ΤΑ ΜΠΛΟΚΙΑ

Ειδήσεις και αναλύσεις από τη Λέσβο και την Ελλάδα με αριστερή ματιά!

Πολιτισμός

“I don’t know where I’m going from here, but I promise it won’t be boring”

Ένας από τους σημαντικότερους καλλιτέχνες της ιστορίας της μουσικής πέθανε σε ηλικία 69 ετών μετά από 18μηνη πάλη με τον καρκίνο.

Το θάνατο του δημοφιλή τραγουδιστή επιβεβαίωσε ο ατζέντης του.

H επίσημη σελίδα του καλλιτέχνη στο twitter ανακοίνωσε το θάνατο του καλλιτέχνη.

Ο θάνατος του ήρθε τρεις ημέρες μετά τα 69 γενέθλια του και την κυκλοφορία του τελευταίου στούντιο άλμπουμ της καριέρας του, του Blackstar.

Η τελευταία του φωτογραφία από την πρεμιέρα του μιούζικαλ Lazarus τον περασμένο Σεπτέμβριο

Στο τελευταίο βίντεο που είδε το φως της δημοσιότητας, το Lazarus, οπου ο Μπάουι απεικονίζεται σε κρεβάτι νοσοκομείου, παλεύοντας με τους προσωπικούς του δαίμονες, πριν χαθεί στο τέλος μέσα σε μια ντουλάπα. Ένα βίντεο, ίσως προφητικό, ίσως βγαλμένο μέσα από τις τελευταίες σκέψεις του Μπάουι, και σίγουρα, ένα τραγούδι που εν τέλει έμελλε να κλείσει τη ζωή του με έναν τρόπο απολύτως εναρμονισμένο με τις μέρες και τα έργα του σπουδαίου καλλιτέχνη.

Το Tweet του γιου του, Duncan Jones με το οποίο αποχαιρετά τον πατέρα του:

“Λυπάμαι πολύ που είναι αλήθεια. Θα είμαι offline για κάποιο καιρό. Αγάπη σε όλους.”

Ο Ντέιβιντ Ρόμπερτ Τζόουνς, γνωστός ως Ντέιβιντ Μπόουι, δημοφιλής Βρετανός μουσικός και παραγωγός της ροκ και σημαντικός εκπρόσωπος της μουσική του 20ού αιώνα, κυρίως χάρις στη δουλειά του τη δεκαετία του 1970. Έγινε αρχικά γνωστός το 1969, όταν το τραγούδι του Space Oddity έφτασε στο Βρετανικό Τοπ 5. Εμφανίστηκε ξανά το 1972 με το τραγούδι Starman και το ανδρόγυνο alter ego Ziggy Stardust.

Αποτελεί ένας σημαντικότερους μουσικούς του Glam Rock.  Στη συνέχεια άλλαξε ξανά το μουσικό στυλ και το 1975 έγινε διάσημος στην Αμερική με το τραγούδι του “Fame” που έφτασε στο νούμερο 1, από το άλμπουμ Young Americans. Η καρίερα του συνέχισε χωρίς σημαντικές επιτυχίες το υπόλοιπο τμήμα της δεκαετίας του 1970. Το 1983 κυκλόφορησε το άλμπουμ Let’s dance, το οποίο περιλαμβάνει πολλά επιτυχήμενα τραγούδια. Συνέχισε να πειραμάτιζεται τις δεκαετίας του 1990 και του 2000.

Το παλιό κύμα, το νέο κύμα και… ο Ντέιβιντ Μπάουι

Ηταν απλώς ο πρώτος από πολλούς ρόλους που ακολούθησαν. Πέρασε από το εξωγήινο φρικιό στην ανδρόγυνη ηδυπάθεια κι από εκεί στον Λεπτό Λευκό Δούκα -για τις ανάγκες του οποίου είχε υιοθετήσει μια διατροφή αποτελούμενη από γάλα, πιπεριές και κοκαΐνη. Κι από εκεί μετέβη στην περίοδο του Βερολίνου όπως έχει χαρακτηριστεί, όπου κατάφερε αφ’ ενός να “καθαρίσει” από την εξάρτηση της κοκαϊνης, αφ’ ετέρου να βγάλει τρεις δίσκους, για άλλη μια φορά εντελώς διαφορετικούς από προηγούμενους

Οι πειραματισμοί και οι μεταμορφώσεις ενός πότε σκοτεινού ροκά και πότε ξέφρενου διασκεδαστή συνεχίστηκαν με επιτυχία μέχρι το 2003, όταν κυκλοφόρησε το άλμπουμ “Reality”. Στη μεγάλη περιοδεία που ακολούθησε (2004), βρισκόταν στη Γερμανία, όταν έπαθε το καρδιακό επεισόδιο που τον οδήγησε στο νοσοκομείο με ανάγκη αγγειοπλαστικής. Τρία χρόνια μετά ανακοίνωσε την απόφασή του να απομακρυνθεί από δισκογραφία και εμφανίσεις τουλάχιστον για ένα χρόνο. Τελικά το κράτησε για επτά.

Επέστρεψε θριαμβευτής το 2013 με το δίσκο “The Next day”, αποδεικνύοντας ότι σχεδόν 40 χρόνια αργότερα, το σύνθημα που συνόδευε τις αφίσες του στους δρόμους του Λονδίνου το 1977 με αφορμή την κυκλοφορία του άλμπουμ Heroes εξακολουθεί να ισχύει: «There’s Old Wave. There’s New Wave. And there’s David Bowie…» (Υπάρχει το παλιό κύμα. Υπάρχει το νέο κύμα. Και υπάρχει ο Ντέιβιντ Μπάουι…)

Στον Ντέιβιντ Μπάουι η μουσική βιομηχανία και εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο χρωστούν πολλά.

Αν ο Ντέιβιντ Μπάουι δεν είχε πέσει στη γη, ποιος θα είχε αλλάξει την ιστορία της μουσικής;

http://left.gr/