Δεν μπορώ να καταλάβω τον καπιταλισμό. Δηλαδή, μπορώ, αλλά δεν μπορώ κιόλας. Είναι όλα αυτά που έχουμε διαβάσει, που ζούμε, είναι η ανισότητα, η αδικία, η υπεραξία, η βιοπολιτική – ξέρω κι άλλες έννοιες, να τις πω; Αλλά δεν τον καταλαβαίνω τον καπιταλισμό.
Κάτι μέρες σαν τη σημερινή δυσκολεύομαι πάρα πολύ. Πώς είναι τα νήπια που ρωτάνε διαρκώς “γιατί, γιατί;”. Γιατί είναι τόσο ουτιδανοί που θέλουν να απελάσουν ένα μαύρο παιδί, ας πούμε. Γιατί μισούν τόσο πολύ τους σκουρόχρωμους ανθρώπους, αλλά σπαράζουν για τους ξανθούς. Γιατί τους αρέσει η ειρήνη, αλλά με τους όρους τους. Γιατί είμαι φτωχή, ενώ το κράτος θέλει να με πείσει πως είμαι μεσοαστή.
Νομίζω πως φταίνε οι συγγενείς μου. Τα παιδιά που μεγαλώσαμε σε αριστερά σπίτια, πάθαμε τεράστιο σοκ όταν τα αφήσαμε και ξεκινήσαμε τη δική μας ζωή. Γνωρίσαμε κι άλλους ανθρώπους και δεν ήταν έτσι. Γνωρίσαμε ρατσιστές – αυτό ακόμη δεν το αντιλαμβάνομαι, ούτε καν θεωρητικά, με ξεπερνά σε κάθε πιθανό επίπεδο της ψυχής μου.
Και δεν είναι καθόλου απλό να το εξηγήσεις, δεν χωρίζεται ο κόσμος σε καλούς και κακούς. Έχει και τέτοιους, αλλά όχι μόνο. Θέλω να πετάξω όλα μου τα βιβλία, με όλες τις πλατιές έννοιες που μου έμαθαν να εξηγώ τον κόσμο, και να προσπαθήσω να τον εξηγήσω όσο πιο απλά, σχεδόν ορμέμφυτα, γίνεται. Μήπως μας έμαθαν να μισούμε επειδή είναι πιο εύκολο; Η καλοσύνη είναι στοίχημα που κερδίζεται κάθε μέρα.
Το ξέρω ότι ο κοινωνικός κανιβαλισμός παράγει κέρδος, το ξέρω. Όμως δεν το καταλαβαίνω. Σε λίγες μέρες είναι το συνέδριό μας. Καμιά φορά μάς θεωρώ πολύ μαλάκες, σύντροφοί μου, που ξεχνάμε από ποιες αρχές ξεκινήσαμε και ποιες θέλουμε να πολεμήσουμε. Βεβαιώνομαι ότι είμαστε οι μοναδικοί που μπορούμε να αλλάξουμε όχι τον κόσμο αλλά την ποιότητά του. Σε μια σκηνή μοντυπαϊθονική, η Αριστερά της Γαλιλαίας προσπαθούσε να απαγάγει τον Ιησού για να γλιτώσει τη σταύρωση. Απέτυχαν, γιατί διαφωνούσαν στα επουσιώδη. Ήταν κι αυτοί λίγο μαλάκες. Στην κοινωνία είναι η λύση. Και η κοινωνία έχει ανάγκη να ζει ανθρώπινα, με δικαιώματα, με αξιοπρέπεια. Η κοινωνία θέλει διεκδικήσεις. Όλη η κοινωνία. Και η σκουρόχρωμη.
