Πρόσκληση σε μια διαφορετική Μυτιλήνη από μεταπτυχιακούς φοιτητές του Πανεπιστημίου Αιγαίου
Μία πρόσκληση σε ντόπιους και ξένους να νιώσουν τη Μυτιλήνη με έναν διαφορετικό τρόπο αποτέλεσε η έκθεση «Μ. Η πόλη μέσα από τη μουσική, τους ήχους, τις φωνές της», που διοργάνωσαν οι μεταπτυχιακοί φοιτητές της Μουσειολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, η οποία ολοκληρώθηκε χθες και διήρκεσε τέσσερις ημέρες.
Οι φοιτητές κυριολεκτικά μεταμόρφωσαν τον χώρο μίας παλιάς ξυλαποθήκης στην καρδιά της αγοράς της πόλης, σχεδόν απέναντι από τον μητροπολιτικό ναό, δημιουργώντας με ξύλα, πανιά και χαρτόνια μία μικρογραφία της Μυτιλήνης. Το κάστρο, τα αρχοντικά, οι αρχαιολογικοί χώροι, το δημαρχείο, το σχολείο και η γειτονιά των προσφύγων του 1922 ήταν με έναν πρωτότυπο τρόπο εκεί, γεμάτα μουσικές, φωνές και ήχους.
Δεκάδες επισκέπτες κάθε ηλικίας περιηγήθηκαν σε αυτήν τη γεμάτη ήχο Μυτιλήνη, φόρεσαν ακουστικά, κρυφάκουσαν σε μικρά ανοίγματα, έπαιξαν με ψηφιακές εφαρμογές, περιεργάστηκαν αντικείμενα, βυθίστηκαν σε προβολές και συμφώνησαν με τους δημιουργούς της έκθεσης ότι «αυτήν την πόλη μόνο να την τραγουδήσεις μπορείς».
«Η έκθεση αυτή ήταν η πέμπτη κατά σειρά έκθεση που διοργάνωσαν φοιτητές του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας» ανέφερε στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η καθηγήτρια Μουσειολογίας, Νάσια Χουρμουζιάδη, που είχε την επίβλεψη της έκθεσης. Σύμφωνα με την ίδια, «στόχος αυτής της προσπάθειας είναι να δημιουργηθεί ένας νέος πολιτιστικός θεσμός, που να συνδέει στην πράξη τις καινοτόμες ερευνητικές δραστηριότητες της ακαδημαϊκής κοινότητας με την καθημερινότητα της τοπικής κοινωνίας. Σε αυτήν την κατεύθυνση κινείται η αναζήτηση θεμάτων που εμπνέονται από το παρόν και την ιστορία της Λέσβου, ενώ η χρήση χώρων που ουδέποτε είχαν αξιοποιηθεί για πολιτιστικές δράσεις, συνιστά μία πρόταση διάχυσης ανάλογων εγχειρημάτων σε όλη την πόλη».
Η έκθεση πραγματοποιήθηκε με την υποστήριξη του Δήμου Λέσβου, της Δημόσιας Κεντρικής Βιβλιοθήκης Μυτιλήνης, του Ψηφιακού Αρχείου της ΕΡΤ, του Εργαστηρίου Εικόνας Ήχου, της πολιτιστικής εταιρείας «Αρχιπέλαγος» και του Εργαστηρίου Μουσειολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου, καθώς και πολλών άλλων φίλων, ενώ στηρίχθηκε υλικά από επαγγελματίες της πόλης.