Ενάμιση χρόνο μετά την είσοδο του Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο και λίγους μήνες πριν από τις ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου, οι ΗΠΑ είναι όσο ποτέ διχασμένες.
Η περαιτέρω όξυνση της εσωτερικής κρίσης στις ΗΠΑ, που έχει ως αφετηρία την αμφισβήτηση του αποτελέσματος των προεδρικών εκλογών του 2000 από τον Γκορ με την καταγγελία εκτεταμένης νοθείας υπέρ του Μπους, καταγράφεται τη στιγμή που οι ΗΠΑ βρίσκονται σε πολεμική σύγκρουση δι’ αντιπροσώπων με τη Ρωσία για το Ουκρανικό, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να στήσουν μια διευρυμένη αντικινεζική συσπείρωση–συμμαχία στην περιοχή Ινδικού – Ειρηνικού.
Αν ανατρέξουμε στις αναλύσεις και στα σενάρια για την προοπτική της τριγωνικής ισορροπίας Ρωσίας, Κίνας και ΗΠΑ, θα διαπιστώσουμε ότι η εσωτερική σταθερότητα μιας δημοκρατικής χώρας σαν τις ΗΠΑ θεωρείται ένα από τα στρατηγικά πλεονεκτήματα της Δύσης.
Οταν ξέσπασαν οι ταραχές στο Χονγκ Κονγκ γράφτηκαν αναλύσεις που προεξοφλούσαν κινητοποιήσεις υπέρ του εκδημοκρατισμού σε ολόκληρη την Κίνα, ενώ στις αρχές του χρόνου λίγο πριν από την εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία κυριαρχούσαν τα σενάρια που προέβλεπαν αντιπολεμικές κινητοποιήσεις των Ρώσων πολιτών.
Με δυο λόγια, οι ΗΠΑ έχουν εμπλακεί σε μια διμέτωπη αντιπαράθεση με τη Ρωσία και την Κίνα, ενώ την ίδια στιγμή στο εσωτερικό της χώρας κορυφώνεται μια κοινωνική, πολιτική και θεσμική κρίση με απρόβλεπτες εξελίξεις.
Οι ακροάσεις της Βουλής των Αντιπροσώπων για τα δραματικά γεγονότα της 6ης Ιανουαρίου του 2021 έχουν συγκεντρώσει πλήθος αποδείξεων που δείχνουν ότι ο ίδιος ο Τραμπ δεν είχε εμπλακεί απλά και μόνο σε εκδήλωση διαμαρτυρίας των οπαδών του, αλλά ότι σχεδίαζε πραξικόπημα για να παραμείνει στην εξουσία.
Είναι φανερό ότι όλοι όσοι θα επιθυμούσαν μια δικαστική δίωξη κατά του Τραμπ για να τον θέσουν εκτός πολιτικής διστάζουν, καθώς φοβούνται –και δικαίως– ότι με τη δικαστική διερεύνηση των ευθυνών τού τέως προέδρου θα ενισχυθεί το αφήγημα Τραμπ, ότι το κατεστημένο κάνει ό,τι μπορεί για να του φράξει τον δρόμο της επιστροφής στον Λευκό Οίκο.
Καθοριστικό ρόλο στην εμβάθυνση του διχασμού στις ΗΠΑ διαδραματίζει το Ανώτατο Δικαστήριο, με διχαστικές αποφάσεις όπως η κατάργηση της συνταγματικής προστασίας του δικαιώματος στην άμβλωση· αποφάσεις που πολώνουν ακόμη περισσότερο μια βαθιά διχασμένη χώρα.
Στο Δημοκρατικό Κόμμα όλοι γνωρίζουν ότι ο Μπάιντεν δεν μπορεί να είναι υποψήφιος για επανεκλογή το 2024, με την αντιπρόεδρο Κάμαλα Χάρις να μη γράφει –τουλάχιστον ακόμη– επικοινωνιακά ως υποψήφια για τον Λευκό Οίκο.
Την ίδια στιγμή στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικανών δεν ακούγεται κάποια υποψηφιότητα για το χρίσμα των εκλογών του 2024 ικανή να υπερισχύσει του Τραμπ ή του όποιου ήθελε επιλέξει ο τέως πρόεδρος.
Με όλα τα παραπάνω δεδομένα αθροιστικά, οι ενδιάμεσες εκλογές του Νοεμβρίου, όπου επανεκλέγεται η Βουλή των Αντιπροσώπων και το έν τρίτον της Γερουσίας, είναι όσο ποτέ κρίσιμες.
Αν οι Ρεπουμπλικανοί αποκτήσουν τον έλεγχο του Κογκρέσου, η χώρα θα εγκλωβιστεί σε μια παρατεταμένη προεκλογική εκστρατεία και οξύτατη αντιπαράθεση που δεν μπορεί παρά να έχει βαρύνουσες παρενέργειες στην παρουσία και στον ρόλο των ΗΠΑ στη διεθνή σκηνή.
Ετσι, στην παγκόσμια σκακιέρα για τρεις –ΗΠΑ, Ρωσία και Κίνα–, η χώρα που αντιμετωπίζει απειλή για την εσωτερική της σταθερότητα είναι η χώρα που φιλοδοξεί να αναπαραγάγει την αντίστιξη Ελεύθερος Κόσμος – Αυταρχικά Καθεστώτα.
