Αυτή είναι μια τρομερή μέρα. Αφού ξυπνήσαμε από τις σειρήνες του αέρα κάτω από ένα μπαράζ εκατοντάδων ρουκετών που εκτοξεύτηκαν σε ισραηλινές πόλεις, μάθαμε για την άνευ προηγουμένου επίθεση από Παλαιστίνιους μαχητές από τη Γάζα σε ισραηλινές πόλεις που συνορεύουν με τη λωρίδα.

Κυκλοφορούν ειδήσεις για τουλάχιστον 40 Ισραηλινούς που σκοτώθηκαν και εκατοντάδες τραυματίστηκαν, καθώς και ορισμένοι που φέρεται να έχουν απαχθεί στη Γάζα. Εν τω μεταξύ, ο ισραηλινός στρατός έχει ήδη ξεκινήσει τη δική του επίθεση στην αποκλεισμένη λωρίδα, με στρατεύματα να κινητοποιούνται κατά μήκος του φράχτη και αεροπορικές επιδρομές να σκοτώνουν και να τραυματίζουν πολλούς Παλαιστίνιους μέχρι στιγμής. Ο απόλυτος τρόμος των ανθρώπων που βλέπουν ένοπλους αγωνιστές στους δρόμους και τα σπίτια τους, ή τη θέα μαχητικών αεροσκαφών και πλησιάζοντας τανκς, είναι αδιανόητος. Οι επιθέσεις σε πολίτες είναι εγκλήματα πολέμου και η καρδιά μου είναι στα θύματα και τις οικογένειές τους.

Σε αντίθεση με ό,τι λένε πολλοί Ισραηλινοί, και ενώ ο στρατός ήταν ξεκάθαρα απροσδόκητος από αυτή την εισβολή, δεν πρόκειται για «μονομερή» ή «απρόκλητη» επίθεση. Ο τρόμος που νιώθουν οι Ισραηλινοί αυτή τη στιγμή, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού μου, είναι ένα κομμάτι αυτού που αισθάνονται οι Παλαιστίνιοι σε καθημερινή βάση κάτω από το επί δεκαετίες στρατιωτικό καθεστώς στη Δυτική Όχθη και κάτω από την πολιορκία και τις επαναλαμβανόμενες επιθέσεις στη Γάζα. Οι απαντήσεις που ακούμε από πολλούς Ισραηλινούς σήμερα — για ανθρώπους που καλούν να «ισοπεδώσει τη Γάζα», ότι «αυτοί είναι άγριοι, όχι άνθρωποι με τους οποίους μπορείς να διαπραγματευτείς», «δολοφονούν ολόκληρες οικογένειες», «δεν υπάρχει χώρος να μιλήσεις με αυτούς τους ανθρώπους ” — είναι ακριβώς αυτό που έχω ακούσει να λένε οι κατεχόμενοι Παλαιστίνιοι για τους Ισραηλινούς αμέτρητες φορές.

Η επίθεση σήμερα το πρωί έχει και πιο πρόσφατα πλαίσια. Ένας από αυτούς είναι ο διαφαινόμενος ορίζοντας μιας συμφωνίας ομαλοποίησης μεταξύ Σαουδικής Αραβίας και Ισραήλ. Για χρόνια, ο πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου υποστηρίζει ότι η ειρήνη μπορεί να επιτευχθεί χωρίς να μιλήσει με Παλαιστίνιους ή να κάνει οποιεσδήποτε παραχωρήσεις. Οι Συμφωνίες του Αβραάμ έχουν αφαιρέσει τους Παλαιστίνιους από ένα από τα τελευταία διαπραγματευτικά στοιχεία και βάσεις υποστήριξης: την αλληλεγγύη των αραβικών κυβερνήσεων, παρά το γεγονός ότι αυτή η αλληλεγγύη ήταν από καιρό αμφισβητούμενη. Η μεγάλη πιθανότητα να χάσει ίσως το πιο σημαντικό από αυτά τα αραβικά κράτη μπορεί κάλλιστα να βοήθησε να ωθήσει τη Χαμάς στα άκρα.

Εν τω μεταξύ, οι σχολιαστές προειδοποιούν εδώ και εβδομάδες ότι οι πρόσφατες κλιμακώσεις στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη οδηγούν σε επικίνδυνα μονοπάτια. Κατά τη διάρκεια του περασμένου έτους, περισσότεροι Παλαιστίνιοι και Ισραηλινοί έχουν σκοτωθεί από κάθε άλλη χρονιά από τη Δεύτερη Ιντιφάντα στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Ο ισραηλινός στρατός πραγματοποιεί τακτικές επιδρομές σε παλαιστινιακές πόλεις και σε καταυλισμούς προσφύγων. Η ακροδεξιά κυβέρνηση δίνει στους εποίκους εντελώς ελεύθερα τα χέρια για να δημιουργήσουν νέα παράνομα φυλάκια και να εξαπολύσουν πογκρόμ σε παλαιστινιακές πόλεις και χωριά, με στρατιώτες να συνοδεύουν τους εποίκους και να σκοτώνουν ή να ακρωτηριάζουν Παλαιστίνιους που προσπαθούν να υπερασπιστούν τα σπίτια τους. Εν μέσω των εορτών, οι Εβραίοι εξτρεμιστές είναι προκλητικοί το «status quo» γύρω από το Όρος του Ναού/Τζαμί Al-Aqsa στην Ιερουσαλήμ, που υποστηρίζεται από πολιτικούς που συμμερίζονται την ιδεολογία τους.

Στη Γάζα, εν τω μεταξύ, η συνεχιζόμενη πολιορκία καταστρέφει συνεχώς τις ζωές άνω των δύο εκατομμυρίων Παλαιστινίων, πολλοί από τους οποίους ζουν σε ακραία φτώχεια, με μικρή πρόσβαση σε καθαρό νερό και περίπου τέσσερις ώρες ηλεκτρικής ενέργειας την ημέρα. Αυτή η πολιορκία δεν έχει επίσημο τελικό παιχνίδι. Ακόμη και μια έκθεση του ισραηλινού κρατικού ελεγκτή διαπίστωσε ότι η κυβέρνηση δεν έχει συζητήσει ποτέ μακροπρόθεσμες λύσεις για τον τερματισμό του αποκλεισμού, ούτε εξέτασε σοβαρά εναλλακτικές λύσεις σε επαναλαμβανόμενους γύρους πολέμου και θανάτου. Είναι κυριολεκτικά η μόνη επιλογή που έχει αυτή η κυβέρνηση και οι προκάτοχοί της στο τραπέζι.

Οι μόνες απαντήσεις που πρόσφεραν διαδοχικές ισραηλινές κυβερνήσεις στο πρόβλημα των παλαιστινιακών επιθέσεων από τη Γάζα ήταν με τη μορφή βοηθημάτων: αν προέρχονται από το έδαφος, θα χτίσουμε ένα τείχος. Αν περάσουν από σήραγγες, θα φτιάξουμε ένα υπόγειο φράγμα. Αν εκτοξεύσουν ρουκέτες, θα στήσουμε αναχαιτιστές. αν σκοτώσουν μερικούς από τους δικούς μας, θα σκοτώσουμε πολλούς άλλους από αυτούς. Και έτσι συνεχίζεται και συνεχίζεται.

Όλα αυτά δεν δικαιολογούν τη δολοφονία αμάχων — αυτό είναι απολύτως λάθος. Αντιθέτως, σκοπός του είναι να μας υπενθυμίσει ότι υπάρχει λόγος για όλα όσα συμβαίνουν σήμερα, και ότι – όπως σε όλους τους προηγούμενους γύρους – δεν υπάρχει στρατιωτική λύση στο πρόβλημα του Ισραήλ με τη Γάζα, ούτε στην αντίσταση που εμφανίζεται φυσικά ως απάντηση στο βίαιο απαρτχάιντ.

Τους τελευταίους μήνες, εκατοντάδες χιλιάδες Ισραηλινοί παρέλασαν για «δημοκρατία και ισότητα» σε ολόκληρη τη χώρα, με πολλούς μάλιστα να λένε ότι θα αρνούνταν τη στρατιωτική θητεία λόγω των αυταρχικών τάσεων αυτής της κυβέρνησης. Αυτό που πρέπει να καταλάβουν αυτοί οι διαδηλωτές και οι έφεδροι στρατιώτες – ειδικά σήμερα, καθώς πολλοί από αυτούς ανακοίνωσαν ότι θα σταματήσουν τις διαδηλώσεις τους και θα συμμετάσχουν στον πόλεμο με τη Γάζα – είναι ότι οι Παλαιστίνιοι αγωνίζονται για αυτά τα ίδια αιτήματα και περισσότερο για δεκαετίες, αντιμετωπίζοντας ένα Ισραήλ που είναι ήδη, και ήταν πάντα, εντελώς αυταρχικοί.

Καθώς γράφω αυτά τα λόγια, κάθομαι στο σπίτι στο Τελ Αβίβ, προσπαθώντας να καταλάβω πώς να προστατεύσω την οικογένειά μου σε ένα σπίτι χωρίς καταφύγιο ή ασφαλές δωμάτιο, ακολουθώντας με αυξανόμενο πανικό τις αναφορές και τις φήμες για φρικτά γεγονότα που λαμβάνουν χώρα στο Ισραήλ. πόλεις κοντά στη Γάζα που δέχονται επίθεση. Βλέπω ανθρώπους, μερικούς από αυτούς φίλους μου, να καλούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να επιτεθούν στη Γάζα πιο σκληρά από ποτέ. Μερικοί Ισραηλινοί λένε ότι τώρα είναι η ώρα να εξαλειφθεί πλήρως η Γάζα — ουσιαστικά ζητώντας γενοκτονία. Μέσα από όλες τις εκρήξεις, τον τρόμο και την αιματοχυσία, το να μιλάνε για ειρηνικές λύσεις τους φαίνεται τρέλα.

Ωστόσο, θυμάμαι ότι όλα όσα νιώθω τώρα, τα οποία πρέπει να μοιράζεται κάθε Ισραηλινός, ήταν η εμπειρία ζωής εκατομμυρίων Παλαιστινίων για πάρα πολύ καιρό. Η μόνη λύση, όπως ήταν πάντα, είναι να τερματιστεί το απαρτχάιντ, η κατοχή και η πολιορκία και να προωθηθεί ένα μέλλον βασισμένο στη δικαιοσύνη και την ισότητα για όλους μας. Δεν είναι παρά τη φρίκη που πρέπει να αλλάξουμε πορεία — είναι ακριβώς εξαιτίας της.