Τα ξημερώματα της 17ης Ιανουαρίου 2013, ο Σαχζάτ Λουκμάν, εργάτης μετανάστης από το Πακιστάν, ξεκίνησε για να πάει στη δουλειά του όμως δεν έφτασε ποτέ. Κι όμως είχε ξεκινήσει στην ώρα του από το Περιστέρι, όπου διέμενε, νωρίτερα όπως κάθε μέρα για να φτάσει γύρω στις 02:30 αξημέρωτα, στα Πετράλωνα. Εκεί φόρτωνε τα πορτοκάλια. Ο Λουκμάν δούλευε σε λαϊκή, αυτή ήταν η δουλειά του.
Εκείνο το πρωινό του Γενάρη όμως ήταν το τελευταίο για τον Λουκμάν, καθώς στην οδό Μερκούρη, έναν απο τους κεντρικότερους δρόμους των Πετραλώνων, ο 27χρονος μετανάστης απο το Πακιστάν δέχτηκε άγρια δολοφονική επίθεση, από δυο Χρυσαυγίτες, που όπως είπαν στην κατάθεσή τους, εκείνο το βράδυ «έστρωναν ένα σκούτερ».
Σαχζάτ Λουκμάν – εργάτης, μετανάστης απ’ το Πακιστάν
O Σαχζάντ Λουκμάν, ένας φτωχός νεαρός από το Πακιστάν, 27 ετών, παιδί πολύτεκνης οικογένειας, είχε φτάσει στην Ελλάδα με σκοπό να δουλέψει για να βοηθήσει την οικογένειά του. Στην πατρίδα του είχε αφήσει έναν αδερφό, οκτώ αδερφές και τους γέροντες γονείς του. Μια ιστορία οικεία στην ελληνική πραγματικότητα, όσο λίγες.
Ο Λουκμάν είχε ήδη εξασφαλίσει την «ροζ κάρτα» της προσωρινής παραμονής στην Ελλάδα και δούλευε σε λαϊκή αγορά. Το μεταφορικό του μέσο ήταν ένα ποδήλατο. Μ’ αυτό έφευγε από το Περιστέρι όπου διέμενε σ’ ενα δωμάτιο με άλλους τρεις Πακιστανούς συγγενείς του.
Έφευγε πάντα νωρίτερα, ώστε να βρίσκεται εγκαίρως στην δουλειά του, στα Πετράλωνα για να ξεκινήσει να φορτώσει πορτοκάλια για την λαϊκή που δούλευε. Το μεροκάματό του πολύτιμο. Ήταν ο μόνος τρόπος που είχε για να παντρέψει τις αδερφές του και να εξασφαλίσει κάτι καλύτερο για τους γονείς του. «Ο,τι έβγαζε απ’ τη δουλειά του, το έστελνε στους δικούς του» είπαν οι φίλοι του.
Η δολοφονία…
Δυο χρυσαυγίτες εκείνο το βράδυ οδηγούσαν ένα σκούτερ «για να το στρώσουν» όπως ισχυρίστηκαν στο δικαστήριο αργότερα και η δικαιολογία για την δολοφονία του Λουκμάν ήταν πως «τους έκλεισε τον δρόμο με το ποδήλατο» και πως «έγινε ένας χαζός τσαμπουκάς»
Ο «χαζός τσαμπουκάς» των δολοφόνων χρυσαυγιτών Διονύση Λιακόπουλου και Χρήστου Στεργιόπουλου μεταφράστηκε σε μια άγρια δολοφονία, με εφτά μαχαιριές, στο σώμα του 27χρονου μετανάστη. Αφού προσπέρασαν το ποδήλατο του Λουκμάν και του έκοψαν το δρόμο, κατέβηκαν στο οδόστρωμα και οπλισμένοι με «πεταλούδες» μαχαίρωσαν τον Λουκμάν. Πρώτος χτύπησε ο Λιακόπουλος, κατευθείαν στην καρδιά. Ακολούθησαν έξι λυσσαλέα χτυπήματα, στον ήδη τραυματισμένο θανάσιμα Λουκμάν, από τον Στεργιόπουλο, πυροσβέστη στο επάγγελμα, στην σπονδυλική στήλη, στην πλάτη, στο χέρι του θύματος και αλλού.
Ο Σαχζάτ Λουκμάν ήταν νεκρός και οι χρυσαυγίτες έφυγαν, αφού έκαναν τον γύρο του θριάμβου γύρω απ’ τον νεκρό, για να συνεχίσουν να σκοτώνουν την ώρα τους στους δρόμους της Αθήνας. Εκτός απο την ώρα τους όμως, το σημαντικότερο ήταν πως είχαν σκοτώσει έναν άνθρωπο. Για αυτούς ήταν περιττός, δεν ήταν άνθρωπος, ήταν αλλοδαπός μετανάστης. Ένα έγκλημα ρατσιστικού μίσους. Οι μάρτυρες κατέθεσαν πως οι δράστες έφυγαν «σαν να μη συνέβη τίποτα».
Εκτός από τους κατοίκους της περιοχής που βγήκαν στον δρόμο, ένας οδηγός ταξί διερχόμενος από την περιοχή, συγκράτησε την πινακίδα του σκούτερ των χρυσαυγιτών, ανέφερε το περιστατικό στην αστυνομία και μερικές ώρες αργότερα οι δολοφόνοι συνελήφθησαν στο Σύνταγμα.
Στην έρευνα που ακολούθησε στα σπίτια τους εντοπίστηκαν τρία στιλέτα «πεταλούδες», ένας σουγιάς, μια μαύρη λεπίδα με ειδική λαβή, δύο ξύλινα ρόπαλα, σφαίρες, μία σφεντόνα, ενώ στο σπίτι του ενός βρέθηκαν και πενήντα προεκλογικά φυλλάδια της Χρυσής Αυγής.
Η δίκη…
Στην δίκη κατέθεσαν αυτόπτες μάρτυρες, οι αστυνομικοί που επιλήφθησαν του περιστατικού, οι γονείς του Λουκμάν και ειδικευόμενοι μάρτυρες στα εγκλήματα με ρατσιστικό κίνητρο.
«Ξύπναγε τρεις το πρωί για να πάει στη δουλειά και δολοφονήθηκε επειδή ήταν μετανάστης, ένα ήρεμο παιδί που δεν είχε τσακωθεί ποτέ με κανέναν» θα πει συντετριμμένος ο πατέρας του στο δικαστήριο.
Οργισμένη και με δάκρυα στα μάτια η μητέρα του Λουκμάν ζήτησε απο το δικαστήριο να τους τιμωρήσει όσο πιο σκληρά γίνεται. «Σκότωσαν το παιδί μου που πήγαινε να βγάλει το ψωμί του. Και λένε και ψέμματα. Δεν τους συγχωρώ.»
Ο πατέρας του Λουκμάν θα κάνει και μια έκκληση: «Είναι πολύ λίγοι οι φασίστες στην Ελλάδα και θα σας παρακαλούσα για να μείνει το καλό όνομα της χώρας να τους σβήσετε, να τους τελειώσετε και να μείνουν εν ειρήνη εδώ Έλληνες και μετανάστες».
Στην δίκη κατέθεσαν και οι αστυνομικοί, οι οποίοι λίγο-πολύ υιοθέτησαν τους ισχυρισμούς των κατηγορουμένων, ότι δηλαδή η δολοφονία του Λουκμάν είχε ως αιτία καυγά που είχε προηγηθεί επειδή ο Λουκμάν έκλεισε με το ποδήλατό του τον δρόμο στους δύο δράστες που οδηγούσαν το σκούτερ. Το να κυκλοφορείς με μαχαίρι “πεταλούδα” και να σφάζεις όποιον θεωρείς υπεύθυνο για κάτι, μάλλον δεν ξένισε τους μάρτυρες.
Κάνοντας άλμα στον χρόνο και φτάνοντας στο 2015 παρακολουθώντας την δίκη της Χρυσής Αυγής για μια δολοφονία που ακολούθησε αυτή του Λουκμάν μερικούς μήνες αργότερα, την δολοφονία Φύσσα, το παραπάνω φαίνεται γνώριμο. Οι αστυνομικοί της ομάδας ΔΙΑΣ που έχουν καταθέσει μέχρι τώρα μιλούν για «συμπλοκή», «διαπληκτισμό», «μανούρα» όταν αναφέρονται στη στιγμή της δολοφονίας του Φύσσα απο τον Ρουπακιά.
Οι κατηγορούμενοι στην απολογία τους προσπάθησαν να πείσουν το δικαστήριο πως δεν είχαν ρατσιστικό κίνητρο και πως δεν έχουν καμία σχέση με τη ναζιστική οργάνωση «Χρυσή Αυγή».
Εκτός απ’ τους αυτόπτες μάρτυρες στο δικαστήριο κατέθεσαν και μάρτυρες με εξειδικευμένη γνώση σε τέτοια εγκλήματα.
Ο αντιπρόεδρος της Διεθνούς Ομοσπονδίας Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και καθηγητής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο Δημήτρης Χριστόπουλος περιέγραψε την τυπολογία του ρατσιστικού εγκλήματος λέγοντας πως «το ρατσιστικό έγκλημα είναι ένα δυνατό έγκλημα, θέλει να φωνάξει την ιδεολογία του δράστη. ‘Εχει πολιτικά χαρακτηριστικά. Είναι βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας. Μας οδηγεί σε ανθρωποφαγία».
Στο δικαστήριο κατέθεσε επίσης και η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασιλική Κατριβάνου, η οποία υπογράμμισε ότι «είναι αδιανόητο στην Ελλάδα του 2013 να γίνονται τέτοια εγκλήματα και να μην ονομάζονται ρατσιστικά». Μάλιστα δήλωσε ότι η δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν προκάλεσε το ενδιαφέρον, αλλά και την ανησυχία του Ευρωπαίου επιτρόπου για Ανθρώπινα Δικαιώματα Νιλς Μούιζνιεκς, ενώ αναφέρθηκε σε 154 περιστατικά ρατσιστικής βίας που καταγράφηκαν μόνο τη χρονιά της δολοφονίας.
Ο πρόεδρος της Πακιστανικής Κοινότητας Τζαβέντ Ασλάμ,κατέθεσε πως «πολλές φορές μετανάστες πήγαιναν να καταγγείλουν ξυλοδαρμούς και διάφορα περιστατικά στην αστυνομία και με διάφορες προφάσεις αυτή δεν τους άφηνε.»
Η δικαστική αίθουσα σε κάθε συνεδρίαση ήταν κατάμεστη απο κόσμο, ενώ διαδηλώσεις συμπαράστασης απο αντιφασιστικές οργανώσεις, φορείς και συλλογικότικες ξεκίνησαν ως άμεση αντίδραση αμέσως μετά την δολοφονία του Λουκμάν, αλλά και έξω απ’ το δικαστήριο.
Η Εισαγγελέας Μαρία Μπερέτη στην αγορευσή της είπε όλα όσα δεν είχε πει το παραπεμπτικό βούλευμα και ήταν απολύτως καταγγελτική:
«Ο ισχυρισμός των κατηγορουμένων ότι πριν από τη δολοφονία είχε τάχα προηγηθεί διένεξη, δεν πείθει. Μετά την πράξη τους απομακρύνθηκαν από τον τόπο του εγκλήματος, χωρίς να είναι ταραγμένοι ή συγκλονισμένοι. Δεν πήγαν προς τα σπίτια τους, αλλά κατευθύνθηκαν στο κέντρο της Αθήνας για να κάνουν τον γύρο του θριάμβου… συναποφάσισαν να αφαιρέσουν τη ζωή ενός αθώου αλλοδαπού άνδρα και δη πακιστανικής καταγωγής, τον οποίο εκτέλεσαν σε ήρεμη ψυχική κατάσταση με επτά μαχαιριές.
Κύριοι ένορκοι, σήμερα εδώ λειτουργείτε ως δικαστές και συγχρόνως αντιπροσωπεύετε την κοινωνία μας που πρέπει να είναι καταδικαστική σε τέτοιου είδους εγκλήματα. Θα πρέπει να δείξετε με την απόφασή σας ότι η κοινωνία στην Ελλάδα, με τον πολιτισμό της και με τις αξίες που έχουν γαλουχηθεί τα παιδιά και οι νέοι της, καταδικάζει κάθε έγκλημα που έχει σαν κίνητρο τη διαφορετικότητα».
Τον Απρίλιο του 2014 το δικαστήριο αποφάσισε ομόφωνα πως οι κατηγορούμενοι είναι ένοχοι, χωρίς κανένα ελαφρυντικό, αν και δεν αναγνώρισε ρητά την επιβαρυντική περίσταση του ρατσιστικού κινήτρου, αποδέχτηκε ωστόσο ότι επρόκειτο για ενα απεχθές έγκλημα με συναπόφαση και συνεκτέλεση και όχι ως αποτέλεσμα ενός κοινού διαπληκτισμού στον δρόμο, μεταξύ αγνώστων.
Οι δύο κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν ισόβια για ανθρωποκτονία από πρόθεση, οπλοφορία, οπλοχρησία και παράνομη οπλοκατοχή με σκυμμένο κεφάλι. Και δύο επιβλήθηκε επιπλέον φυλάκιση 32 μηνών και χρηματικό πρόστιμο 1.500 ευρώ.
Τέσσερις ένορκοι και τρείς δικαστές καταδίκασαν ομόφωνα τους δράστες, συνολικά εφτά, όσες και οι μαχαιριές στο σώμα του Σαχζάτ Λουκμάν.
17 μήνες μετά: Καταλογίζεται το ρατσιστικό κίνητρο
Δεκαεπτά μήνες μετά την ολοκλήρωση της δίκης, η καθαρογραμμένη απόφαση του δικαστηρίου καταλογίζει ρατσιστικό κίνητρο στην δολοφονία Λουκμάν.
Η απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Αθηνών για τη δολοφονία του Σαχζάτ Λουκμάν αναφέρει:
«Οι κατηγορούμενοι αντιλαμβανόμενοι ότι ο προπορευόμενος ποδηλάτης ήταν αλλοδαπός και εμφορούμενοι από ρατσιστικό μένος εναντίον του προσπέρασαν ελαφρώς από δεξιά το ποδήλατο στο οποίο επέβαινε, αποκόπτοντας του την πορεία.
Ο αλλοδαπός σταμάτησε και κατέβηκε από το ποδήλατό του και ο εκ των κατηγορουμένων Διονύσιος Λιακόπουλος, συνοδηγός στην προαναφερόμενη μοτοσικλέτα, κινήθηκε προς το μέρος του και με ένα στιλέτο πεταλούδα που έφερε μαζί του έπληξε τον ως άνω αλλοδαπό με ένα θανατηφόρο χτύπημα στο στήθος.
Ακολούθως, ο δεύτερος κατηγορούμενος, Χρήστος Στεργιόπουλος, με ενα στιλέτο που έφερε μαζί του κινήθηκε προς τον αλλοδαπό, που ήδη τραυμάτισε θανάσιμα ο συγκατηγορούμενός του, και τον έπληξε και αυτός με έξι χτυπήματα στη σπονδυλική στήλη, την πλάτη, τη δεξιά περιμασχαλιαία χώρα και το δεξιό βραχίονα.
Επιπλέον, η ανθρωποκτόνος πρόθεση των κατηγορουμένων, οι οποίοι από κοινού αφαίρεσαν τη ζωή του LUQMAN SHEHZAD γνωρίζοντας την πράξη στην οποία προβαίνουν με την πλήξη του θύματος 7 φορές σε ευαίσθητα και ζωτικά σημεία του σώματος του και επιθυμώντας την καταστροφή της ζωής ενός αγνώστου σε αυτούς ανθρώπου λόγω της διαφορετικότητας των εξωτερικών του χαρακτηριστικών, της εθνικής του καταγωγής και της θρησκείας του επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι δεν υπήρξε εκ μέρους του θύματος οποιαδήποτε μορφή πρόκλησης είτε λεκτική… ειτε έμπρακτη…
… Η κατοχή 4 σελίδων με την αναγραφή “ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ” (.XAgr.net – ΛΑΪΚΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ) και 117 φυλλαδίων με την αναγραφή “ΓΙΑΤΙ ΘΑ ΨΗΦΙΣΩ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ” εκ μέρους του πρώτου κατηγορουμένου και συνακόλουθα η ύπαρξη των ακραίων πολιτικών πεποιθήσεών του δεν αρκεί από μόνη της για να προσδοθεί ρατσιστικός χαρακτήρας στην αξιόποινη συμπεριφορά αμφοτέρων των κατηγορουμένων, όμως οι ειδικές περιστάσεις υπό τις οποίες τελέστηκε το έγκλημα (επίθεση από υπέρτερους αριθμητικά δράστες – μεταμεσονύκτια ώρα – κατά αγνώστου ανθρώπου που στοχοποιήθηκε ως Πακιστανός μετανάστης, με τη χρήση μαχαιριών, σε περιοχή που συχνάζουν αλλοδαποί μετανάστες και είναι ευχερής ο εντοπισμός του θύματος, χωρίς προηγούμενη πρόκληση από αυτό, πλήξη με αλλεπάλληλες μαχαιριές, διαφυγή με λήψη των πειστηρίων και απόκρυψη των διακριτικών γνωρισμάτων του μεταφορικού μέσου, κίνηση χωρίς το φόβο του εντοπισμού και της σύλληψης, όπως αναπτύχθηκαν ανωτέρω) δεν καταλείπουν καμία αμφιβολία στο Δικαστήριο για τη διάπραξη του εγκλήματος υπαγορευόμενου από αισθήματα ρατσιστικού μίσους…
… η πράξη τους τελέστηκε από μίσος προκαλούμενο λόγω της διαφορετικότητας των εξωτερικών χαρακτηριστικών του θύματος, της θρησκείας του, της εθνικής και εθνοτικής του καταγωγής, σύμφωνα με το άρθρο 79 παρ. 3 εδ. τελ. ΠΚ, όπως ισχύει”. (σ.σ: Η απόφαση όπως δημοσιεύτηκε στο JailGoldenDown)
Η συγκεκριμένη απόφαση είναι μια απο τις σημαντικότερες που έλαβε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο καθώς αναγνώρισε, για πρώτη φορά στην ιστορία της χώρας, ρατσιστικό κίνητρο σε μια δολοφονία, γεγονός που δημιουργεί σημαντικό νομικό προηγούμενο για ανάλογες δίκες στο μέλλον. Η δολοφονία Λουκμάν συμπεριλαμβάνεται στην δοκογραφία της ναζιστικής εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή, ενώ οι Λιακόπουλος και Στεργιόπουλος κατηγορούνται για ένταξη σε εγκληματική οργάνωση.
Τον Σεπτέμβριο του 2013 η δολοφονία του Π. Φύσσα απο τον χρυσαυγίτη Ρουπακιά στο Κερατσίνι αποτελεί το κρεσέντο μιας σειράς τραμπουκισμών και δολοφονικών επιθέσεων της Χρυσής Αυγής. Αμέσως μετά την δολοφονία Φύσσα, συλλαμβάνονται βουλευτές και στελέχη της ναζιστικής οργάνωσης, προφυλακίζονται, υποθέσεις που βρισκόταν στα συρτάρια βγαίνουν στο φως και τον Απρίλιο του 2015 ξεκινά η δίκη της Χρυσής Αυγής που ολοκληρώθηκε, σε α’ βαθμό, με την καταδίκη της νεοναζιστικής συμμορίας ως εγκληματική οργάνωση και τη φυλάκιση των ηγετικών στελεχών της.