Οπως έχουμε ξαναγράψει, η Λέσβος, δεν είναι μία ενιαία κοινωνία. Οι διαιρετικές τομές στο σώμα της λεσβιακής κοινωνίας είναι υπαρκτές και τα τελευταία χρόνια εμφανίζονται συχνά και με διάφορες αφορμές.

Αυτός είναι και ο λόγος που και τον τοπικό πολιτικό αγώνα, τον παρομοιάζουν πολλοί με το ποδόσφαιρο. Υπάρχουν δύο ομάδες, που κάθε μια αφενός μεν προσπαθεί να προφυλάξει την δική της περιοχή, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να επεκταθεί και στον χώρο του αντιπάλου και να βάλει γκολ. Στόχος τους είναι η νίκη.

Η διαφορές όμως με έναν ποδοσφαιρικό αγώνα, είναι οι παρακάτω: Οι “φουκαράδες” της Λέσβου, δεν έχουν καμία δυνατότητα να κερδίσουν το παιχνίδι, εάν δεν μπουν και οι ίδιοι στο τερέν. Αυτό δεν το έχει ανάγκη η  ομάδα “των αρχόντων”. Γιατί έχει στα χέρια της το κράτος και τους μηχανισμούς του. Το κράτος και το σύνολο των μηχανισμών του είναι “οι μπάλες”. Στον πολιτικό αγώνα χρησιμοποιούνται ταυτόχρονα πολλές “μπάλες”, που στο επίπεδο της Λέσβου, είναι οι “τοπικοί θεσμοί”: Η περιφέρεια, ο δήμος, οι διάφοροι “τοπικοί φορείς”, οι σύλλογοι και οι πρωτοβουλίες των πολιτών.

Η ομάδα των “φουκαράδων”, το μόνο που έχει αυτή τη στιγμή στα χέρια της, είναι μια κυβέρνηση που θέλει και προσπαθεί να μιλάει και να ενεργεί “εξ’ ονόματός τους”. Άλλες φορές τα καταφέρνει και άλλες όχι. Από αυτή την άποψη αυτή η κυβέρνηση είναι για αυτούς “ένα παράθυρο ευκαιρίας”.

Αλλά αρκετά με το ποδόσφαιρο…

Τα μέλη της 2ης συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ Λέσβου, έβαλαν, με την απόφασή τους, ανοιχτά και μπροστά σε όλη τη Λεσβιακή κοινωνία τα δεδομένα της εποχής μας:

Παρά τις μεγάλες δυσκολίες, τις καθυστερήσεις, τα λάθη, την απειρία της, παρά, δηλαδή, τα μύρια όσο μπορεί να καταλογίσει κάποιος σε αυτή την κυβέρνηση, το αντικειμενικό γεγονός είναι ότι έχει ανοίξει μια “χαραμάδα” για τον κόσμο της εργασίας, για τους ¨φουκαράδες” δηλαδή, στο νησί μας. Και αυτό το αποδεικνύει με συγκεκριμένα στοιχεία. Αυτή “την χαραμάδα” είναι που πρέπει να εκμεταλλευτεί και να διευρύνει ακόμα περισσότερο αυτός ο κόσμος.

Αυτή “η χαραμάδα”, που πρέπει συνεχώς να διευρύνει, είναι που κάνει εφικτό να μιλάμε σήμερα για τη «νέα ανάπτυξη της Λέσβου» που θα στηρίζεται στις δυνατότητες που προσφέρει ο τόπος και έχουν οι κάτοικοι του, και θα βασίζεται στις αρχές της αειφόριας και της αλληλεγγύης.

Ομως, οι παλιές δυνάμεις, δηλαδή οι τοπικές ομάδες “των αρχόντων”, δεν είναι σε θέση να αξιοποιήσουν αυτή την χαραμάδα, δεν μπορούν και δεν θέλουν. Νέες κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις  πρέπει να βγουν στο προσκήνιο, να διεκδικήσουν και να πάρουν στα χέρια τους “τις τοπικές μπάλες”, δηλαδή την τοπική “πολιτική εξουσία”

Αυτές οι δυνάμεις είναι συγκεκριμένες:

• Σε οικονομικό επίπεδο είναι ο κόσμος της εργασίας του νησιού οι άνεργοι αλλά και τα φτωχά στρώματα των επιχειρηματιών και των αγροτών. Οι νέοι επιχειρηματίες που καινοτομούν, οι νέοι αγρότες που ασφυκτιούν μέσα στο πλαίσιο λειτουργίας του αγροτικού χώρου, οι νέοι επιστήμονες κλπ
• Σε κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο, είναι όλοι εκείνοι που παράγουν τον τοπικό πολιτισμό, όλοι εκείνοι που μέσα από τους νέους συνεταιρισμούς προσπαθούν να ανορθώσουν τον αγροτικό χώρο, είναι ακόμα και δυνάμεις και εκφραστές γνώμης στην πόλη και τα χωριά που σήμερα, ενώ δραστηριοποιούνται στο παλιό ηγεμονικό μπλοκ, εν’ τούτοις ασφυκτιούν και μένουν στην γωνία.

Για να χρησιμοποιήσουμε μια παλιά έκφραση της Αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ στη Λέσβο, “έβαλε για το επόμενο διάστημα στον εαυτό του τα παρακάτω καθήκοντα”

• Να δουλέψει στην κατεύθυνση της διεύρυνσης της χαραμάδας που έχει ανοίξει, φέρνοντας συνεχώς στο προσκήνιο υπάρχοντα ή νέα προβλήματα, υπάρχουσες και νέες ανάγκες της Λεσβιακής κοινωνίας και διεκδικώντας την λύση τους.
  
• Να δουλέψει στην κατεύθυνσή της συγκρότησης του μετώπου  των νέων κοινωνικών, οικονομικών και πολιτικών δυνάμεων” στο νησί μας, που είναι οι μόνες που μπορούν να εγγυηθούν την αξιοποίηση των ευκαιριών και την “νέα ανάπτυξη” του

Αυτό είναι το μήνυμα που θέλουν να περάσουν με τις αποφάσεις τους τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ Λέσβου στη Λεσβιακή κοινωνία.