Άκου Σάββα, παρατήρησα σήμερα πως όχι μόνο δε ζήτησες συγνώμη, αλλά μάλιστα η απάντησή σου στις –ευτυχώς χιλιάδες- αντιδράσεις ήταν, με δικά σου λόγια, σε story σου στο instagram: «χολή, επίκριση και βιαστικά συμπεράσματα. Είστε more than welcome να πετάξετε όση πικρία γουστάρετε. Όσο για μένα θα συνεχίζω να στηρίζω με όποιον τρόπο μπορώ τον συνάνθρωπο».

Σάββα, έμαθα επίσης ότι σε παρεξηγήσαμε. Ότι δεν μπορέσαμε να καταλάβουμε τον υψηλό συμβολισμό και τον παιδαγωγικό χαρακτήρα των λεγομένων σου. Ότι δεν εννοούσες ακριβώς αυτό που εμείς μπορούμε να κατανοήσουμε.

Γι αυτό και θα ήθελα Σάββα Πούμπουρα, να δούμε μαζί λεξούλα προς λεξούλα αυτά που είπες. Για το ύφος σου δεν θα σχολιάσω, φαίνεται ξεκάθαρα άλλωστε στο βίντεο, πως αντιμετωπίζεις τους ανθρώπους που ψάχνουν για δουλειά.

Πάμε όμως λίγο γρήγορα, γιατί έχω βάλει ψωμί στον φούρνο. Μπριζόλες, άλλη μέρα.

Οι ατάκες σου και σχολιασμός:

Είπες Σάββα:
«υπάρχει πάρα πολύ μεγάλη προσφορά εργασίας, όποιος θέλει να βγάλει χρήματα για να στηρίξει την οικογένειά του ή να πάει τις διακοπές του ή να βγάλει το χαρτζιλίκι του, υπάρχει άφθονη εργασία».
Λίγο παρακάτω όμως, παρασύρεσαι, αυτοαναιρείσαι (σημαίνει: βγάζεις ψεύτη τον ίδιο σου τον εαυτό) και λες: «Κάποιος μου στέλνει μήνυμα και μου λέει “είμαι τρομαχτικά απελπισμένος, δεν έχω δουλειά για τους τελευταίους 4-5-6-7-8-10 μήνες, αυτός ο φίλος λοιπόν που έχει τόσο καιρό άνεργος, δεν είναι διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για να βρει εργασία (…) Κανένας δεν είναι διατεθειμένος να κάνει ό,τι χρειάζεται. Και αυτό σημαίνει κάποιος να δουλέψει και δωρεάν. Να δουλέψει χωρίς μισθό σε μία εταιρεία (…) Και τελικά τι είναι προτιμότερο; Να κάθεσαι σπίτι και να περιμένεις ουρανοκατέβατα λεφτά ή αφού δεν κάνεις τίποτα, που δεν κάνεις, να πηγαίνεις να δουλεύεις κάπου και ας μην παίρνεις μία».

Σχόλιο:
Άκου, Σάββα. Η ζωή ενός άνεργου που παλεύει να ζήσει την οικογένειά του ή να επιβιώσει ο ίδιος (μετά από παρατεταμένη ειδικά ανεργία, όπως αναφέρεις στο παράδειγμά σου) δεν είναι φάρσα. Είναι μια τραγωδία, που είναι προφανές πως δεν έχεις ζήσει, παρόλα αυτά έχεις την άνεση να εξευτελίσεις. Κανείς δεν περιμένει «ουρανοκατέβατα λεφτά». Εκτός και αν εννοείς τα επιδόματα («που κάνουν τους φτωχούς τεμπέληδες», όπως λένε και μερικές ψυχές). Μην ανησυχείς Σάββα. Έχουν κοπεί πλέον αυτά.

Είπες Σάββα:
«Όλοι νομίζουν ότι θα τους εκμεταλλευτεί ο επαγγελματίας, ότι “α, με θέλουν για δωρεάν εργασία και μετά θα με ξεζουμίσουν”. Μην κοιτάτε αυτό. Κοιτάτε τι θα αποκομίσετε από την τριβή με την εργασία, από τον κύκλο που θα διευρύνετε, από το να δείτε πως δουλεύει μια εταιρεία. Δηλαδή όλοι με τον τσακωμό και “θέλουνε να μας φάνε, και μας θέλουνε να μας εκμεταλλευτούν, δωρεάν εργασία…”. Σώπα ρε μάγκες! Πήγαινε δες. Άμα σε θέλει να σε εκμεταλλευτεί, σήκω και φύγε. Τι σ’ έχει; αλυσοδεμένο;»

Σχόλιο:
Άκου, Σάββα. Η εργασία είναι δεν είναι κάποιου είδους προνόμιο ή give away στο insta. Είναι δικαίωμα, εδώ και 135 χρόνια περίπου. Εντάξει, δεν θέλω να σε κουράσω με γεγονότα του 1886, αλλά ξέρεις Σάββα, η κυβέρνηση της χώρας εδώ και ένα χρόνο, εν μέσω πανδημίας και την ώρα που τα μεσαία και χαμηλά στρώματα έχουν γονατίσει ψυχολογικά και οικονομικά, έχει ήδη καταργήσει εργασιακά κεκτημένα πολλών δεκαετιών. Οι νέοι, που κατηγόρησε ο πρωθυπουργός πως ευθύνονται για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, ζουν μια γκρίζα ζωή εδώ και πάνω από δέκα χρόνια. Έχουν βιώσει στο πετσί τους ακριβώς αυτά που κατέθεσες ως καινοτόμο πρόταση για την αγορά εργασίας. Οι μακροχρόνια άνεργοι, Σάββα, δεν υποφέρουν απο διαστροφή και βίτσιο, περιμένοντας, κοιτώντας το ταβάνι, αν τους έχει απομείνει και αυτό, «ουρανοκατέβατα λεφτά». Γι’ αυτούς άλλωστε δεν υπάρχουν “λεφτόδεντρα”.

Αυτά είπες Σάββα. Το ήθελες, το ένιωσες, το έκανες. Κανένας δεν σε παρεξήγησε. Υπερασπίσου τις απόψεις σου και μη σβήνεις βιντεάκια. Υπάρχει πολύς κόσμος εκεί έξω που συμφωνεί μαζί σου. Μη σε μπερδέψω τώρα με trickle down economics, αλλά έχεις κοινό. Εκμεταλλεύσου το. Και αυτοί το ίδιο κάνουν. Εκμεταλλεύονται.

Άκου Σάββα Πούμπουρα. Αν έχεις κατσαβίδι στο σπίτι, βίδωσε το καλά στο μυαλό σου (μεταφορικά το λέω, μην κάνεις καμιά μαλακία) οι εργαζόμενοι θέλουν να ζήσουν, όχι να επιβιώσουν. Οι άνεργοι θέλουν να δουλέψουν, όχι να τους δουλεύουν.

Σάββα, παρά τις επικίνδυνες ανοησίες που ξεστόμισες και παρόλο το υφάκι σου, δεν συμφωνώ με τις βρισιές εναντίον σου και επειδή θέλω να είμαι δίκαιος, θα σου δώσω και ελαφρυντικό. 
Έχεις όντως δουλέψει παραπάνω από άλλους που τυγχάνει να κυβερνούν αυτή τη χώρα και έχουν ακριβώς τις ίδιες απόψεις αλλά ντρέπονται να τις εκφράσουν τόσο ευθέως.

Και μπράβο σου γι’ αυτό.

ΥΓ1. Σάββα, μην απορήσεις αν έρθει πρόταση να κατέβεις στις επόμενες εκλογές σε Νότιο η Βόρειο Τομέα Αθηνών. Ξέρεις με ποιους.

ΥΓ2. Ο Πούμπουρας πάντως δεν είναι, σε καμία περίπτωση, πιο χυδαίος από κάποιους αρθρογράφους της LIFO. Δεν παριστάνει δηλαδή κάτι που δεν είναι. Τον φιλελεύθερο για παράδειγμα.

ΥΓ3.  Η Διεθνής Ένωση Πανεπιστημίων, έχει κάτι να μας πει για «το webinar σίγουρα θα συζητηθεί», όπου και μας ενημέρωνε πριν λίγες εβδομάδες πως «ο Σάββας Πούμπουρας αποτελεί ζωντανό παράδειγμα του πόσο θετικά μπορεί να επιδράσει το ένστικτό μας στη μετέπειτα επαγγελματική μας εξέλιξη. Οι συμβουλές του σε κάθε νέο που προβληματίζεται σχετικά με τα επόμενα ακαδημαϊκά ή επαγγελματικά του βήματα, είναι σίγουρα πολύτιμες!»

Συζητήθηκε τελικά;