ΤΑ ΜΠΛΟΚΙΑ

Ειδήσεις και αναλύσεις από τη Λέσβο και την Ελλάδα με αριστερή ματιά!

Editorial

Η “φυγή προς τα εμπρός” είναι το ζητούμενο

Είναι αμφίβολο πια το εάν η πλευρά των δανειστών στην διαπραγμάτευση, ειδικότερα το ΔΝΤ, είναι ένας “ορθολογικά σκεπτόμενος παίχτης” ο οποίος μπορεί να πεισθεί από “λογικά και τεκμηριωμένα επιχειρήματα”. Το αντίθετο. Είναι ένας “ταξικά σκεπτόμενος παίχτης” με σκληρές νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις, που βάζει πάνω από όλα, τις δικές του αγκυλώσεις, ιδεοληψίες και συμφέροντα.

Ο βασικός του στόχος είναι ένας. Είτε να καταφέρει με εκβιασμούς, να εγκλωβίσει την ελληνική κυβέρνηση σε ένα νέο και ασφυκτικό πλαίσιο επιτροπείας, μέχρι αυτή να πάψει, στην πράξη πια, να είναι αριστερή εφαρμόζοντας μια ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, είτε να την φέρει σε αδιέξοδο και να αποχωρήσει, κλείνοντας με αυτόν τον τρόπο την παρένθεση.

Η “ατζέντα” που επιχειρεί να περάσει η πλευρά των δανειστών, είναι πολύ συγκεκριμένη. Το αποτέλεσμα της θα είναι, ουσιαστικά, η καταστροφή, σε ότι έχει μείνει όρθιο στην Ελληνική κοινωνία και σε ότι έχει καταφέρει μέχρι τώρα να στηρίξει η ελληνική κυβέρνηση.

Οι δανειστές προωθούν την ατζέντα τους σε μια εποχή που η ίδια η Ε.Ε. φαίνεται να ψάχνει διεξόδους από την κρίση της, με τις τάσεις εθνικού απομονωτισμού στις επιμέρους χώρες της να δυναμώνουν συνεχώς. Τυχόν επιτυχία των δανειστών θα συμβάλλει ακόμα περισσότερο στην ενίσχυση των φυγόκεντρων δυνάμεων εντός της.

Τόσο η ελληνική κυβέρνηση, όσο και η ελληνική κοινωνία βρίσκονται σε σταυροδρόμι. Τυχόν υποχώρηση στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών, σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη λιτότητα, που ούτε η κυβέρνηση την αντέχει, αλλά ούτε και η ελληνική κοινωνία. Η “φυγή προς τα εμπρός” είναι το ζητούμενο.

Με τον ίδιο τρόπο που η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ στην διακυβέρνηση της χώρας επηρέασε ή και επιτάχυνε, έστω και σε βάθος χρόνου, διαδικασίες σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, με τον ίδιο τρόπο, η “ελληνική φυγή προς τα εμπρός”, μπορεί να συμβάλλει σε έναν νέο κύκλο πανευρωπαικών διαδικασιών, σε μια Ε.Ε. που φαίνεται ότι, έτσι και αλλιώς, παραπαίει.

Το “οχι” μέχρι τέλους στις παράλογες απαιτήσεις των δανειστών, μπορεί να είναι η “φυγή προς τα εμπρός” που θα θέσει σε κίνηση την Ευρώπη.