Το προεδρείο της Βουλής έχει δικαίωμα να επισημάνει σε έναν βουλευτή ότι κινείται εκτός θέματος. Δεν έχει κανένα δικαίωμα να του αφαιρέσει τον λόγο. Γιατί η ελευθερία του λόγου από το βήμα της Βουλής είναι απολύτως κατοχυρωμένο δικαίωμα και το δικαίωμα αυτό υπερισχύει.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο πρόεδρος της Βουλής κρύφτηκε τη Δευτέρα το βράδυ αντί να έρθει, όπως τον κάλεσε ο προεδρεύων Χ. Αθανασίου, να μαλώσει τον Πολάκη. Την επομένη ο Πολάκης ανέβηκε στο βήμα και είπε αυτά που ήθελε χωρίς να του κλείσουν το μικρόφωνο. Ο εκτεθειμένος λοιπόν είναι ο Αθανασίου. Και η μισοκάλυψη που του παρείχε ο Τασούλας έγινε για να κρατηθούν τα παραταξιακά προσχήματα.
Είναι προφανές ότι ο Χ. Αθανασίου, στερώντας πραξικοπηματικά το δικαίωμα λόγου στον Πολάκη, ενήργησε με χυδαίο μικροκομματικό τρόπο. Και δημιουργείται το ερώτημα: γιατί οι κυβερνητικοί όταν ακούνε Νovartis ηλεκτρίζονται και θέλουν να κλείσουν μικρόφωνα; Δεν έλαμψε η αθωότητά τους; Δεν θριάμβευσε η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη; Μήπως κάποια φωλιά είναι λερωμένη με σκοτεινές παραδικαστικές μεθοδεύσεις; Ο κόσμος το ‘χει τούμπανο…
Οσο η Ν.Δ. πασχίζει να καθαρίσει από τη Novartis τόσο η Novartis κολλάει πάνω της. Και το αποτέλεσμα είναι ο θεσμικός εκτραχηλισμός.
Του Μητσοτάκη που χαρακτήρισε «συμμορία» τους διωκόμενους δημοσιογράφους, του Αθανασίου που απαγορεύει τις αναφορές στην υπόθεση, του Γεωργιάδη που τράβαγε βίντεο και το έδωσε στον Κουρτάκη. Κυλιούνται στον βούρκο οι αθώοι.