Αρχικά η κυβέρνηση αποφάσισε ότι οι νέοι εργαζόμενοι θα μπαίνουν στο κεφαλαιοποιητικό σύστημα υποχρεωτικά.

Τους αναγκάζει να υπογράφουν ότι για ενδεχόμενη απώλεια των εισφορών τους θα είναι υπεύθυνοι οι ίδιοι, είτε γιατί επέλεξαν μικρή απόδοση είτε γιατί επέλεξαν υψηλό ρίσκο. Και τώρα γίνεται γνωστό ότι το νομοσχέδιο εξασφαλίζει στους διαχειριστές το ακαταδίωκτο.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ένδειξη για το πάρτι που σχεδιάζεται με τις εισφορές της νέας επικουρικής.

Το Δημόσιο θα δώσει στους γιάπηδες του νέου οργανισμού να παίξουν στο χρηματιστήριο από 49 έως 78 δισ. -τόσες είναι, σύμφωνα με τις αναλογιστικές μελέτες, οι εισφορές που θα μεταφερθούν από το παλιό σύστημα στο νέο- και τους έχει διασφαλίσει τη δυνατότητα να τα φάνε επικαλούμενοι το ρίσκο των αγορών, να τα κάνουν μπόνους και να δώσουν γελοίες αποδόσεις, εγγυώμενο σκανδαλωδώς την κάλυψη των απωλειών και τη νομική τους ασυλία.

Παράλληλα, αναλαμβάνει να καλύψει αυτή την τρύπα δισεκατομμυρίων που δημιουργείται ως κόστος μετάβασης. Η ελεύθερη αγορά στα καλύτερά της.

Το σύστημα της ασυλίας έχει εφαρμοστεί ήδη μία φορά για τους τραπεζίτες που έδωσαν θαλασσοδάνεια στα πολιτικά κόμματα και ιδιαίτερα στη Νέα Δημοκρατία.

Υπό αυτό το πρίσμα, ο κόσμος της εργασίας δεν χρειάζεται κάτι περισσότερο για να δει καθαρά το μέγεθος της μπίζνας που στήνεται με τις εισφορές του και την προσδοκία του για αξιοπρεπή συντάξιμο βίο.

Τώρα είναι η ώρα που πρέπει να αντιδράσει.