Αυτούς τους ξέρουμε, τους βλέπουμε, τους έχουμε απέναντι μας. Τέσσερεις στο Λονδίνο, δεκαπέντε εναντίον του Μπουτάρη, διακόσιοι συνολικά-συμπεριλαμβανομένης μίας κερκίδας χούλιγκαν- έξω από τη ΔΕΘ, παριστάνουν τον λαό που δεν αντέχει το ξεπούλημα της Μακεδονίας.
Ένας «αριστερός» του διαδικτύου ειρωνεύεται τον Τριαντάφυλλο Μηταφίδη γιατί αναγκάστηκε να διαφύγει από τον «λαό» της Θεσσαλονίκης , ο οποίος (λαός) αγανάκτησε με το ξεπούλημα της Μακεδονίας. Ας πρόσεχε, έγραφε, ώστε να μην εκτεθεί ο άλλοτε κυνηγημένος Μηταφίδης από το παρακράτος και τη χούντα.
Ο κενού εγκεφάλου παίκτης, πρώην κάτι, των social media, η νέα αυτή φιγούρα που πρόβαλε στα χρόνια της κρίσης, παίζει.
Παίρνει την είδηση και την αναπαράγει. Δεν σκέφτεται. Του αρέσει που την έπεσαν σε έναν του ΣΥΡΙΖΑ. Ο τυφλός δεν βλέπει τους ναζί που φωνάζουν «Στα όπλα, στα όπλα να πάρουμε τα Σκόπια». Δεν βλέπει ότι ενεργούν βάσει σχεδίου. Συνοδοιπόροι τους νωρίτερα είχαν πετάξει στη θάλασσα δύο αθώους νέους-ούτε υπουργούς, ούτε βουλευτές αλλά δύο συμμετέχοντες στο Pride. Λίγες μέρες πριν είχαν δείρει τον Γιάννη Μπουτάρη. Πριν μερικούς μήνες είχαν κάψει την Libertatia και πριν ένα χρόνο είχαν εισβάλει στα σχολεία των προσφυγόπουλων. Οι ίδιοι; Ναι οι ίδιοι!
To ’60 άλλος λεγόταν «Καρφίτσα», άλλος έβαζε ζάχαρη σε μηχανές στον Έβρο και άλλος με καμπαρντίνα στεκόταν και απειλούσε έξω από τα γραφεία της ΕΔΑ. Και το Βήμα εργολαβικά διαμόρφωνε στην κοινή γνώμη το κλίμα «οχλοκρατίας».
Τι τους συνέδεε: To κοινό δωσίλογο παρελθόν, ο αυταρχικός τραμπούκικος πολιτισμός και η λύσσα της κυριαρχίας με κάθε τίμημα. Εν τέλει η δικτατορία του ‘67.
Αυτούς τους ξέρουμε, τους βλέπουμε, τους έχουμε απέναντι μας. Τέσσερεις στο Λονδίνο, δεκαπέντε εναντίον του Μπουτάρη, διακόσιοι συνολικά-συμπεριλαμβανομένης μίας κερκίδας χούλιγκαν- έξω από τη ΔΕΘ, παριστάνουν τον λαό που δεν αντέχει το ξεπούλημα της Μακεδονίας.
Δίπλα τους, αυτές οι χούφτες των παρακρατικών έχουν όλη τη μηχανή να δουλεύει. Την «ομάδα αλήθειας» και τα τρολ του διαδικτύου που αναπαράγουν τα στημένα περιστατικά των ελαχίστων. Μία φωνή ενός εντεταλμένου που πετάγεται μέσα από ένα οποιοδήποτε πλήθος με ένα κινητό να βιντεοσκοπεί μετατρέπεται σε «οργή λαού». Ο ξυλοδαρμός ενός ειρηνικού εβδομηνταπεντάρη από έναν τραμπούκο γυμναστή μετατρέπεται σε δίκαιη αγανάκτηση. Ακολουθούν οι χρυσοπληρωμένοι των συστημικών καναλιών που έκαναν καριέρα πριν δύο χρόνια καταδικάζοντας-τη-βία-από-όπου-κι-αν-προέρχεται απνευστί για να μεταφέρουν στα δελτία της τηλεόρασης την αποκλειστικοί είδηση. Αυτοί, ναι, είναι γνωστοί. Θα γίνουν χειρότεροι όσο προχωράμε.
Έμ οι άλλοι; Οι άλλοι, πρώην σύντροφοι, απογοητευμένοι εν γένει και βαρυπενθούντες ακόμη στα τρίχρονα, για την προδοσία του 2015 από το 2015, που ανεβάζουν και αναπαράγουν όλο δηλητηριώδη ικανοποίηση την αγανάκτηση «του λαού» απέναντι στους προδότες και τους πουλημένους;
Στραβώθηκαν τόσο πολύ οι δύσμοιροι και ελπίζουν; Νομίζουν ότι ο «λαός» ξεσηκώνεται κι ας είναι μία δράκα ναζί και παρακρατικοί. Πού θα πάει, σκέφτονται: Θα ξεσηκωθεί και ο κανονικός λαός και δεν θα πάει με τους ναζί αλλά θα πάει με εκείνους, τους σωστούς, τους πάντα σωστούς, που πρώτοι αποκάλυψαν την προδοσία τον Σεπτέμβρη του ’15.
Έτσι νομίζουν.
