Με ένα ελαφρύ αεράκι, η φωτιά πηγαίνει κορυφή – κορυφή. Μπορεί να την βλέπεις τώρα εδώ και σε μια στιγμή 500 μέτρα, 1000 μέτρα παρακάτω. Μετά, στη στιγμή λαμπαδιάζει, όλο το πεύκο. 

Δεν ξέρουμε αν υπάρχουν “σχέδια εκκένωσης οικισμών”, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Λογικά θα υπάρχουν. Θα προβλέπουν, λογικά, δίοδους διαφυγής, χώρους συγκέντρωσης των πολιτών και άλλα σχετικά. “Σχέδιο” σημαίνει μια συγκεκριμένη διαδικασία που μπορεί να εφαρμοστεί. 

Τι “σχέδιο” θα μπορούσε να εφαρμοστεί στο Μάτι και στο κάθε Μάτι; Από που και πώς θα έφευγαν οι άνθρωποι; Που θα συγκεντρώνονταν για να μετακινηθούν μετά συντεταγμένα; Που θα μπορούσαν να πάνε; Οπως έγραψε κάποιος, “το λάθος είναι ότι υπάρχει το Μάτι και το κάθε Μάτι”.

Σκυλεύουν τους νεκρούς, όλοι αυτοί που συνειδητά, μετά την καταστροφή και μετά τους νεκρούς, έχουν βάλει κάτω τα γεγονότα και κραυγάζουν “δεν υπήρχε σχέδιο”.,.”έγιναν λάθη”. Τους σκυλεύουν γιατί ξέρουν πολύ καλά ότι η θυσία τους δεν θα πάει χαμένη, παρά μόνο αν διορθωθεί “το λάθος”. “Το λάθος” που με μαθηματική ακρίβεια δεν επέτρεψε την ύπαρξη σχεδίου. Γιατί, αυτοί τουλάχιστον ξέρουν, ότι “σχέδιο” στο Μάτι και στο κάθε Μάτι, απλά δεν μπορούσε και δεν μπορεί να υπάρξει.

Τώρα, “μετά”, όλοι εμείς πρέπει να διορθώσουμε ‘το λάθος”. Το οφείλουμε σε εμάς, το οφείλουμε σε αυτούς που χάθηκαν, το οφείλουμε στους συνανθρώπους μας. Ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε. Ξέρουμε ότι αν δεν το κάνουμε εμείς, δεν θα το κάνει κανείς. Θα το τολμήσουμε;