Είναι κρίμα
Όλοι αντιλαμβάνονται απολύτως την ανάγκη συντονισμού, ακόμα και ελέγχου της δράσης των διαφόρων ΜΚΟ και συλλογικοτήτων που δρουν, καλό είναι όμως να συνειδητοποιήσουν όσοι και όσες παίρνουν τις σχετικές αποφάσεις ότι το κλίμα που πάει να δημιουργηθεί “κατά των ΜΚΟ” υποκινείται από όσους έχασαν τη μάχη του καλοκαιριού, δηλαδή από τους αντιπάλους, που τώρα θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς.
Είμαστε όλοι παράνομοι!
Οδεύουμε ολοταχώς προς πλήρη παράνοια με τη διαδικασία «ελέγχου» των ΜΚΟ που τις τελευταίες ημέρες ξεκίνησε στα νησιά μας, ακολουθώντας τη σκληρή γραμμή της ΕΕ αλλά και το «κοινό» αίσθημα όπως εκφράστηκε από τα ΜΜΕ με πρωτοσέλιδα του τύπου «ξέφραγο αμπέλι τα νησιά μας» «αλωνίζουν οι ΜΚΟ» κλπ.
Το “προσφυγικό” είναι η πραγματικότητα
Προφανώς όταν κάνει κάποιος σχέδια, δεν αισθάνεται καλά να τα βλέπει να κινδυνεύουν να γκρεμιστούν. Το “προσφυγικό” επηρέασε τα όποια σχέδια τους για την ανάπτυξη της περιοχής, αλλά είναι σαν να λέμε ότι “η πραγματικότητα επηρέασε τα σχέδια τους”. Γιατί το “προσφυγικό” είναι η πραγματικότητα.
Η οικονομία των “από κάτω”
Στα χρόνια της κρίσης, εμφανίστηκαν, εδώ στην Ελλάδα,, εκατοντάδες και χιλιάδες πρωτοβουλίες “από τα κάτω” που έχουν σαν στόχο να οργανώσουν διαφορετικά την ζωή αυτών που λέμε “από κάτω”.
Περί …ρήξεων…
Ή ζωή του πρόσφυγα, από την στιγμή της “βίαιης εκκίνησης” μέχρι τη στιγμή της όποιας “ομαλότητας” κατακτήσει, είναι πορεία συνεχών “ρήξεων” που η κάθε μία ελπίζει ότι τον οδηγούν στον τελικό στόχο, που, όμως, μέχρι την στιγμή που κάνει την κάθε ρήξη, αυτός ο στόχος, δεν είναι τίποτα άλλο παρά η “ελπίδα” μιας “διαφορετικής” ζωής.
Χρ. Βερναρδάκης: Η ΝΔ ξαναγίνεται “νεοφιλελεύθερη”.
“Υβρίδια νεοφιλελευθερισμού όπως το ΠΟΤΑΜΙ και ορισμένες “προσωπικότητες” του ΠΑΣΟΚ θα ενσωματωθούν άμεσα στην ΝΔ” σημειώνει στο πρώτο σχόλιό του μετά την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη ο Χριστόφορος Βερναρδάκης.
Η Αριστερά στην εξουσία. Αντιφάσεις, αδιέξοδα, διέξοδοι
Η Αριστερά δεν έχει την ιδεολογική πολυτέλεια να κινείται στα διάκενα της αρετής, να οχυρώνεται πίσω από τις ασάφειες της τυπικής νομιμότητας και να εμπιστεύεται μόνον, ή έστω κατά προτίμησιν, τους «ημετέρους»