Το Μητσοτάκης gate, το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, δεν θα τελειώσει με τις κατάλληλες κοινοβουλευτικές ντρίπλες στη Βουλή την ερχόμενη εβδομάδα, όπως θα ήθελε ο πρωθυπουργός.

Το κουβάρι έχει μόλις αρχίσει να ξετυλίγεται και η συνήθης σιγή ασυρμάτου από τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ δεν φαίνεται -προς το παρόν τουλάχιστον- να παρέχεται. Το αντίθετο μάλιστα, κάθε μέρα η στάθμη του οχετού για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ανεβαίνει. Είναι μέσα μέχρι τον λαιμό, γεγονός που εξηγεί γιατί ουκ ολίγοι του δείχνουν την πόρτα της εξόδου. Οι λόγοι είναι δύο.

Πρώτον, κανένας Ευρωπαίος πολιτικός δεν μπορεί να έχει μέλλον -ούτε καν παρόν- έχοντας τέτοια κηλίδα στο ενεργητικό του σε θέματα στον πυρήνα της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Δεύτερον, το ενδεχόμενο συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-Ν.Δ. με τον Κ. Μητσοτάκη επικεφαλής, κάτι στο οποίο πόνταρε με αγωνία ο δεύτερος, έχει πλέον καεί οριστικά, και μάλιστα με ευθύνη του ιδίου. Με άλλα λόγια, ο Μητσοτάκης δεν έχει ισχυρά πατήματα πλέον ούτε στο εσωτερικό ούτε στο εξωτερικό.

Σίγουρα το σύστημα Μητσοτάκη δεν θα κάτσει με τα χέρια σταυρωμένα. Θα αντιδράσει, θα διαπραγματευθεί προς το εσωτερικό της Ν.Δ., ενδεχομένως και προς την Ευρώπη. Κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει μάλιστα η διαπραγμάτευση να γίνεται και με όρους «έχω ράμματα για τη γούνα του καθενός». Στην απελπισία του, το σύστημα Μητσοτάκη μπορεί να γίνει επικίνδυνο για τη δημοκρατία και τη χώρα.

Οι Βρετανοί χαρακτηρίζουν την κυβέρνηση Μπόρις Τζονσον «κυβέρνηση ζόμπι». Τέτοια είναι πλέον και η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Και, ως γνωστόν, τα ζόμπι δεν είναι χορτοφάγα…