Οι τελευταίες έρευνες της κοινής γώμης, δημοσιευμένες και κρυφές, σίγουρα συνιστούν μια σοβαρή προειδοποίηση για την κυβέρνηση και τον κ. Μητσοτάκη προσωπικά. Οι πολίτες που ερωτήθηκαν εκφράζουν αποδοκιμασία για τη διαχείριση των πυρκαγιών αλλά και της πανδημίας.
Σχεδόν έξι στους δέκα ερωτηθέντες αποδίδουν πολιτικές ευθύνες στον πρωθυπουργό και για τον συντονισμό στη διαχείριση των πυρκαγιών. «Ο τραυματισμένος κ. Μητσοτάκης», είναι ο τίτλος άρθρου το οποίο υπογράφει ο διευθυντής του «Βήματος της Κυριακής».
Για την αντιπολίτευση αυτά είναι τα καλά νέα, πολύ περισσότερο επειδή η αποδοκιμασία της κυβέρνησης εκφράζεται, σε τέτοια έκταση, για πρώτη φορά από τις εκλογές του 2019. Θίγοντας μάλιστα τον πυρήνα του κυβερνητικού, προπαγανδιστικού αφηγήματος -το επιτελικό κράτος- καθώς και τον επικεφαλής του. Όλα αυτά «θόλωσαν την εικόνα της “αποτελεσματικής” νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης, φέρνοντας σε εξαιρετικά δύσκολη θέση τον αλώβητο μέχρι πρότινος Πρωθυπουργό», συμπέρανε ο αρθρογράφος στο Bήμα.
Τα κακά νέα είναι ότι, ίσως επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία του ελληνικού δικομματισμού, από τη φθορά της κυβέρνησης και την καταστροφική της διαχείριση δεν ευνοείται η αντιπολίτευση και δη η αξιωματική. Η ΝΔ χάνει μέσα στο καλοκαίρι δύο μονάδες στην πρόθεση ψήφου, αλλά η διαφορά παραμένει γύρω στις 10 μονάδες και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει στατιστικά ασήμαντα κέρδη του 0,5%. Με μικρές διαφορές, στα ίδια ποσοστά κινούνται και έρευνες από εταιρείες που ούτε παιχνίδια παίζουν, ούτε η ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα αποκαλούσε «εχθρικές».
Σύμφωνα και με άλλες σε βάθος μετρήσεις, η αξιωματική αντιπολίτευση υποφέρει από σειρά προβλημάτων. Δεν έχει σαφές πολιτικό και προγραμματικό στίγμα, συχνά εκπέμπει αντιφατικά μηνύματα και δεν έχει ανανεώσει το πολιτικό της προσωπικό: το αποτέλεσμα να μην διευκρινίζει ούτε πώς, ούτε με ποια ηγετική ομάδα φιλοδοξεί να κυβερνήσει. Και ο πρόεδρος του, παρά την πολύ υψηλότερη προσωπική ακτινοβολία από αυτήν του κόμματος, έχει και τα δύο τελευταία χρόνια σπαταλήσει μέρος του πολιτικού του κεφάλαιου.
Για την αντιπολίτευση, η περίοδος που ξεκινά προσφέρει πολλαπλές ευκαιρίες. Στην αντιμετώπιση της πανδημίας και στους ρυθμούς του εμβολιασμού η κυβέρνηση δεν έχει να επιδείξει θετικό έργο, όπως διαπίστωνε και ένα άρθρο (Π.Τσίμας) στα προχθεσινά Νέα για τα ποσοστά εμβολιασμού: «Η συνολική επίδοση (57%) είναι πολύ καλύτερη από της γειτονικής Αλβανίας (28%) και ελαφρώς καλύτερη της επίσης γειτονικής Τουρκίας (55,67%). Αλλά υπολείπεται του μέσου όρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση (64%) και υπολείπεται δραματικά των επιδόσεων χωρών του ευρωπαϊκού Νότου, όπως η Πορτογαλία (82%) ή η Ισπανία (77%)».
Επίσης, στο άλλο μεγάλο θέμα που ανοίγει μετά το αμερικανικό φιάσκο στο Αφγανιστάν, τα αναμενόμενα προσφυγικά ρεύματα, η κυβέρνηση έχει υιοθετήσει μια ακραία, ξενοφοβική στάση παρόμοια με τα ακροδεξιά καθεστώτα της ΕΕ. Έτσι μπορεί να διευκολυνθεί η προσέλκυση από τον ΣΥΡΙΖΑ κεντρώων ψηφοφόρων και η διάσπαση του αντισύριζα μετώπου. Το οποίο, παρά τις υπεραισιόδοξες δηλώσεις από την Κουμουνδούρου ότι «πνέει τα λοίσθια», εξακολουθεί να υπάρχει και να αναμοχλεύεται από τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της ΝΔ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ ευνοείται επίσης από την εσωστρέφεια του ΚΙΝΑΛ λόγω της μάχης για την ηγεσία, αλλά, ανάλογα βέβαια και με το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών, η εσωστρέφεια αυτή μπορεί να μην διαρκέσει επ΄ άπειρον.
Η εκμετάλλευση της ευνοϊκής συγκυρίας δεν αρκεί για την ανατροπή του συσχετισμού των δυνάμεων. Απαιτούνται πολύ γενναιότερες κινήσεις, και για το ξεπέρασμα των σοβαρών προβλημάτων φυσιογνωμίας του ΣΥΡΙΖΑ όπως εκτέθηκαν παραπάνω, για την εμφάνιση νέου προσώπου και προσωπικού και για την ενίσχυση της ηγετικής φυσιογνωμίας και των αρετών του προέδρου του.
Πρόκειται για επείγοντα καθήκοντα, καθώς μεγάλες δημοσκοπικές διαφορές όπως οι σημερινές είναι δύσκολο- αλλά όχι αδύνατο- να ανατραπούν σε λιγότερο από 2 δύο χρόνια, μέχρι τις επόμενες βουλευτικές εκλογές.
Ο Α. Τσίπρας ταξίδεψε στις εστίες της κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία πήρε επιτέλους αποστάσεις από αντιεμβολιαστικές δηλώσεις και η κακοφωνία έχει περιοριστεί. Αλλά χρειάζεται περισσότερη δουλειά και ενεργοποίηση ολόκληρου του μηχανισμού. Δεν είναι δυνατόν ακόμη και αυτή η υποτυπώδης εσωτερική ενημέρωση των στελεχών που καλούνται στα ΜΜΕ να έχει σταματήσει λόγω διακοπών. Ο Ουμπέρτο Έκο έγραψε ότι τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις και διαψεύστηκε από τις εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας και των πυρκαγιών. Ποτέ δεν είπε ότι η ταξική πάλη σταματάει το καλοκαίρι.