Ο ένας σου λέει ότι θέλεις να γυρίσεις τον χρόνο πίσω, να πας στο 3%. Είναι λίγο large, καθώς θα μπορούσε να σου πει, να μείνεις εκτός βουλής. Ο άλλος υποστηρίζει ότι θέλεις να μετατραπούμε σ΄ ένα κόμμα – παράταξη, της πλαδαρής κεντροαριστεράς.

Λάθος συζήτηση. Και αν δεν γίνεται εκ του πονηρού, που δεν θέλω να το πιστέψω, τότε κάτι πάει στραβά. Το πρώτο που πρέπει να τεθεί είναι τι κόμμα δεν θέλουμε.

Βάζοντας τα συν και τα πλην. Στο ερώτημα αυτό, νομίζω, ότι θα συμφωνήσουν οι περισσότεροι. Το δεύτερο είναι να σταματήσουν οι καχυποψίες ένθεν κακείθεν. Θα έλεγα, πρωτίστως οι προσωπικές στρατηγικές.

Τα υπό αίρεση όργανα του κόμματος πρέπει να λειτουργούν, εξυπηρετώντας το σύνολο των μελών και όχι των επί μέρους τάσεων, ρευμάτων ή ακόμη των προσωπικών στρατηγικών.

Οι ποιο παλιοί θα θυμούνται ότι πάντα εν όψει συνεδρίων, ΣΥΝ και μετέπειτα ΣΥΡΙΖΑ, υπήρξαν διαφωνίες και αντεγκλήσεις. Εάν κρατήσεις τις αξίες και τις αρχές της Αριστεράς, τότε μπορεί να πορευτείς, σίγουρος, για τον δρόμο που διάλεξες.

Υ.Γ. 1

Βλέπω σε αυτό, όπως το λένε, Facebook, αναρτήσεις μελών, στελεχών, που τάσσονται με τον ένα ή τον άλλον, και λέω έως εδώ. Γιατί θα πω, ωραίος ο δημοκρατικός συγκεντρωτισμός.

Υ.Γ.2 Επειδή δεν είμαστε «νέοι», βλέπουμε «πιστόλια», να πυροβολούν, αδιακρίτως. Να ξέρουν ότι αυτοί που τους προστατεύουν, μπορεί, να το βρουν, μπροστά τους.