Τον «δρόμο» του τον βρήκε από τον μέντορά του, όπως τον αποκαλεί, τον Σωτήρη Δημητρίου (1925 – 2016), τον πρωτοπόρο της Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στην Ελλάδα, πολιτικό μηχανικό, συγγραφέα πολλών δοκιμιακών βιβλίων και άρθρων σε περιοδικά και συλλογικούς τόμους και έναν από τους σημαντικότερους θεωρητικούς του κινηματογράφου στη χώρα μας. «Με βοήθησε να βρω τον δρόμο μου» λέει ο κ. Παραδέλλης, που πήγε στην Αγγλία στο Πανεπιστήμιο Ντάραμ για να σπουδάσει το αντικείμενο και επέστρεψε στην Ελλάδα στο Πάντειο για το διδακτορικό του, όπου μελέτησε τις τελετουργίες γέννησης στη λαϊκή πρακτική μέχρι το 1945. «Το βασικό θέμα ήταν ότι το παιδί περνά από διάφορα στάδια για να γίνει πρόσωπο και μέλος της ελληνικής κοινωνίας» εξηγεί.

Παράλληλα ήταν στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών, όπου… περιέργως ζήτησαν κοινωνικό ανθρωπολόγο. Μέχρι τότε όλοι του έλεγαν για το αντικείμενό του ότι «ό,τι ξέρει κανείς, καλό είναι»! Με τον φίλο του και συνάδελφό του, Άκη Παπαταξιάρχη, πραγματοποίησαν –παραδόξως πάλι για την Ελλάδα- μία μελέτη σκοπιμότητας για την ίδρυση του Τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας και Ιστορίας, με εντολή του Κώστα Σοφούλη. Και από το 1986 εγκαταστάθηκε στη Μυτιλήνη για να διδάξει στο Τμήμα που βρίσκεται σε πολύ καλή κατάταξη στην Αγγλία και την Αμερική.