Η στράτευση του προέδρου και επομένως η απουσία του από την κεντρική πολιτική για τρεις εβδομάδες, μαζί με τη συνειδητοποίηση ότι οι αρνητικές ειδήσεις, ενόψει εκλογών, εμποδίζουν, είχαν ως αποτέλεσμα ηπιότερο κλίμα, από το σύνηθες συγκρουσιακό, στις τελευταίες συνεδριάσεις οργάνων του κόμματος. Μια, ακόμη, πηγή αποθάρρυνσης για συγκρούσεις είναι η δημοσκοπική βελτίωση του ΣΥΡΙΖΑ την ίδια στιγμή που ο ανταγωνιστής του για τη δεύτερη θέση, το ΠΑΣΟΚ, πιέζεται αισθητά.

Στις συνεδριάσεις του Εκτελεστικού Γραφείου της Πέμπτης και της Πολιτικής Γραμματείας της Παρασκευής, ασχολήθηκαν κυρίως με διαδικαστικά – λειτουργικά ζητήματα. Το μείζον, που είναι η κατάρτιση της λίστας υποψηφίων για το ευρωψηφοδέλτιο, ήλθε «λυμένο από τη Θήβα», μετά τη συνάντηση των Αποστολάκη – Καπνισάκη με τον Στ. Κασσελάκη. Η διαδικασία κατάρτισης θα πάει την επόμενη εβδομάδα ενώ εκκρεμεί και ο τρόπος που θα ψηφίσουν τα μέλη -ή και φίλοι;- δηλαδή αν θα είναι με αυτοπρόσωπη παρουσία ή μικτός.

Εκτός από τους νυν ευρωβουλευτές, την Έλ. Κουντουρά και τον Κ. Αρβανίτη, θα εκλεγούν και άλλοι 35. Για πέντε ακόμη έχει εκχωρηθεί το δικαίωμα στον πρόεδρο προσωπικά να τους χρίσει υποψήφιους. Η καταφανής αυτή νόθευση δικαιολογήθηκε ως, δήθεν, πρόνοια για να εξομαλύνει, αν χρειαστεί, καταστάσεις απρόβλεπτες, για παράδειγμα, ως προς το φύλο.

Oλα ήρεμα, λοιπόν, και ισορροπημένα στο κόμμα του κ. Κασσελάκη; Θα ήταν βιαστικό να το ισχυριστεί κανείς. Στο Συνέδριο υπερίσχυσε και αμέσως μετά προχώρησε σε αντικαταστάσεις, απολύσεις, απομακρύνσεις και διορισμούς νεοπροεδρικών. Είναι, εντούτοις, υποχρεωμένος συνεχώς να επιδεικνύει την εξουσία του, έναν αυταρχισμό. Η εξουσιαστική του επίδειξη είναι πρωτοφανής. Χρειαζόταν, για παράδειγμα, να πει στον Αντ1, αναφερόμενος στο Εκτελεστικό Γραφείο, ότι αυτός το «έχει συνθέσει» και ότι εργάζεται πάνω στις «διάφορες ιδέες που έχω … με dead lines … τις οποίες θα διεκπεραιώσουν»; Ή να πει ότι το κόμμα είναι «ιδεολογικά συμπαγές» και ότι η προσέγγισή του «δεν είναι της πρόσθεσης και των ισορροπιών, είναι της συμπαγούς ιδεολογίας»; Εξάλλου και τις δυο πρόσφατες παρεμβάσεις του κόμματος –ευρωπαϊκό, φορολογικό– τις αποφάσισε μόνος!

Η εσωκομματική αντιπολίτευση, υπάρχει ασφαλώς αλλά είναι, σχεδόν, άφωνη. Γνωρίζει ότι ο κ. Κασσελάκης δεν έχει ανάγκη το κόμμα, στο πεδίο του οποίου θα μπορούσαν να ορθώσουν ανάστημα. Η μόνη αναλαμπή, τελευταία, ήταν αυτή της Όλγας Γεροβασίλη που αντέδρασε, και σωστά, όταν ο πρόεδρος είπε ότι δεν έχει καμιά σχέση με την κυβερνητική περίοδο του ΣΥΡΙΖΑ 2015 – 2019! Αλλά ο κ. Κασσελάκης δεν λέει τίποτε χωρίς υπολογισμό: η μετατόπιση του ΣΥΡΙΖΑ προς τα δεξιά είναι σχέδιό του και όπως δείχνουν τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων αποδίδει.

Τον αυτοεγκλωβισμό της εσωκομματικής αντιπολίτευσης ο πρόεδρος επιτείνει περίτεχνα. Το συμπέρασμά του είναι ότι βαδίζει εν ασφαλεία, μέχρι τις ευρωεκλογές, καθώς όσοι έλεγαν «στο Συνέδριο θα δούμε», δεν είδαν. Εκτιμά ότι θα επαναληφθεί το ίδιο και στις ευρωεκλογές. Προς το παρόν, ζει τη χαρά της αλαζονείας του. Χωρίς όρια. Μπορεί όμως αυτό να διαρκεί και ταυτόχρονα να αυτοαναφέρεται στην Αριστερά;

                                                                                                                                                                                          Άρης Καραντινός