Οι «ευαίσθητοι της σαγιονάρας» έχασαν τη λαλιά τους εδώ και λίγες μέρες μετά το νέο κρούσμα απόπειρας παρακολούθησης πολίτη και μάλιστα όχι οποιουδήποτε, αλλά του αρχηγού του τρίτου κοινοβουλευτικού κόμματος. Από εκείνη τη στιγμή περί άλλα τυρβάζουν ή απλώς σφυρίζουν αδιάφορα, επιμένοντας να αγνοούν μια ζοφερή πραγματικότητα που σχηματίζεται μεθοδικά από την κυβέρνηση Μητσοτάκη, από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε την εξουσία.

Εδώ και τρία χρόνια η ΕΥΠ εξελίχθηκε στο προσωπικό μαγαζί του πρωθυπουργού. Με την ανάδειξη Κοντολέοντος στην κορυφή της (για χάρη του άλλαξε ο νόμος), με την εκκαθάριση 100 και πλέον «ενοχλητικών» υπαλλήλων που δεν ήταν αρεστοί στο Μαξίμου, με τη δημιουργία του ΚΕΤΥΑΚ (αυτόνομης υπηρεσίας μέσα στην ίδια την ΕΥΠ που διαχειρίζεται άγνωστο πού και πώς μυστικά κονδύλια), με την αλλαγή της διαδικασίας προσλήψεων στην υπηρεσία (όπου σαφώς υποβαθμίζεται ο ρόλος του ΑΣΕΠ) αλλά και αρκετά άλλα ευτράπελα η κυβέρνηση έλεγξε έναν βασικό αρμό στο οικοδόμημα της εξουσίας, αυτό των πληροφοριών.

Δεν το έκανε διατυμπανίζοντάς το βέβαια, αλλά ωμά και μεθοδικά, γνωρίζοντας πως κανείς δεν θα την ελέγξει γιατί πολύ απλά δεν μπορεί. Κάπως έτσι σήμερα, στην «κανονικότητα» Μητσοτάκη -για να χρησιμοποιήσουμε μια αγαπημένη λέξη του πρωθυπουργού- παρακολουθούνται δημοσιογράφοι και πολιτικοί, είτε μέσω κακόβουλων λογισμικών είτε μέσω απλών σημάτων της ΕΥΠ, όπως είχε αποκαλύψει η «Εφ.Συν.» τον προηγούμενο Νοέμβριο.

Η σημερινή συνάντηση στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής δεν πρόκειται να βγάλει τίποτε το ουσιαστικό. Ο διοικητής της ΕΥΠ θα επικαλεστεί λόγους εθνικής ασφαλείας και θ’ απαντήσει σε όσα λιγότερα μπορεί. Ευθύνη μιας προοδευτικής κυβέρνησης που θα προκύψει από τις εκλογές είναι το ξεθεμελίωμα αυτής της ΕΥΠ και η δημιουργία μιας νέας από την αρχή, με πρόβλεψη για έλεγχό της από το Κοινοβούλιο.