«Βρισκόμαστε εδώ, στον χώρο της σχολής μας, διεκδικώντας για άλλη μια φορά τα αυτονόητα. Ως φοιτητές 5ου έτους και άλλων κλινικών ετών με βασικό αίτημα να ξεκινήσουμε επιτέλους την κλινική μας εκπαίδευση μετά από έναν χρόνο τηλεκπαίδευσης και αδράνειας. Από την αρχή του ακαδημαϊκού εξαμήνου διεκδικούμε να επιστρέψουμε στα νοσοκομεία με όλα τα απαιτητά μέτρα ατομικής προστασίας. Έχουμε κάνει κινητοποιήσεις, έχουμε στείλει επιστολές έπειτα από τον πανελλαδικό συντονισμό όλων των Ιατρικών Σχολών και το κράτος επιλέγει να μας αγνοεί. Σήμερα, όμως, θα μας ακούσουν! Εμείς είμαστε οι μελλοντικοί γιατροί, εμείς θα στελεχώσουμε με το ΕΣΥ με όλη μας τη δύναμη σε ένα – δύο χρόνια. Εμείς σε λίγο καιρό θα είμαστε στην πρώτη γραμμή. Τα αιτήματά μας δεν αφορούν μόνο εμάς τους φοιτητές, αλλά όλη την κοινωνία και τον λαό μας, που αξίζει ένα στελεχωμένο σύστημα Υγείας με επαρκώς εκπαιδευμένους γιατρούς. Η θέση μας δεν είναι στα ζουμ, αλλά δίπλα στον ασθενή, μες στην κλινική».

Αυτή τη διαμαρτυρία δεν την έδειξε κανένα τηλεοπτικό κανάλι. Αυτή τη φοιτητική διαμαρτυρία κανένα δελτίο ειδήσεων δεν τόλμησε να την παρουσιάσει ούτε καν ως «κορωνοσυγκέντρωση». Δεν βρέθηκε, βλέπεις, ούτε ένας ρεπόρτερ να πεταχτεί για δέκα λεπτά μέχρι την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας και να καταγράψει τη διαμαρτυρία αυτών των παιδιών, του 5ου έτους, που εδώ και έναν χρόνο με κλειστά τα πανεπιστήμια έχει παγώσει η κλινική τους άσκηση, που εδώ και έναν χρόνο έχουν μείνει στην τηλεκπαίδευση και, παρά το γεγονός ότι η κλινική εκπαίδευση για τους φοιτητές Ιατρικής είναι κομβική, δεν έχει προβλεφθεί κάτι τέτοιο από το υπουργείο Παιδείας, που μοναδικό του μέλημα είναι η «στήριξη» των πανεπιστημίων μέσω της πρόσληψης Ειδικών Φρουρών και μέχρι εκεί.