Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα ψάχνεται και ανησυχεί. «Πνίγεται» ανάμεσα στις ΑΟΖ και μπερδεύεται μεταξύ «θεολογικών» αναζητήσεων. Κι αν το θέμα των ΑΟΖ είναι αμφιλεγόμενο, με διιστάμενες ενδιαφέρουσες απόψεις που αντιπαρατίθενται, στο θέμα του μηνύματος του Αλέξη Τσίπρα για τον Δεκαπενταύγουστο, επικράτησε πολιτική ανασφάλεια. Τέθηκαν πολιτικά ερωτήματα για ένα μήνυμα που άλλοτε κανένας δεν θα του πολυέδινε σημασία:
Εξακολουθεί ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι αριστερός και ριζοσπαστικός; ‘Η μήπως στα πλαίσια της «Πασοκοποίησης» πάει για άλλες πολιτείες σοσιαλδημοκρατικές; Γίνεται ένα αριστερό κόμμα να μιλά για την Παναγία την Ανύμφευτη Νύμφη, την Ελεούσα, την Παρηγορήτρα; Γίνεται ένας αριστερός ηγέτης να μιλά για την Υπέρμαχο Στρατηγό, την Γιάτρισσα, την Θαλασσινή;
Ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 έγινε κυβέρνηση, περπατώντας τον δρόμο που άνοιξαν τα μνημόνια και η προσωρινή όπως αποδείχτηκε, κατάρρευση του παλιού πολιτικού συστήματος που αντιπροσώπευαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ.
Σήμερα προκειμένου να ξανακυβερνήσει, πρέπει να ανοίξει μόνος του τον δρόμο. Να συνομιλήσει με την κοινωνία. Να γνωριστεί με την κοινωνία. Διότι ακόμα δεν έχει προλάβει να καλογνωριστεί μαζί της. Οι ευαισθησίες της κοινωνίας δεν είναι απαραίτητο ότι ταυτίζονται σε όλα, με τις ευαισθησίες της αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως η αριστερά πρέπει να τις ανιχνεύσει, να τις ερμηνεύσει και εφόσον δεν παραβιάζουν τις αρχές της, να τις κατανοήσει. Οφείλει να συμμετέχει με τον τρόπο της στην λαϊκή μυθολογία της θρησκείας. Κανείς αριστερός ή αριστερότερος δεν μπορεί αυτό να το αγνοεί και να μην το λαμβάνει υπ’ όψιν του.
Ο ΣΥΡΙΖΑ αντί να ενδοσκοπεί, να μεμψιμοιρεί και να γκρινιάζει, οφείλει απαρέγκλιτα, αταλάντευτα και απρόσκοπτα, να δημιουργήσει τις συνθήκες ώστε να ξανακυβερνήσει. Το οφείλει σε όλους αυτούς που πλήτονται και υποφέρουν. Μόνο έτσι τα οράματα του για την ανοιχτή κοινωνία της ισότητας και των δικαιωμάτων, μπορούν να γίνουν πράξη. Όσο είναι έξω απ’ τον χορό και απλά παρατηρεί, κριτικάρει και διαπιστώνει, δεν θα μπορεί να διαμορφώνει τις εξελίξεις. Το αν είναι αριστερός ή όχι, θα θα το κρίνουν οι πράξεις του όταν κυβερνήσει. Όχι οι θεωρητικές κουβέντες και αναλύσεις που φτάνουν στα όρια του μαζοχισμού.
Η ΝΔ στον ένα χρόνο διακυβέρνησης της απαξιώνεται ταχέως. Ηθικά, κοινωνικά, πολιτικά. Ο ΣΥΡΙΖΑ λόγω της δικής του πολιτικής αδυναμίας ακόμα δεν ωφελείται. Εάν λύσει τα υπαρξιακά του προβλήματα, σύντομα θα αρχίσει να ανακάμπτει. Αυτός είναι νόμος του δικομματισμού.
Ο κορωνοϊός- Covid 19 έβλαψε σοβαρά τον ΣΥΡΙΖΑ. Του δημιούργησε τεράστιο εκνευρισμό. Από κει που το συνέδριο του προγραμματιζόταν για τον περασμένο Μάιο, ξαφνικά η επ΄ αόριστον αναβολή του, πάγωσε τις διαδικασίες και ξεπάγωσε τις εκκρεμότητες. Αριστερίζουσες εκκρεμότητες τις ονομάζει άκομψα και προσβλητικά η Θεοδώρα Τζάκρη.
Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να αντιμετωπίσει τον κορωνοϊό. Επειγόντως. Άμεσα. Να κάνει το συνέδριο του. Ζωντανό, ψηφιακό, με οποιονδήποτε συναινετικό τρόπο. Πρέπει να λυτρωθεί και να αναπνεύσει. Να απαλλαγεί από την εσωστρέφεια, που τον φρενάρει και τον αποπροσανατολίζει. Να δώσει ξανά ελπίδα στην κοινωνία που εμβρόντητη και αποσβολωνόμενη προσπαθεί να κατανοήσει τι συμβαίνει, ανησυχεί και αναζητά μια χαραμάδα φωτός για να ελπίζει.
Μια δεύτερη επεξεργασία σε ένα άρθρο που δημοσιέυθηκε στο Κουτί της Πανδώρας