Η ουκρανική κρίση φέρνει ακόμα πιο κοντά τις εκλογές. Κι αν στο Μέγαρο Μαξίμου επεξεργάζονταν σενάρια διεξόδου ζυγίζοντας τις δυναμικές που γεννά η ακρίβεια, η αύξηση του χρέους και του κόστους δανεισμού και ο μπαμπούλας του προϋπολογισμού του 2023, τα ρωσικά τανκς στο Ντονμπάς και οι κυρώσεις ΗΠΑ και Ε.Ε. σε βάρος της Μόσχας και των ολιγαρχών πέριξ του Κρεμλίνου επιταχύνουν τις εξελίξεις και στη χώρα μας.

Οι εξελίξεις στην Ουκρανία οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε νέο κύμα αυξήσεων στην ενέργεια και στα βασικά προϊόντα στα ράφια, ενώ δεν αποκλείεται η Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, να βρεθεί μπροστά σε ανεξέλεγκτη, αναλόγως της πορείας των πραγμάτων, ενεργειακή κρίση. Το ερώτημα που οφείλουμε να θέτουμε στους κυβερνητικούς είναι ένα: Έχει η Αθήνα σχέδιο για να μην προκληθούν συνθήκες πείνας και ενεργειακής φτώχειας χειρότερης της περιόδου 2012-2015;

Η απάντηση είναι: όχι. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αφού  απέσυρε το κράτος από τον έλεγχο της ΔΕΗ και έκανε το χατίρι των ιδιωτικών παρόχων με τη ρήτρα αναπροσαρμογής και την απόλυτη έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού ανάπτυξης και δανεισμού, που οδήγησε στον ανταγωνισμό προς τα πάνω στους λογαριασμούς, αρνήθηκε πεισματικά να πάρει μέτρα για να προστατεύσει νοικοκυριά και επιχειρήσεις. Το αποτέλεσμα, στους φακέλους των λογαριασμών που συνοδεύονται με ελαφρά -ή και όχι τόσο ελαφρά- εγκεφαλικά και στα βενζινάδικα που είναι πλέον απλησίαστα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη, που μοίρασε απλόχερα χρήματα σε χορηγούς, φίλους, σε νέους και παλιούς “εθνικούς εργολάβους”, αρνείται πεισματικά την οποιαδήποτε παρέμβαση ώστε να συγκρατηθούν οι τιμές στα ράφια. Έτσι, η κατανάλωση πέφτει, τα προϊόντα ακριβαίνουν, οι πολίτες κόβουν ακόμα και είδη πρώτης ανάγκης για να τα βγάλουν πέρα.

Η άρνηση της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν οφείλεται σε αντικειμενικούς δημοσιονομικούς περιορισμούς. Πρόκειται για σαφή και ξεκάθαρη επιλογή να στηριχθούν οι ισχυροί και οι λίγοι ευνοούμενοι, όχι οι πολίτες και οι μικρομεσαίοι. Κάτι που γνωρίζουν οι Ευρωπαίοι και γι’ αυτό τον λόγο διαρρέουν συνεχώς ότι δεν εμπιστεύονται τον Μητσοτάκη, τον Γεραπετρίτη και τον Σταϊκούρα να διαχειριστούν τους πόρους του ταμείου ανάκαμψης.

Βλέποντας τι έρχεται, οι επιτελείς του Μαξίμου επιταχύνουν τους σχεδιασμούς για πρόωρη απόδραση. Και όσο πλησιάζουν οι εκλογές, τόσο θα πυκνώνουν οι αντιπερισπασμοί. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο Αλέξης Τσίπρας θα κληθεί ξανά να βγάλει το φίδι από την τρύπα.