Είμαι συνταξιούχος παίρνω εξακόσια ευρώ. Μου ήρθε ο εκκαθαριστικός λογαριασμός της ΔΕΗ αντί για εκατό ευρώ που υπολόγιζα τριακόσια. Με έπιασε απελπισία. Από πού θα πληρωθεί αυτός ο λογαριασμός; Ώσπου έστριψα ανάποδα και είδα τη ζωή μου ολιστικά. Θυμήθηκα το παρελθόν μου, τους παππούδες μου, τη μάνα μου. Πήρα τηλέφωνο σε μια καλή μου φίλη. Συνειδητοποίησα τι σημαίνει ποιότητα ζωής. Οι ανθρώπινες σχέσεις έχουν αξία. Τα λεφτά δεν κάνουν την ευτυχία. Μπορώ να ζω και χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα…

Το ψωμί πριν έξι μήνες το πλήρωνα ογδόντα λεπτά. Τώρα το πληρώνω ένα είκοσι. Δέκα ευρώ τον μήνα παραπάνω. Αύξηση και στο τυρί και στα υπόλοιπα γαλακτοκομικά, αύξηση στη βενζίνη, αύξηση στο φυσικό αέριο, αύξηση παντού. Τα λεφτά τελειώνουν πριν από τις είκοσι του μήνα. Πως θα περάσω από εκεί και πέρα; Απελπισία. Ώσπου την είδα ολιστικά. Τι ωραία που περνούσα παιδί με τους φίλους μου στο χωριό! Γυρνούσαμε στις αλάνες όλη μέρα και παίζαμε μπάλα. Τι καταπληχτική ποιότητα ζωής! Σήμερα έχουμε γίνει δούλοι του χρήματος. Ένοιωσα ανακούφιση μ’αυτές  τις  σκέψεις μου και κοιμήθηκα ευτυχισμένος.

Είμαι πιτσαδόρος. Όλη μέρα φτιάχνω ζύμη για πίτσες. Δώδεκα το μεσημέρι αρχίζω και τελειώνω μία-δύο το βράδυ. Κάποιες Πέμπτες παίρνω και ρεπό. Τα χρήματα ίσα-ίσα στο χιλιάρικο. Έχω υποχρεώσεις. Έχω κόρη που σπουδάζει σε άλλη πόλη. Πόσο θ’αντέξω αυτόν τον ρυθμό; Ώσπου την είδα αλλιώς. Αποφάσισα ότι το να βγάζει κανείς ολοένα και περισσότερα λεφτά δεν οδηγεί πουθενά. Πρέπει να βλέπουμε τη ζωή μας λίγο πιο σφαιρικά, λίγο πιο ολιστικά. Από αύριο τέρμα τα δωδεκάωρα. Έξι ώρες το πολύ. Θέλω να απολαύσω μια καταπληχτική ποιότητα ζωής. Τέρμα τα λεφτά στη κόρη μου. Ας το δει και εκείνη πιο σφαιρικά να βρει  μια ολιστική λύση. Στο χέρι της είναι να ζήσει μια καταπληχτική ζωή…

Έχουμε πρωθυπουργό έναν παγκόσμιο πρωταθλητή χειροκροτημάτων στο κογκρέσο των ΗΠΑ. Ένα τιμώμενο πρόσωπο στο Boston College. Τιμή που αντανακλά στη χώρα μας. Σε όλους μας. Έναν πρωταθλητή NBAer. Του αξίζει να μετακινείται με το πρωθυπουργικό αεροσκάφος. Χαλάλι του.

Ώσπου την είδα ολιστικά και άλλαξα. Είναι δυνατόν να τους ανεχόμαστε να κάνουν επίδειξη χλιδάτης ζωής και να προκαλούν, την ίδια ώρα που ο μέσος έλληνας ζορίζεται αφάνταστα οικονομικά; Είναι δυνατόν να ανεχόμαστε να λένε τη μία βαθυστόχαστη μ@λ@κία πάνω στην άλλη; Είναι δυνατόν να μην έχουν αίσθηση ποιο λαό κυβερνούν και τι προβλήματα έχει αυτός ο λαός;

Ώσπου τους έκανα οριστικό delete. Και ένοιωσα ολιστικά ανακουφισμένος.