Μέχρι στιγμής ότι έχει δημοσιεύσει ο γνωστός ιστότοπος Wikileaks δεν έχουν διαψευστεί, από αυτή την άποψη δεν έχουμε λόγο να θεωρήσουμε ότι και το τελευταίο αποκαλυπτικό έγγραφο με τις συνομιλίες ανάμεσα στα στελέχη του Δ.Ν.Τ δεν είναι αληθινό, ακόμα και αν είναι προϊόν υποκλοπής.

Το έγγραφο είναι αποκαλυπτικό, όχι μόνο γιατί φανερώνει τον κυνισμό των “γερακιών” του θεματοφύλακα του Νεοφιλελευθερισμού, τον τρόπο δηλαδή που αντιλαμβάνονται τις σχέσεις τους με τη χώρα, αλλά και το πως αντιλαμβάνονται τον κόσμο. Αυτό σε ένα βαθμό είναι αναμενόμενο.

Είναι αποκαλυπτικό κυριώς, γιατί αν κάποιος προσπαθήσει να διαβάσει “πίσω από τις γραμμές” το αγγλικό κείμενο, αντιλαμβάνεται μια αίσθηση “βαλτώματος” και ίσως αδιεξόδου, που αισθάνονται ότι έχουν βρεθεί τα στελέχη του και σε αυτή την κατεύθυνση η “έναρξη” του διαλόγου και τα λόγια και οι εκφράσεις της Βελκουλέσκου είναι διαφωτιστικά.

Το έγγραφο δείχνει, ότι τώρα, σε αυτή τη διαπραγμάτευση και με αυτή την κυβέρνηση,  γίνεται αυτό που δεν γινόταν από την αρχή. Ότι υπάρχουν τρία μέρη, ότι οι όποιες συμμαχίες διαμορφώνονται πάνω στη βάση των συμφερόντων των διαφορετικών μερών, ότι η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίζει τους δανειστές ενιαία περιμένοντας να τα “βρούνε μεταξύ τους”, προκειμένου αυτή μετά απλά “να υλοποιήσει” τη συμφωνία αλλά είναι ισχυρός “παίχτης” στο τραπέζι, κάνει υποχωρήσεις χωρίς να φεύγει από “κόκκινες γραμμές”.

Δείχνει δηλαδή ότι πάει όχι μόνο προετοιμασμένη στο τραπέζι, αλλά ότι διαπραγματεύεται σοβαρά.