Η προχθεσινή αποστροφή του προέδρου Μπάιντεν για τον Πούτιν( «αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία»), αποδοκιμάστηκε ήδη από Αμερικανούς και Ευρωπαίους πολιτικούς και τον Γάλλο πρόεδρο. 

Οι δηλώσεις Μπάιντεν «έκαναν μια δύσκολη κατάσταση δυσκολότερη και μια επικίνδυνη κατάσταση πιο επικίνδυνη», δήλωσε ο Ρίτσαρντ Χάας, βετεράνος Αμερικανός διπλωμάτης και πρόεδρος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων των ΗΠΑ. «Δεν θα χρησιμοποιούσα αυτές τις λέξεις», τόνισε από την πλευρά του ο Εμ. Μακρόν, θέτοντας ως στόχο «πρώτα  την κατάπαυση του πυρός και στη συνέχεια τη συνολική αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων με διπλωματικά μέσα. Αν θέλουμε να το κάνουμε αυτό, δεν μπορούμε να κλιμακώνουμε ούτε με λόγια ούτε με πράξεις».

Λίγο μετά την ομιλία Μπαίντεν, ένας αξιωματούχος του Λευκού Οίκου έσπευσε να δηλώσει ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν ζήτησε αλλαγή καθεστώτος στη Ρωσία, Αλλά τέτοια ώρα, λέγονται  τέτοια λόγια, αυθόρμητα;

To περιεχόμενο της υπόλοιπης ομιλίας του Μπάιντεν στην Πολωνία, παραπέμπει σε μια νέα αμερικανική πολιτική για την Ευρώπη: «ήρθαμε για να μείνουμε ». Ο Αμερικανός πρόεδρος διακήρυξε ότι «πρέπει να προετοιμαστούμε για έναν μακρύ αγώνα  μεταξύ δημοκρατίας και Αυτοκρατορίας. Μεταξύ ελευθερίας και καταστολής. Μεταξύ μιας τάξης που βασίζεται σε κανόνες και μιας που διέπεται από ωμή βία.. Αυτή η μάχη δεν θα κερδηθεί σε ημέρες ή μήνες,. Πρέπει να προετοιμάσουμε τους εαυτούς μας για μια μακρά μάχη».

Η εγκληματική εισβολή του Πούτιν έχει αλλάξει όλο το τοπίο. Η Ευρώπη έχει καταφύγει στην αγκαλιά της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ, που ξεπέρασε το ..εγκεφαλικό του, εξοπλίζεται, διπλασιάζει τα στρατεύματα στην Ανατολική Ευρώπη. Αντί να εξαρτάται για την ενέργεια από τη Ρωσία, η ΕΕ θα βασίζεται στο, ακριβότερο, φυσικό αέριο των ΗΠΑ.

Οι επιμέρους παίκτες έχουν επίσης αλλάξει status. H Τουρκία έχει αναβαθμιστεί όπως και το Ισραήλ, που κινείται παρασκηνιακά για διαμεσολάβηση. Στην Ουκρανία, ο ηθοποιός-πρόεδρος  Ζελένσκι έχει γίνει εθνικός ήρωας. Η Πολωνία, μόλις ένα μήνα πριν αντιμετώπιζε κυρώσεις από την ΕΕ λόγω των χονδροειδών παραβιάσεων του κράτους δικαίου και της δημοκρατίας. Τώρα είναι το επίκεντρο, το πιο προχωρημένο φυλάκιο της νέας αμερικανικής πολιτικής.

Είναι προφανές ότι η Ουάσιγκτον επιδιώκει σαφώς τη μείωση της επιρροής της Ρωσίας. Μπορεί να μην ήταν  πλέον υπερδύναμη, αλλά παρέμενε περιφερειακή δύναμη και είχε συμμετοχή στους πολέμους που οι ΗΠΑ άφησαν στη μέση, όπως στη Συρία ή συμμαχούσε με τον Ιράν. Η αποτυχημένη εκστρατεία του Πούτιν ευνοεί τα σχέδια της: ο Λευκός Οίκος θέλει τη Ρωσία στα γόνατα.

Αυτός είναι και ένας βασικός λόγος που, αντίθετα με προηγούμενες συγκρούσεις, δεν κυκλοφορούν προτάσεις ειρήνευσης για την Ουκρανία. Σε στρατιωτικό επίπεδο, δεν διαφαίνεται καθαρός νικητής. Αυτό θεωρητικά θα διευκόλυνε την εμφάνιση διπλωματικών πρωτοβουλιών, καθώς δεν μπορεί να υπάρξει συμφωνία χωρίς τη συμμετοχή της Μόσχας. Διαφορετικά ο πόλεμος θα επιμηκυνθεί επ’ αάριστον.

Αποκαλώντας τον Πούτιν  «χασάπη», «δολοφονικό δικτάτορα» και «σκέτο κακοποιό» και καλώντας εμμέσως για την ανατροπή του, ο Μπάιντεν κόβει γέφυρες διαπραγμάτευσης. Ο Τσάρος του Κρεμλίνου έχει απομονωθεί με έναν στενό κύκλο συνεργατών, αποκομμένων από την πραγματικότητα όπως φαίνεται από τις λάθος αποφάσεις που πήραν. Οι απειλές τον «πολώνουν» ακόμη περισσότερο. Ο Αμερικανός διπλωμάτης Ρίτσαρντ Χάας, είναι σαφής για το αποτέλεσμα τους:

«Αποθαρρύνουν ουσιαστικά τον Πούτιν από οποιονδήποτε συμβιβασμό,: αν έχει τα πάντα να χάσει, γιατί να δείξει αυτοσυγκράτηση; Και επιβεβαιώνει τους χειρότερους φόβους του, ότι αυτό επιδιώκουν οι Ηνωμένες Πολιτείες: την αποπομπή του και την καθεστωτική αλλαγή».

Ο έμπειρος Αμερικανός διπλωμάτης πρότεινε στους συμβούλους του Μπάιντεν «να επικοινωνήσουν με τους Ρώσους ομολόγους τους και να καταστήσουν σαφές ότι οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να διαπραγματευτούν με αυτή τη ρωσική κυβέρνηση». Αλλά καθώς ο χρόνος κυλάει σε βάρος του Πούτιν και οι ΗΠΑ κερδίζουν έδαφος στην Ευρώπη, γιατί να το κάνουν;