Η νέα καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ για την Ελλάδα του 2027
Σχηματοποιούνται, σταδιακά, τα βασικά χαρακτηριστικά της καμπάνιας που επιλέγει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ενόψει των εκλογών της 25ης Ιουνίου. Και η πρώτη παρατήρηση είναι ότι υπάρχει σαφής απομάκρυνση από την αντίληψη της καμπάνιας για την 21η Μάη, στη μορφή και στο περιεχόμενο. Για το περιεχόμενο, σε πρώτο πλάνο έρχεται το κυβερνητικό του πρόγραμμα ως η αιχμή της αντιπαράθεσης με τη ΝΔ. Και μάλιστα επιλέγοντας να παρουσιαστεί με περισσότερα από ένα πρόσωπα, να το αναπτύσσουν κατά τομέα, επιχειρεί – σπάζοντας τη μονοπρόσωπη εικόνα – να το προσδώσει περισσότερο βάθος, άρα εγκυρότητα. Ενισχύεται παράλληλα η, πάσχουσα, συλλογική εικόνα του κόμματος. Για τη μορφή, το πρώτο τουλάχιστον σποτ, έχει θετικό μήνυμα καθώς επιχειρεί να μάθουν οι πολίτες το πρόγραμμά του και όχι να διεκτραγωδεί, κυρίως, τις συνέπειες της πολιτικής της δεξιάς κυβέρνησης.
Τα “7 βήματα”
Η εκδήλωση στο θεατράκι της Ρεματιάς Χαλανδρίου, την Πέμπτη, όπου παρουσιάστηκε το οικονομικό, κυρίως, πρόγραμμα του κόμματος με τίτλο “7 βήματα για δίκαιη κοινωνία και ευημερία για όλους” εμπεριείχε αυτή, ακριβώς, τη λογική. Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Αλέξης Τσίπρας αλλά τα επιμέρους θέματα ανάπτυξαν στελέχη του κόμματος όπως οι Αλέξης Χαρίτσης, Έφη Αχτσιόγλου, Διονύσης Τεμπονέρας και Ευκλείδης Τσακαλώτος. Άξονας όλων των ομιλιών ήταν πώς σχεδιάζει –και πώς θα εργαστεί γι’ αυτό– ο ΣΥΡΙΖΑ να είναι η χώρα το 2027. Το ίδιο σήμα αναμενόταν και από τη χθεσινή συνέντευξη του Α. Τσίπρα στο Ζάππειο με θέμα το οικονομικό πρόγραμμα του κόμματος. Η πολιτική συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Καλαμάτα τη Δευτέρα με θέμα “Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ για την εργασία και την κοινωνική ασφάλιση” με ομιλητές τον Διονύση Τεμπονέρα που είναι γνώστης των θεμάτων αυτών, τον Αλέξη Χαρίτση που ήταν ο τοπικός βουλευτής και τον συνδικαλιστή της ΑΔΕΔΥ Γιώργο Πετρόπουλο επίσης ενισχύει και τη συλλογική εικόνα του κόμματος και το θετικό κοινωνικό του προφίλ.
Αξιολογώντας αυτή τη μετατόπιση στην καμπάνια και την απομάκρυνσή της από εκείνη πριν την 21η Μαΐου δεν πρέπει να ξεχάσουμε ότι είχε έγκαιρα εντοπισθεί η μονομέρειά της, η μη αξιοποίηση πλειάδας κομματικών στελεχών και επιστημόνων του χώρου. Ούτε να ξεχαστεί ότι έγκαιρα, δυο χρόνια πριν περίπου, είχε αρχίσει σειρά θεματικών παρεμβάσεων του κόμματος με ομιλητή τον Αλέξη Τσίπρα, στελέχη του κόμματος που είχαν την ευθύνη παρακολούθησης του αντίστοιχου τομέα και ειδικούς επιστήμονες. Αυτό, ωστόσο, ατόνησε, χάριν της αποσπασματικής αντιπαράθεσης με τη ΝΔ. Εγκαταλείφθηκε, ενώ αντίθετα έπρεπε να ενταθεί και να καλύψει όλη τη χώρα και ειδικά κοινά. Και θέσεις υπήρχαν, σε ικανό βαθμό, και κατάλληλα στελέχη.
Δημοκρατία και ισότητα
Παίρνοντας τον λόγο ο Αλέξης Τσίπρας, από την αρχή φάνηκε ο κύριος στόχος του: να δώσει το όραμα του ΣΥΡΙΖΑ για το μέλλον. “Ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη την τρέχουσα πολιτική αντιπαράθεση, την προπαγάνδα, τα fake news, τους επαναλαμβανόμενους, σε σημείο ανυπόφορο, καθοδηγούμενους διαξιφισμούς. Ας αναρωτηθούμε μαζί: Πώς θέλουμε να είναι η χώρα στο τέλος της επόμενης τετραετίας το 2027, η κοινωνία το 2027 για να αξίζει να ζούμε σε αυτή; Η εικόνα που έρχεται στο δικό μου μυαλό είναι αυτή μιας χώρας και μιας κοινωνίας δημοκρατίας και ισότητας. Μια χώρα και κοινωνία με δυναμική και με προοπτική”. Αυτό προσπάθησε να παρουσιάσει στη συνέχεια συμπυκνώνοντας στον στόχο της σύγκλισης, εφόσον η χώρα είναι ξανά σε πορεία απόκλισης από την Ευρώπη. “Θα έλεγα, ότι αν υπάρχει ένας κορυφαίος σημαντικός εθνικός στόχος για την επόμενη τετραετία, δεκαετία, ίσως, είναι αυτός ακριβώς. Ο εθνικός στόχος να αντιστραφεί, η πορεία απόκλισης να γίνει ξανά πορεία σύγκλισης …. με όρους κοινωνικής συνοχής και τρόπο κοινωνικά δίκαιο. Αξίζει γι’ αυτό να αγωνιστούμε την επόμενη τετραετία”.
Το ευάλωτο παλιό παραγωγικό μοντέλο
“H χώρα μας δεν έχει συνέλθει ακόμα από τις δομικές συνέπειες της κρίσης της προηγούμενης δεκαετίας” τόνισε ο Αλέξης Χαρίτσης και συνέχισε: “Παρά τις σημαντικές επιτυχίες -με μεγαλύτερη βεβαίως την επιτυχία της κυβέρνησής μας για έξοδο από τα μνημόνια το καλοκαίρι του 2018- η χώρα παραμένει εξαιρετικά ευάλωτη στις διεθνείς δοκιμασίες και κυρίως δεν έχει προχωρήσει σε μια ριζική αναθεώρηση του παλιού και αποτυχημένου μοντέλου ανάπτυξης… Αυτό οφείλεται σε πολύ συγκεκριμένες πολιτικές επιλογές”. Εισάγοντας την έννοια του αναπτυξιακού κράτους “που θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί προς όφελος της ευημερίας των πολιτών, της ανθεκτικότητας της ελληνικής οικονομίας, της επιδίωξης της δίκαιης ανάπτυξης” έδωσε το περίγραμμα του μοντέλου ανάπτυξης που προτείνει: “Ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας μέσα από τη δυναμική αναγέννηση του πρωτογενούς και του δευτερογενούς τομέα. Είναι προβληματικό η χώρα μας να εξαντλεί την φιλοδοξία της στην ανάπτυξη σχεδόν αποκλειστικά των υπηρεσιών χαμηλής προστιθέμενης αξίας. Είναι ντροπή στη χώρα μας να αντιμετωπίζονται οι περιβαλλοντικές ρυθμίσεις ως εμπόδιο και πρόβλημα, αντί να συζητάμε για το πραγματικό πρασίνισμα της οικονομίας με όρους συμπερίληψης και δημοκρατίας”.
Η χώρα έχει δυνατότητες
“Από την πλευρά μας, έχουμε την ευθύνη να μιλήσουμε για τη σημερινή οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας, για τις δυνατότητες της και το δικό μας σχέδιο πολιτικής παρέμβασης” τόνισε η Έφη Αχτσιόγλου. “Είναι αλήθεια ότι η χώρα έχει δυνατότητες. Αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι μια διαφορετική διαχείριση, αλλά διαφορετική στρατηγική. Να δοθεί νέα προοπτική στην οικονομία με επικέντρωση στο ανθρώπινο δυναμικό. Κι αυτή η προοπτική δεν θα δοθεί ούτε με ευχές ούτε με εξαγγελίες. Αλλά με δημόσιες πολιτικές, με αποσαφηνισμένες πολιτικές αποφάσεις και εξίσου αποσαφηνισμένες πολιτικές συγκρούσεις. Για τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτές οι πολιτικές έχουν απολύτως συγκεκριμένο περιεχόμενο”. “Η αλήθεια, λοιπόν, και εδώ είναι ότι υπάρχουν πάντα δυνατότητες νομοθέτησης και παρέμβασης προς όφελος της κοινωνίας. Το αν μια κυβέρνηση θα τις αξιοποιήσει, είναι ζήτημα ιδεολογικής στρατηγικής και πολιτικής επιλογής. Και εμείς έχουμε κάνει αυτήν την επιλογή”.
Κοινωνικό κράτος και συνοχή
Ο Διονύσης Τεμπονέρας αναπτύσσοντας τις θέσεις του κόμματος για το κοινωνικό κράτος που όπως είπε “στοχοποίησε και απαξίωσε συνειδητά η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε από την αρχή την οπτική του: “Η υγεία, η εκπαίδευση, η κοινωνική προστασία, δεν μπορεί στη σύγχρονη εποχή, να αντιμετωπίζονται αποκλειστικά και μόνο, από την σκοπιά των δαπανών”. “Η οικονομική ανάπτυξη και η είσοδος σε ένα ανοδικό κύκλο, δεν μπορεί παρά να γίνει με όρους κοινωνικής συνοχής”. Αφού ανέπτυξε τις θέσεις για παιδεία, πρόνοια και υγεία, συνόψισε: “Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ αντιτάσσει μια ολοκληρωμένη, εναλλακτική λύση, με ένα πρόγραμμα για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και τη δημοκρατική αναδιοργάνωση του κοινωνικού κράτους. Είμαστε εδώ για να χτίσουμε μαζί, μια δίκαιη κοινωνία, με ευημερία για όλους!”.
Ποιος παράγει αξία;
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος ξεκίνησε την ομιλία του, που αφορούσε την πολιτική για τη στέγη με ένα “βαρύ” ερώτημα: “Ποιος παράγει αξία; Οι κλασικοί οικονομολόγοι, όλοι έλεγαν ότι οι εργαζόμενοι και οι εργαζόμενες παράγουν την αξία. Για σαράντα χρόνια, θέλουν να σας πείσουν ότι μόνο ο ιδιωτικός τομέας παράγει αξία, κανείς άλλος. Ενώ εμείς λέμε ότι όταν το κράτος επενδύει στα σχολεία, όταν φτιάχνει τους δρόμους, όταν δίνει στήριξη στους νοσηλευτές, όταν επενδύει στην κατάρτιση των εργαζομένων, παράγει αξία. Μας κάνει πιο πλούσιους”. “Επιτρέψτε μου δυο τελευταίες σκέψεις. Η πρώτη είναι ότι σας παρουσίασαν, ο Αλέξης και όλοι οι άλλοι, μια διαφορετική λογική. Σας παρέθεσαν ένα αντιπαραθετικό σχέδιο. Για εμάς τους Αριστερούς και Αριστερές, όλα τα σχέδια τα αναπτυξιακά πρέπει να κοιτάνε στο μέλλον και να έχουν το οραματικό στοιχείο. Σημαίνει ότι επειδή ξέρεις πού θέλεις να πας, ξέρεις από πού θέλεις να ξεκινήσεις. Αλλά ξέρουμε και κάτι άλλο: Δεν γίνεται τίποτα απ’ όλα αυτά που είπαμε χωρίς την κοινωνία μαζί μας, τη δημοκρατία, τη συμμετοχή”.
