Στη Λέσβο, με βάση τα αποτελέσματα της ΕΡΓΑΝΗ που αφορούν τον μήνα Απρίλιο, έχουμε 1.137 λιγότερες προσλήψεις, σε σχέση με τον αντίστοιχο περσυνό μήνα (Απρ 2020 : 304 προσλήψεις, Απρ. 2019 1.440), ενώ το δίμηνο Μάρτη – Απρίλη 2020, η συνολική απώλεια είναι 1.513 θέσεις εργασίας

Αντίστοιχα σε όλα τα νησιά του Β. Αιγαίου, έχουμε συνολικά 2.807 λιγότερες προσλήψεις τον Απρίλιο (σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά) ενώ οι συνολικές απώλειες για το δίμηνο Μάρτη – Απρίλη, ανέρχονται σε 3.746 θέσεις εργασίας, πάντα σε σύγκριση με τους αντίστοιχους μήνες του 2019.

Έχοντας υπόψη το γεγονός ότι ο Απρίλης είναι ουσιαστικά ο μήνας που ξεκινούν οι προετοιμασίες για τις εποχικές εργασίες, ειδικότερα στον τομέα του τουρισμού, άρα και οι ανάλογες προσλήψεις, μπορούμε εύκολα να φανταστούμε ότι τους επόμενους τρείς μήνες, (συμπεριλαμβανομένου και του Μάιου) αυτοί οι αριθμοί θα αυξηθούν δραματικά.

Αν μάλιστα, αυτή η διαφαινόμενη κατάρρευση της ζήτησης εργασίας, συνδυαστεί και με ενδεχόμενη μαζική κατάργηση υφιστάμενων θέσεων εργασίας και άρα  απολύσεις, οι καταστάσεις που θα δημιουργηθούν στην τοπική αγορά εργασίας θα είναι ασφυκτικές. Η εκτίναξη της ανεργίας, σε αριθμούς που δεν θα συγκρίνονται, ακόμα και με την πιο δύσκολη φάση της προηγούμενης κρίσης είναι πλέον ένα σενάριο το οποίο δεν απέχει πολύ από το να γίνει πραγματικότητα.

Πράγματι, με δεδομένο ότι ο αριθμός των ανέργων στο Β. Αιγαίο, τον περασμένο Μάρτιο ανήλθε στους 17.282 εγγεγραμμένους στον ΟΑΕΔ, είναι αναμενόμενο ότι στον βαθμό που από αυτός ο αριθμός δεν αποκλιμακωθεί με τις εποχιακές προσλήψεις, αλλά αντίθετα ενισχυθεί ακόμα περισσότερο με απολύσεις, τότε πηγαίνουμε σε ένα φθινόπωρο που θα μιλάμε για αριθμούς αρκετά πάνω από 20.000 ανέργους.

Όπως έχουμε τονίσει και σε προηγούμενα σημειώματά μας,  ο έγκαιρος  σχεδιασμός και υλοποίηση ενός άμεσου σχεδίου δράσεων για «να κερδίσουμε το καλοκαίρι», σε συνδυασμό με ένα ολοκληρωμένο άμεσο πρόγραμμα για τη διατήρηση και ανάπτυξη της απασχόλησης στη νησί, είναι τώρα, κάτι παραπάνω από αναγκαίο, πριν να είναι αργά.

Σε αυτές τις παρεμβάσεις, κομβικό ρόλο πρέπει να παίξουν, εκτός από το κεντρικό κράτος η Περιφέρεια και οι Δήμοι που πρέπει να λειτουργήσουν ως «εργοδότες τελευταίας καταφυγής», δηλαδή σαν οι βασικοί μοχλοί για την άμεση δημιουργία απασχόλησης, κινητοποιώντας το σύνολο των πόρων που έχουν στη διάθεση τους ή που μπορούν  να αποκτήσουν, τόσο από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων, όσο και από το ΕΣΠΑ.