεθνή τη πιάτσα γοι ξένις λόγια δε τσνιγούν Θέλιν αξιά τσι μπράτσα 

Θέλ1) κάτου πι του πάττλουμα να γένιτι του θάμα τσ όχ(1) μάστουρς να κρατή σαβούλ(1) γουνιά αλφάδ τσι ράμα 

Δεν είνι πόλιμους ψυχρός μα πόλιμους του νεύρου τσ όχι) να γυρέβγς τους πύραβλου τσα λέγ(ι) που να τους εβρου 

Γι αφτό σας λέγου ρίξιτι λιμόνι στη μαγειριά σας να δλέψ του ψoυλoυπήρουνου να τρίξιν τα μηριά σας 

Εδγιετς μόνου θα τς βάλιτι κουπέλισιμ στα χέρια να παρατήσιν τν Ιπιστίμ τν ατουμικην ενέργεια 

Σι σας γριγιές πλιά τι να πω π’ του ρίχνιτι ςτα θεία μην πουλιουμουρμουρίζιτι γιατ’ έχ(1) τσι παραθεία 

Ούλα τα ξιμπιρδέψιτι δεν έχITI κουράγιου γέρασι πλιά ου διάβουλους τσ’ ανάβ τσιρί στουν άγιου 

Τς γέρ(1) σας ναχιτι καλά τσι να τς γιρουκουμάτι μόνου του χρόνου μια φουρά να τς αρχιδουλουγάτι 

Γιατί ου γέρους ξόδιαση μπαρούτια τσι κουρσούνια Λοιπόν για νάμαςτ αγαπμέν(1) μάϊνα της νύχτας τα γιούνια 

Zμπαθίσι τι μι αγριγιαθρώπ γω θα να συνεχίσου 

πιρνώντα Τι του Βιετνάμ λάδ ́ πας τ’φουτιά θα χύσου 

Γιατ’ εν καθούντι φρόνημα να τα βάλιν τα παλ(ι)βάνια γιάφτου τς μπρουμτίζιν ςτς πουταμοί τσι τς κάν(1) λασπένια μπάνια 

Δε ξέρου μόνου στου φιγγάρ α θα ξουνουγυρίσου λέγως να μας καταρίπα κανές τσ αδικουθανατίσου 

Γειά τσι χαρά,τς αντάμουσις καλές νά’χουμε πάντα Sας απαντέχου στου φιγγάρ ςτ καλή μας την αλαπάντα! (35) Αγιάσος Καθαρή Δευτέρα 21/2/1966 

 

Αυτός ήταν ο Προφήτης Στρατής.Που να το’ξερε πως μετά τόσα χρόνια η σάτιρά του θα ήταν τόσο επίκαιρη. Στη μνήμη του τούτο το μικρό αφιέρωμα. Αθήνα 18 Φεβρουαρίου 2015 Βάσος Ι.Βόμβας 

 

Γλωσσάρι: 1.Κακιωμένος 2. Φώτης Παπάνης Αρχηγός συγκροτήματος μασκαράδων 3.Επίτηδες 4. ‘Αλλος αρχηγός μασκαράδων 5. Είχε ιππικό στην παρέλαση του 6.τρόμαξε 7.πρόστιμο 8.Ας κάνουμε πως δεν καταλαβαίνουμε 9.αδειάζει μεταφ. μεταδίδει 10.κεφάλι μας 11.ολοκόκκινο 12.άνω-κάτω 13.έκαναν 14.από σόϊ 15.ξαναπήδηξαν, ξανασυνουσιάστηκαν με τράγο16.Ο περίφημος τράγος του Κουλαξίζη, ασύδοτος που τον είχε ως μασκώτ 16α.Κωλοστριφογυρίζει 17 το ίδιο με το 15. 18.κλώσσες που δεν πλακώνουν τακτικά τ’ αβγά τους 19.μετανοιωμένοι παπάδες 20.τσιμούρια 21.καβαλικέψει 22.καταργήσαμε 23.τράγος κοπαδίσιος του πευκοδάσους 24 υποτασσόμαστε στα γούστα του(κοινώς στήνουμε κώλο) 25.κάνει κόρτε με κακό σκοπό.26.γυναικάς27.αντικείμενο 28.τσιμούρι 29.ζυγός ακριβείας 30. από παλιά χρόνια 31. χάδια 32.αναπτύσσει-πληθαίνει 32α καταδίδω 33.χαμηλοκώλα, πισώβαρη 34 αλλόπιστη, μολεμένη και 35.αποχωρητήριο.. 

Συμπληρωματικά: Τούτη η σάτιρα του Στρατή Αναστασέλλη, που αντανακλά το σπινθηροβόλο πνεύμα του, γράφτηκε στις 21 Φεβρουαρίου του 1966 για το καρναβάλι της Αγιάσου.ΓΙέρασαν από τότε 52 ολόκληρα χρόνια κι όμως είναι σαν να τη ζούμε σήμερα, γιατί ο Στρατής,ως ποιητής που ήταν, είχε το χάρισμα να βλέπει τα πράγματα στη διάσταση που καταργεί το χρόνο, έτσι που να τον φέρνει κοντά, στις μέρες τις τωρινές, μέσα από μια πολιτική ανάλυση που σπάνια μπορούν να δώσουν,με τέτοιαν μάλιστα ακρίβεια,οι σημερινοί πολιτικοί αναλυτές. Λες και ο χρόνος έχει ακινητοποιηθεί. Κι 

ενώ μιλά και σχολιάζει, τις οδυνηρές για τη χώρα συνέπειες της “κακούργας” μετανάστευσης, που ρήμαξε κυριολεκτικά τον τόπο μας και τον στέρησε από τα ζωντανά εργατικά χέρια (Στέρνουμι ζουντανό κριγιάς, τράμπα καταψυγμένα θα μας θυμίσει) σήμερα βρισκόμαστε στην ίδια πραγματικότητα με τη φυγή του επιστημονικού δυναμικού της χώρας μας.Κι ακόμα όταν τότε μιλούσε για το Βιετνάμ, σε τι διαφέρει σήμερα ο πόλεμος στη Συρία και σ’ άλλα μέρη του πλανήτη μας. Κι όλ’ αυτά μέσα από την αιχμηρή σάτιρά του, που ενώ σου φέρνει, με έντονο τρόπο, την ευφορία του αγιασώτικου καρναβαλιού παράλληλα σε κάνει να σκέφτεσαι. Αυτός ήταν ο Στρατής! Καλή απoυκριγιά.

Βάσος Ι.Βόμβας.