Γράφει ο ο Δημήτρης Λεοντής

Σύμφωνα με σχετικά πρόσφατη επιστημονική έρευνα διαπιστώθηκε ότι οι φοιτητές που είναι ευπαθείς στην κατάθλιψη μπορούν κυριολεκτικά να «κολλήσουν» τους συγκάτοικους τους, αυξάνοντας την συναισθηματική τους ευαλωτότητα, καθώς και τις πιθανότητες για εκδήλωση κατάθλιψης. Επομένως το περιβάλλον φαίνεται να παίζει σημαντικό ρόλο στην συναισθητική κατάσταση και εξέλιξη των ανθρώπων με κατάθλιψη.

Δεν πρέπει να αδιαφορούμε για κάποια καταχρηστικά χαρακτηριστικά συμπεριφοράς που παρατηρούμε στους ανθρώπους τους περιβάλλοντός μας, όπως ο φόβος από την κοινωνική κριτική, η ακύρωση σχεδίων, η ευερεθιστότητα κ.ά., τα οποία ίσως να μην τα έχουμε υποψιαστεί ότι οφείλονται σε κατάθλιψη. Αυτές οι αρνητικές πεποιθήσεις κοινοποιούνται από άτομο σε άτομο, όπως στα παιδιά των καταθλιπτικών γονέων, στους/στις συζύγους των καταθλιπτικών συντρόφων, μεταξύ φίλων κ.ά., με αποτέλεσμα και αυτοί να αρχίσουν να εκφράζουν καταθλιπτικά συμπτώματα.

Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η κατάθλιψη δεν είναι «στη φαντασία» μας, είναι μία πραγματική ασθένεια και δεν υπάρχει τίποτα για το οποίο πρέπει να ντρεπόμαστε. Το να ζητήσουμε βοήθεια από ειδικούς (ψυχολόγους, ψυχιάτρους) χρειάζεται θάρρος και δύναμη, αλλά αυτό θα κάνει όλη τη διαφορά στο να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα αποτελεσματικά.