Η κατάργηση των μειωμένων συντελεστών ΦΠΑ και οι “χαμηλές προσδοκίες” από το “μεταφορικό ισοδύναμο”
Τελικά το “μεταφορικό ισοδύναμο”, που θα ισχύει από τις αρχές του Ιούλη, θα είναι “φούσκα”; Θα επηρεάσει ή όχι και πώς την τιμή πώλησης των προϊόντων στο νησί; Ας κάνουμε μια προσπάθεια να το δούμε στην πράξη.
Για δεκαετίες ολόκληρες και στην “αφελή” ερώτηση: “μα καλά βρε παιδιά, αφού υπάρχει μειωμένος ΦΠΑ στα νησιά, γιατί τα προϊόντα πωλούνται το ίδιο ή και ακριβότερα;”, η απάντηση “της αγοράς” είναι: “τα μεταφορικά επιβαρύνουν με 20% επιπλέον το κόστος των προϊόντων σε σχέση με την ηπειρωτική Ελλάδα!“.
Τα πράγματα λοιπόν, έχουν να κάνουν με την απλή αριθμητική. Ας δούμε ένα παράδειγμα:
Εστω ένα εμπόρευμα έρχεται στο λιμάνι της Μυτιλήνης με συνολικό κόστος 100 ευρώ. Από αυτά τα 100 ευρώ, τα 80 είναι το κόστος του εμπορεύματος και τα 20 το επιπλέον, σε σχέση με την ηπειρωτική Ελλάδα, κόστος μεταφοράς. Η τελική συνολική δαπάνη που κάνει ο έμπορος για αυτό το προϊόν, ανέρχεται σε 117 ευρώ, αφού υπολογίζουμε και τον μειωμένο ΦΠΑ, που είναι 17%.
Εστω, ακόμα, ότι ο συγκεκριμένος έμπορος, λειτουργεί με κέρδος 20%. Αυτό σημαίνει ότι η τιμή πώλησης (προ ΦΠΑ) που πρέπει να διαμορφώσει για αυτό το προϊόν, θα είναι 100+20=120 ευρώ. Σε αυτή την τιμή ο καταναλωτής θα πρέπει να προσθέσει άλλα 20,4 ευρώ (που αντιστοιχούν σε ΦΠΑ 17%) και να αγοράσει το προϊόν, στην τελική τιμή των 140,4 ευρώ.
Σημειώνουμε επιπλέον, ότι από τα συνολικά, 20,4 ευρώ που πλήρωσε ο καταναλωτής για τον ΦΠΑ, ο έμπορος θα πρέπει να κρατήσει τα 17 (είναι ο ΦΠΑ που αυτός πλήρωσε στον προμηθευτή του) και να αποδώσει τα υπόλοιπα στο κράτος.
Ερχόμαστε τώρα, στην περίπτωση κατάργησης του μειωμένου συντελεστή ΦΠΑ και την εφαρμογή του μεταφορικού ισοδύναμου.
Οπως όλοι γνωρίζουμε, “μεταφορικό ισοδύναμο” σημαίνει “εξίσωση του κόστους μεταφοράς των προϊόντων, με αυτό της χερσαίας Ελλάδας“, με άλλα λόγια, δεν θα υπάρχει το επιπλέον 20%. Σε αυτή την περίπτωση, το λογικό είναι ότι το κόστος του, ίδιου, προϊόντος, διαμορφώνεται στα 80 ευρώ. Ακολουθώντας την ίδια διαδικασία, αλλά με μόνη διαφορά ότι τώρα ο ΦΠΑ, από 17% έχει πάει στο 24%, διαπιστώνουμε ότι η συνολική δαπάνη που κάνει ο έμπορος είναι 99,2 ευρώ.
Με το ίδιο ποσοστό κέρδους (20%) η τιμή πώλησης θα πρέπει να είναι 96 ευρώ, στην οποία θα προστεθούν άλλα 23,4 ευρώ ΦΠΑ, που πρέπει να πληρώσει ο καταναλωτής με τον αυξημένο συντελεστή 24%. Η τελική τιμή στον καταναλωτή θα είναι 119.04 ευρώ, δηλαδή θα έχει όφελος, 21,36 ευρώ
Εφόσον λοιπόν έχει βάση, το περίφημο “επιπλέον 20% στο κόστος μεταφοράς”, τότε σαφώς ο νησιώτης καταναλωτής θα έχει όφελος, ακόμα και στην περίπτωση της κατάργησης των μειωμένων συντελεστών του ΦΠΑ. Στην πραγματικότητα, ο νησιώτης καταναλωτής, θα έχει όφελος ακόμα και αν δεν ισχύει αυτό το περίφημο “επιπλέον 20%”.
Με βάση τους υπολογισμούς, ο νησιώτης καταναλωτής, θα είναι “ίσα βάρκα – ίσα νερά” εάν σήμερα (με τον μειωμένο συντελεστή του ΦΠΑ) το κόστος μεταφοράς επιβαρύνει το κόστος των προιόντων, όχι με 20% αλλά με 5%!
Σε αυτή όμως την περίπτωση, θα πρέπει να δώσουν κάποιες εξηγήσεις, όλοι αυτοί που όλα τα προηγούμενα χρόνια, αιτιολογούσαν τις τσιμπημένες τιμές τους, στη βάση αυτού του περίφημου “20%” !