Ήταν, πράγματι, πολύ επιτυχημένη η πανελλαδική σύσκεψη της Ομπρέλας την προηγούμενη Κυριακή. Καταρχάς, τα αριθμητικά στοιχεία. Είχε 1.220 μοναδικούς χρήστες και άνω των 100 που παρακολουθούσαν μαζί με άλλους. Συμμετείχαν ένας πολύ μεγάλος αριθμός μελών της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και 17 βουλευτές. Εκατοντάδες μεσαία στελέχη του κόμματος απ’ όλες τις περιοχές της χώρας. Πολλές/οί δεν αναφέρονται στην Ομπρέλα και αυτό είναι μια ακόμη επιτυχία της. Η σύσκεψη κράτησε περίπου 13 ώρες με μεγάλη μέση συμμετοχή ενώ στο τέλος έκλεισε με περισσότερες/ους από 450.

Αλλά όποια/ος παρακολούθησε τη σύσκεψη και θέλει να την αξιολογήσει, φεύγει γρήγορα από τα ποσοτικά της δεδομένα. Αναζητά άλλα στοιχεία, ποιοτικά. Είχε δυναμική, αισιόδοξη ματιά, ιδεολογική ενόραση και κυρίως προγραμματικό προφίλ. Δεν μονοπωλήθηκε από τα σοβαρά, θεσμικά και λειτουργικά ζητήματα του κόμματος που έχουν τεθεί ενόψει του 3ου Συνεδρίου. Εξέφρασε προβληματισμούς και κατέθεσε προτάσεις για την πολιτική του κόμματος, την προοπτική του, εντοπίζοντας κενά και λάθη που παρακάμπτει έως τώρα η πλειοψηφία της ηγεσίας, δεν τα συζητά.

Οι συσκεπτόμενες/οι συνέβαλαν με τις ομιλίες τους, κατά κανόνα γραπτώς ή με σημειώσεις, στους εντοπισμούς – ερωτήματα που έθετε και το κείμενο της Συμβολής που είχε δοθεί στη δημοσιότητα. Συγκεκριμένα ότι η κατάσταση στο κόμμα δεν είναι καλή, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν καρπούται τη φθορά της ΝΔ, ότι εν μέσω αντιφατικών κινήσεων και τοποθετήσεων δημιουργεί ασάφεια ταυτότητας. Και συζήτησαν ψύχραιμα τα σοβαρά αυτά ζητήματα χωρίς αντιπαραθέσεις ή χαρακτηρισμούς προς άλλα ρεύματα ιδεών και πολιτικής, άλλες τάσεις παρά τις ικανές αφορμές, που εύκολα συναντάς στα σόσιαλ μίντια, από χαρακτηρισμούς φερτών πολιτισμών.

Καταλύτης η δημοσιοποίηση της Συμβολής

Στο θετικό αυτό κλίμα, ως καταλύτης, συνέβαλε η δημοσιοποίηση της Συμβολής που ικανοποίησε όπως εκφράστηκε στις ομιλίες όλων ενώ εντοπίστηκαν και κενά, π.χ., στην κοινωνική πολιτική, τον πολιτισμό κ.α. Συνέβαλαν και οι τέσσερις εισηγήσεις των Έφης Καλαμαρά, Δημήτρη Παπαδημούλη, Χριστόφορου Παπαδόπουλου, Πάνου Σκουρλέτη που με ένα θεματικό καταμερισμό έθεσαν μεγάλο εύρος ζητημάτων με επιχειρηματολογία και συνετό τόνο. Όμως το παραγωγικό περιεχόμενο της συζήτησης προέκυψε από τις ίδιες τις παρεμβάσεις των ομιλητριών/ών. Σημαντικό καθώς, έμπρακτα, έσπαγε τις ιεραρχικές καταστάσεις που ενδημούν στην Αριστερά.

Ασφαλώς συζητήθηκε και η πρόταση του προέδρου, του Αλέξη Τσίπρα, για τον τρόπο εκλογής προέδρου και Κεντρικής Επιτροπής. Ωστόσο, δεν μονοπώλησε τη συζήτηση. Όχι διότι δεν είναι κάτι σοβαρό, με ιδεολογικές/φυσιογνωμικές παρενέργειες. Αλλά η σύσκεψη έπρεπε να εργαστεί, όχι να εκτονώσει θυμούς. Οι τοποθετήσεις, απορριπτικές, έπιαναν όλες τις πλευρές του. Αυτό, όμως που προέκυπτε κυρίως –και από άλλα θέματα– πολύ καθαρά, είναι ότι το «μην ομιλείτε στον οδηγό» είναι κάτι –ήταν πάντοτε– που δεν συνάδει με τη φυσιογνωμία ενός κόμματος της ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς. Ούτε με τις προϋποθέσεις συλλογικής διαβούλευσης και συζήτησης για παραγωγή της γραμμής στα όργανα του κόμματος, όπως προκύπτει και εκ του αποτελέσματος. Οι ομιλητές επέδειξαν ευαισθησία για τα θέματα δημοκρατίας στο κόμμα που προέκυψαν και στην περίοδο της κυβερνητικής θητείας και μετά. Τα μέλη ρωτήθηκαν, π.χ., για την προσθήκη «Προοδευτική Συμμαχία» στον τίτλο; Ρωτήθηκαν ποτέ έστω και σε ένα θέμα πολιτικής; Η ηγεσία δεν ρώτησε ποτέ!

Η σύνθεση είχε, επίσης, ενδιαφέρον καθώς οι ομιλητές είχαν πραγματικές εμπειρίες από διάφορους τομείς της κομματικής συμμετοχής ή ομιλίες νεότερων συντροφισσών/όφων που έδιναν και πιο σύγχρονο περιεχόμενο όσον αφορά τα θέματα που έθεταν, κυρίως προγραμματικά: δικαιωμάτων, κατοικίας, περιβάλλοντος, πολιτισμού, προσφυγικό, φύλου, ψηφιακά κ.ά. Ζητήματα στα οποία, ενώ δίνουν την ποιότητα του κόμματος, υστερεί. Έπεσαν ιδέες το επόμενο διάστημα ομάδες της Ομπρέλας να πάρουν την πρωτοβουλία, με θεματικές επεξεργασμένες παρεμβάσεις, να συζητηθούν έως το συνέδριο και στη διάρκειά του.

Το επόμενο βήμα

Ποιο το επόμενο βήμα; Αυτό απασχόλησε τους ομιλητές αλλά και τους εισηγητές που συνόψισαν στο τέλος τη συζήτηση. Το ερώτημα ήταν συνέπεια και της επιτυχίας της σύσκεψης, έγιναν πιο πολλές οι απαιτήσεις τώρα. Καταρχάς, η ψύχραιμη συζήτηση, περιεκτική χωρίς εξαλλοσύνες και περιττές αντιπαραθέσεις έπειθαν ότι η Ομπρέλα δεν είναι μια αντιπαράθεση αλλά θέση. Η δυναμική που υπήρξε είναι για όλο το κόμμα. Καταγράφηκε η ψύχραιμη αποφασιστικότητα για υπεράσπιση της ταυτότητας του κόμματος, των κοινωνικών του αναφορών, της πολιτικής του. Στο «πώς θα πάμε παραπέρα», σημειώθηκε στις συνοψίσεις στο τέλος, πρέπει να υπολογιστεί αυτό που προέκυψε από τις εργασίες: να είμαστε, να είναι το κόμμα, πιο προγραμματικοί, πιο κινητικοί. Αυτό είναι και προϋπόθεση να δραστηριοποιηθούν τα μέλη, να πειστεί και ο αποθαρρημένος κόσμος μέσα στην κρίση και την πανδημία, ότι τα προβλήματά του είναι στο ραντάρ μας, ότι κινητοποιούμαστε για τις λύσεις τους.

Για τις άλλες δράσεις σχεδιάζονται, άμεσα, περιφερειακές – κλαδικές συσκέψεις της Ομπρέλας, πάντα ανοικτές και όπου το επιτρέπει η πανδημία δημόσιες. Σχεδιάζεται, επίσης, μια εκδήλωση πριν το Συνέδριο και μια ακόμη πανελλαδική σύσκεψη. Κυρίως πρέπει να στραφεί η συζήτηση στις Οργανώσεις Μελών ούτως ώστε να πολιτικοποιηθεί το Συνέδριο, να μπουν θέματα ουσίας, προγραμματικά. Ο κόσμος του κόμματος θέλει προοπτική, αυτό δεν αφορά μόνο τους ομπρελικούς και αυτό πρέπει να είναι οδηγός.

Όσο το κόμμα μπαίνει στη συνεδριακή διαδικασία θα προκύπτουν ως ανάγκη κατάλληλες παρεμβάσεις. Αυτά θα καθοριστούν το επόμενο διάστημα. Όπως και το τι προτάσεις είναι δυνατό, με ευρύτητα πνεύματος και απεύθυνση στους συνέδρους, να αποτραπούν, ή άλλες προωθητικές να ψηφισθούν.