Με αφορμή τη συζήτηση και τις εξελίξεις που έχουμε με το κτηρίου του Σάρλιτζα, μερικές σκέψεις/ προτάσεις για την ανάπτυξη του θερμαλισμού στο νησί.
Κατά την γνώμη μας, το θέμα του κτηρίου του ξενοδοχείου Σάρλιτζα θα πρέπει να το δούμε σε συνδυασμό με τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν για την ανάπτυξη του θερμαλισμού (ιαματικού τουρισμού) στη Λέσβο.
Οπως είναι γνωστό η Λέσβος, έχει μια σειρά από θερμοπηγές, με βασικό χαρακτηριστικό ότι κάθε μία έχει διαφορετικές ιαματικές ιδιότητες.
Το γεγονός ότι μέχρι και πριν λίγα χρόνια, όταν ιδιοκτησιακά η κάθε μια ανήκε ή βρίσκονταν εντός των ορίων διαφορετικού δήμου, απέτρεπε οποιαδήποτε συζήτηση για ένα συνολικό και ενιαίο σχέδιο αξιοποίησής τους. Αυτό οδήγησε στην σημερινή κατάσταση, όπου ουσιαστικά έχουμε ένα μικρό τοπικό σύμπλεγμα μερικών ανεξάρτητων μεταξύ τους μονάδων, όπου η κάθε μια διαμορφώνει την δική της στρατηγική και τοποθέτηση στην αγορά.
Ομως αυτή η κατάσταση αποδεικνύεται αφενός μεν αντιοικονομική, από την στιγμή που το κόστος εκμετάλλευσης της κάθε μίας από αυτές, αλλά και το κόστος ανάπτυξής της με επενδύσεις κλπ, ήταν και είναι ιδιαίτερα μεγάλο. Τα βασικό όμως αποτέλεσμα είναι ότι ένας σημαντικότατος τοπικός κοινός πόρος παραμένει ανεκμετάλλευτος, χωρίς να προσφέρει στην τοπική κοινωνία το σύνολο των οφελημάτων που είναι σε θέση αποδώσει.
Από την “θερμοπηγή του χωριού” σε ένα «τοπικό δίκτυο θερμοπηγών» και στην μετατροπή της Λέσβου σε ένα “εκτεταμένο SPA”
Οι θερμοπηγές που βρίσκονται διάσπαρτες στο νησί μας, δεν είναι το “προϊόν”. Το τουριστικό προϊόν είναι το σύνολο των υπηρεσιών που μπορούν να αναπτυχθούν με βάση αυτές. Από αυτή την άποψη οι θερμοπηγές αποτελούν την αναγκαία υποδομή.
Πάνω σε αυτή μπορεί και πρέπει να αναπτυχθεί ένα σύνολο ανωδομών (από ξενοδοχεία και τουριστικά καταλύματα μέχρι τουριστικά γραφεία αλλά και μέσα μεταφοράς, εστιατόρια κλπ) και άρα να στηριχθεί η ανάπτυξη ενός προϊόντος (που γενικά το ονομάζουμε “ιαματικό τουρισμό”). Αυτό το προϊόν έχει τεράστιες προοπτικές τόσο στην ελληνική όσο και στη διεθνή αγορά.
Εφόσον οι αποστάσεις μεταξύ των πηγών δεν είναι απαγορευτικές και με ελάχιστο κόστος εκσυγχρονισμού της κάθε μιας, έτσι ώστε να ανταποκρίνονται στα σύγχρονα στάνταρντ ποιότητας , είναι εφικτό να δημιουργηθεί ένα “δίκτυο θερμοπηγών της Λέσβου”, το οποίο θα προσέφερε πολλαπλές και διαφορετικές υπηρεσίες στους επισκέπτες. Αυτό το “δίκτυο” μπορεί να προωθείτε στην αγορά ως ένα ενιαίο «πακέτο».
Ουσιαστικά μιλάμε για ένα εκτεταμένο spa, (όλη η Λέσβος ένα μεγάλο spa) όπου ο επισκέπτης μπορεί να αλλάζει κάθε μέρα τον χώρο και να απολαμβάνει τις διαφορετικές ιδιότητες των θερμοπηγών, επεκτείνοντας στο μέγιστο την παραμονή του στο νησί.
Σε αυτά τα πλαίσια το κτήριο του ξενοδοχείου Σάρλιτζα, θα μπορούσε να αποτελέσει την «είσοδο» στο δίκτυο. Θα μπορούσε δηλαδή να λειτουργήσει σαν κέντρο πληροφόρησης, σαν «ιαματικό μουσείο» και σαν συνεδριακό κέντρο που θα φιλοξενεί αντίστοιχα συνέδρια, χωρίς να αποκλείεται και η παροχή υπηρεσιών ιαματικού τουρισμού καθώς και ύπνου.
Η ένταξη του Σάρλιτζα σε ένα τοπικό δίκτυο θερμοπηγών, θα είχε επιπλέον σαν αποτέλεσμα και τη δραματική μείωση των αναγκαίων επενδύσεων για τον εκσυχρονισμό και την γενικότερη αξιοποίησή του, από την στιγμή που όλη καταλαβαίνουμε ότι αυτή η αλλαγή του ρόλου του (από αυτόνομη μονάδα σε μονάδα εντός ενός ευρύτερου σχεδίου) απαιτεί άλλου είδους και σαφώς μικρότερου κόστους παρεμβάσεις.
Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στις 28/2/2018
