Η ενδυνάμωση του θεσμού των Κοινοτήτων υπήρξε το μεγάλο, κεφαλαιώδους αξίας για την αυτοδιοίκηση και για την ενδυνάμωση των Κοινοτήτων και των τοπικών κοινωνιών, νέο στοιχείο που εισήγαγε ο γνωστός ως «Κλεισθένης 2» νόμος.
Ένα γεγονός που οι Δήμαρχοι των μεγάλων κυρίως Δήμων δεν είδαν με καλό μάτι και προσπάθησαν να το καταργήσουν αφού το δικαίωμα της απόφασης του μέλλοντος των τοπικών κοινωνιών δίνονταν ως ένα βαθμό στις ίδιες τις τοπικές κοινωνίες. Ένιωσαν πως η απόλυτη εξουσία τους απειλούνταν, αποφάσισαν να ζητήσουν την κατάργηση τους και φαίνεται πως θα τα καταφέρουν. Θα τα καταφέρουν, εκτός εάν….
Ο «Κλεισθένης 2» εισήγαγε τον αποφασιστικό ρόλο των αποφάσεων των Κοινοτικών Συμβουλίων στην κατανομή του ποσοστού των κεντρικών αυτοτελών πόρων που προορίζονται για έργα του Δήμου. Εισήγαγε δηλαδή στην ουσία το θεσμό των Κοινοτικών προϋπολογισμών, ενεργοποιούσε τις τοπικές κοινωνίες στις οποίες έδινε το δικαίωμα να σχεδιάσουν, να προγραμματίσουν και εν τέλει μέσω των Δημοτικών υπηρεσιών να υλοποιήσουν έργα στον τόπο τους για τους πολίτες.
Το γεγονός είχε σαν αποτέλεσμα στις τελευταίες αυτοδιοικητικές εκλογές στις μικρές κάτω των 300 και στις μεγάλες άνω των 300 κατοίκων Κοινότητες αλλά και στις μεγαλύτερες Κοινότητες όπως αυτή της Μυτιλήνης να ενεργοποιηθούν οι πολίτες και να θέσουν υπόψη των κατοίκων προγράμματα που θα κατάφερναν να αναστήσουν τις απονεκρωμένες τοπικές κοινωνίες. Έκανε τους πολίτες να πάρουν μέρος σε μια πανστρατιά για την αναζωογόνηση των μικρών και των μεγάλων χωριών, των κωμοπόλεων και των πόλεων.
Χθες Τρίτη 30 Ιουλίου, ένα μόλις μήνα πριν τα νέα Συμβούλια των Κοινοτήτων αναλάβουν τα καθήκοντα τους, η Κυβέρνηση έθεσε σε διαβούλευση σχέδιο Νόμου που απαξιώνει τις Κοινότητες και τις μετατρέπει σε συμβουλευτικά όργανα των Δήμων.
Συγκεκριμένα στο άρθρο 5 του σχεδίου νόμου καταργείται ο αποφασιστικός χαρακτήρας των Συμβουλίων και ορίζεται ότι οι αποφάσεις θα έχουν «εισηγητικό» χαρακτήρα.
Συγκεκριμένα το σχέδιο νόμου αναφέρει:
«δ. Η περίπτωση β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 82 του ν. 3852/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«β) εισηγείται για την κατανομή του αναλογούντος στην κοινότητα ποσοστού των κεντρικών αυτοτελών πόρων που προορίζονται για επενδυτικές ανάγκες του δήμου, σύμφωνα με την παράγραφο 4Α του άρθρου 259,»
ε. Η περίπτωση β’ της παραγράφου 2 του άρθρου 83 του ν. 3852/2010 αντικαθίσταται ως εξής:
«β) εισηγείται ποια έργα και δράσεις θα εκτελεστούν στην κοινότητα, από το ποσοστό των κεντρικών αυτοτελών πόρων που προορίζονται για επενδυτικές ανάγκες του δήμου, που της αναλογούν, σύμφωνα με την παράγραφο 4Α του άρθρου 259,».
Με λίγα λόγια οι Κοινότητες της Λέσβου από την πιο μικρή ως την πιο μεγάλη μετατρέπονται ουσιαστικά σε διακοσμητικά όργανα των Δήμων οι οποίοι έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για το ποια έργα, αλλά και το αν τα έργα αυτά θα γίνουν στις κοινότητες. Στις τοπικές κοινωνίες δηλαδή που αγωνίζονται να επιβιώσουν.
Η κατάργηση στην ουσία των κοινοτήτων που επιχειρείται με το Σχέδιο Νόμου της Κυβέρνησης ισοδυναμεί με το θάνατο των χωριών κύρια, αλλά και την απενεργοποίηση της δυνατότητας των πολιτών στην πόλη της Μυτιλήνης αλλά και στα χωριά των Δήμων να λειτουργήσουν έτσι όπως οι τοπικές κοινωνίες θέλουν.
Θα το επιστρέψουμε; Θα αφήσουμε τα χωριά μας να σβήσουν ένα ένα; Θα επιτρέψουμε να μετατραπούν τα όργανα των Κοινοτήτων σε εισηγητές… αλλαγής καμένων λαμπτήρων; Θα επιτρέψουμε αυτό το βήμα μπροστά για την αυτοδιοίκηση και τη Δημοκρατία που ήταν ο «Κλεισθένης 2» να μετατραπεί σε πολλά βήματα προς τα πίσω;
Τα απερχόμενα Συμβούλια των Κοινοτήτων μέσω του Δικτύου των Κοινοτήτων της Λέσβου αλλά και τα νεοεκλεγμένα Συμβούλια πρέπει ΑΜΕΣΑ να αντιδράσουν. ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ. Ειδάλλως το Σεπτέμβριο, σε ένα μήνα από σήμερα δηλαδή, ας το ξέρουμε πως θα αναλάβουμε τη διαχείριση Κοινοτήτων όπου θα γίνουμε μάρτυρες του τέλους των.