Στο παρακάτω Διάγραμμα, απεικονίζεται η ξέφρενη μακάβρια πορεία από τους 702 συνολικά νεκρούς στις 5 Νοεμβρίου 2020, στο θάνατο 11.141 συμπολιτών μας από κορονοϊό, σήμερα Τρίτη, 11 Μαίου 2021. Εμφανίζεται, ταυτόχρονα, ανάγλυφη η εγκληματική ευθύνη της κυβέρνησης Μητσοτάκη, να αντιμετωπίσει το 2ο και το 3ο κύμα της πανδημίας. Παρά το παρατεταμένο, πλην αναποτελεσματικό lockdown στην οικονομία, τη διακοπή λειτουργίας μιας σειράς δραστηριοτήτων, το κλείσιμο των σχολείων και των Πανεπιστημίων.

Η Ελλάδα, η οποία δεν απειλήθηκε ουσιαστικά από το πρώτο κύμα, απέτυχε δραματικά στο δεύτερο και στο τρίτο. Πλέον, έχει το θλιβερό “προνόμιο” να ανήκει στις 40 πιο αποτυχημένες χώρες του πλανήτη, αναφορικά με την αντιμετώπιση του κορονοϊού. Παρ` όλα αυτά,  η κυβέρνηση διαχέει παντού μια πλασματική εικόνα success story και κηρύσσει την επιστροφή στην “κανονικότητα”, κάτι,  που στις συγκεκριμένες υγειονομικές συνθήκες που επικρατούν, ισοδυναμεί με μέγιστη ανευθυνότητα και φυγή από την πραγματικότητα.

Δυστυχώς, τα αποτελέσματα της αδιαφορίας, της ανικανότητας και της “ανεμελιάς” της κυβέρνησης Μητσοτάκη, θα βαραίνουν για πολύ ακόμη. Αφού και με τα πιο αισιόδοξα σενάρια για το ρυθμό των εμβολιασμών, το τείχος ανοσίας δεν θα έχει κτιστεί πριν από τα μέσα Ιουλίου. Ενώ, μέχρι τότε, 5.500.000 εντελώς ανεμβολίαστοι σήμερα συμπολίτες μας άνω των 18 ετών,  θα ζουν ως πειραματόζωα,  σε συνθήκες “ανοσίας της αγέλης”, με δεδομένη τη χαλάρωση των μέτρων και την επαναλειτουργία σειράς οικονομικών δραστηριοτήτων,  των σχολείων κλπ.

Όσο κι αν αυτός ο αριθμός θα μειώνεται λόγω των εμβολιασμών,  ο κίνδυνος ενός τέταρτου φονικού κύματος είναι υπαρκτός. Με ό, τι συνέπειες θα έχει αυτό   για την οικονομία και τον τουρισμό, αλλά, πρωτίστως,  για τις επιπλέον ανθρώπινες ζωές (12.000 θανάτους υπολογίζουν, δυστυχώς,  τα μοντέλα των ειδικών μέχρι τα τέλη Μαίου),  που θα χαθούν άδικα στο βωμό της συνεχιζόμενης κυβερνητικής αποτυχίας και της άρον-άρον άρσης των περιορισμών και των υγειονομικών μέτρων, κάτω από ποικίλες πιέσεις. Άλλες κατανοητές λόγω της γενικευμένης κόπωσης, άλλες, όμως, όχι, αφού, εμφορούνται από άλλα κίνητρα, οικονομίστικης φύσεως, που  μπροστά στη λατρεία του χρήματος, υποτιμούν κατάφωρα τον ανθρώπινο παράγοντα και δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή για τις ανθρώπινες ζωές που θα μπουν σε διακινδύνευση.

Γιατί, όλοι καταλαβαίνουν ότι είναι άλλο να ανοίγει η οικονομία, ο τουρισμός, η εκπαίδευση στην Πορτογαλία των μηδενικών ή των ελάχιστων θανάτων ανά ημέρα (παρά το οξυμμένο πρόβλημα που αντιμετώπισε η χώρα αυτή τον Ιανουάριο) κι άλλο στην Ελλάδα των 70 και των 80 θανάτων ημερησίως. Με πάνω από 700 διασωληνωμένους και με τα κρούσματα να φαίνεται πως τραβούν πάλι την ανηφόρα. Άλλο, είναι επίσης να επιχειρούν κάτι τέτοιο  η Ιρλανδία, η Σκωτία ή η Αγγλία, δηλαδή, περιοχές, που, επίσης κατάφεραν να  μειώσουν τη διάδοση του ιού και τη θνησιμότητα,  προηγούμενες τουλάχιστον κατά δύο μήνες στους εμβολιασμούς από την ασθμαίνουσα και βραδυπορούσα Ε.Ε.

Δυστυχώς, η Ελλάδα απέτυχε εκεί που πολλές άλλες χώρες  πέτυχαν αυτή την περίοδο. Και ο κίνδυνος μιας νέας αναζωπύρωσης της πανδημίας -της τελευταίας έστω- είναι μεγάλος. Χρειάζεται η μέγιστη δυνατή προσοχή λοιπόν και η απόκρουση αυτής της  επικίνδυνης και καταστροφικής  δήθεν επιστροφής στην “κανονικότητα”, που φιλοτεχνεί η αδίστακτη κυβερνητική προπαγάνδα.

 …