Σύντροφοι και συντ/σες
Είμαι ο Ηρακλής Πιτσιλαδής από τη Μυτιλήνη και άλλο ταυτοτικό στοιχείο χρήσιμο γι αυτή τη συνδιάσκεψη είναι ότι στο επίκεντρο της ιδεολογίας μου βρίσκονται οι αρχές της ανανεωτικής και οικολογικής αριστεράς, ενίοτε και ριζοσπαστικής.
Προχωρούμε λοιπόν στην ίδρυση ενός νέου κόμματος της Αριστεράς φιλοδοξώντας να εκφράσουμε και να διαδώσουμε μέσα στην κοινωνία το λόγο και τις αρχές μας που τα τελευταία χρόνια είχαν σχεδόν εκτοπιστεί και είχαν θολώσει μέσα στο τοξικό πολιτικό περιβάλλον, αλλά και μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ που είχε μεταβληθεί σε χώρο σκληρής και αντισυντροφικής αντιπαράθεσης και όχι σύνθεσης απόψεων.
Για την επιτυχία του εγχειρήματός μας, εκτός από την ελπίδα και αισιοδοξία που μας έχει φέρει εδώ, τώρα προέχει η κατάθεση των απόψεων, η συζήτηση και ο προβληματισμός που θα βοηθήσει κατά πρώτον να αποφύγουμε τα λάθη που έχουμε κάνει στο παρελθόν.
Πιστεύω ότι η διαδρομή του Σύριζα που λίγο ως πολύ την κατέχουμε όλοι, είτε αποχωρήσαμε πρόσφατα, είτε παλιότερα, είτε δε βρεθήκαμε ποτέ μέσα μπορεί να μας δώσει πολύ καλές αφορμές και τώρα θα αξιοποιήσω μερικές σύμφωνα με τη δική μου οπτική γωνία.
- Ο Σύριζα ήταν γέννημα μιας δύσκολης δημοκρατίας πολλών συνιστωσών που συνενώθηκαν για να αντιμετωπίσουν την προβλεπόμενη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού. Αυτό το μοντέλο δημοκρατίας, που είχε και αρκετά προβλήματα ,αντικαταστάθηκε με κόμμα των μελών, όταν η δυνατότητα ανόδου στην κυβέρνηση έγινε ορατή. Μετά τη νίκη του 15 , με την προσέλκυση μεγάλου αριθμού ψηφοφόρων από άλλα κόμματα και κυρίως μετά την ήττα και τη βεβιασμένη διεύρυνση του 19 , εντός του Σύριζα επικράτησε ένας άνευ προηγουμένου- για κόμμα της αριστεράς- αρχηγισμός, κυβερνητισμός, παραγοντισμός και ανταγωνισμός μεταξύ στελεχών και ομάδων, που δημιούργησαν μεγάλη τοξικότητα που δεν επέτρεπε τη νηφάλια συζήτηση με βάση τις αρχές της αριστεράς.
- Μετά από αυτό το συνοπτικότατο αφήγημα και χωρίς περαιτέρω επιχειρηματολόγηση για λόγους συντομίας, καταθέτω κάποιες απόψεις σε θέματα δομής και λειτουργίας του κόμματος και επιφυλάσσομαι για την ώρα της συζήτησης επάνω στα συγκεκριμένα θέματα.
Α. Στην κεφαλή του το κόμμα να έχει τον Γραμματέα της ΚΕ και όχι Πρόεδρο.
Β. Στις εσωκομματικές εκλογές να συμμετέχουν μόνο μέλη που έχουν εγγραφεί πριν τουλάχιστον ένα μήνα και η εγγραφή πρέπει να είναι αυτοπρόσωπη .
Γ. Η ομαδοποίηση των μελών με βάση κοινές ιδέες και απόψεις είναι λογική και αναπόφευκτη και ,όταν γίνεται στο φως της μέρας χωρίς ιδιοτέλειες , προσφέρει στην καλή λειτουργία του κόμματος. Γι αυτό πρέπει να αναγνωρίζεται μέσα στα πλαίσια της Ν. Αριστεράς η δυνατότητα ύπαρξης και λειτουργίας ρευμάτων ιδεών και τάσεων.
ΠΟΛΙΤΙΚΑ
Το αναπόφευκτα γενικόλογο κείμενο της ιδρυτικής συνδιάσκεψης , παρότι δεν περιέχει προφανή μη αποδεκτά σημεία , δεν μπορεί να μας δείξει με επάρκεια την πολιτική πορεία της Ν. Αριστεράς την οποία άλλωστε δεν γνωρίζει ούτε η «ηγεσία» . Περισσότερα μας δείχνουν οι μέχρι σήμερα τοποθετήσεις του κόμματος και κυρίως της Κοιν. Ομάδας.
Φίλες και φίλοι, δεν είναι τόσο δύσκολο να κάνεις πολιτική υπηρετώντας τη διατήρηση του συστήματος που βρίσκεται στην εξουσία. Ενώ είναι τρομερά δύσκολο να κάνεις πολιτική για να πραγματώσεις τις ιδεολογικές σου αρχές και μάλιστα αυτές τις αριστερές.
Θα το δείξω με δύο παραδείγματα:
Το πρώτο από τη δική μας εμπειρία. Η κατάργηση του ψαρέματος με βιντσότρατες που καταστρέφουν το βυθό της θάλασσας ήταν οδηγία της Ε.Ε. αλλά και προβλεπόμενη από το περιβαλλοντικό πρόγραμμα του Σύριζα πριν την κυβέρνηση του 15. Όταν ήρθε η ώρα της εφαρμογής διαπιστώθηκε ότι ο παροπλισμός των 150 σκαφών θα έριχνε στην ανεργία τα πληρώματά τους. Αντί για τη δυσκολία της λύσης με την εργασιακή αποκατάσταση αυτών που θα έχαναν τη δουλειά τους, προτιμήθηκε να χρησιμοποιηθεί ένα παράθυρο εξαίρεσης για ερευνητικά σκάφη και να συνεχίσει η καταστροφή του ενάλιου πλούτου.
Το δεύτερο παράδειγμα είναι συναφές αλλά προς το παρόν απίθανο να βρεθεί η πολιτική λύση: Οι ευρωπαίοι αγρότες έχουν εξεγερθεί γιατί καλούνται να πληρώσουν αυτοί τις συνέπειες νέας ΚΑΠ, η οποία έχει σημαντικές προβλέψεις για την προστασία του περιβάλλοντος. Είμαστε με τους αγρότες οι οποίοι θα δυσκολεύονται πλέον να επιβιώσουν και οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό στηρίζουν το περιβάλλον. Αλλά είμαστε και με το περιβάλλον που προσπαθεί σε κάποιο βαθμό να προστατέψει η νέα ΚΑΠ.
Τι να κάνουμε; Χωρία αναδιανομή του πλούτου και προσεκτικά σχεδιασμένες παρεμβάσεις το μέλλον της βιόσφαιρας είναι προδιαγεγραμμένο. Θα γίνει αβίωτο για το είδος μας. Θα πάψουμε ποτέ να παίρνουμε παυσίπονα για τη θεραπεία των πάντων;
Εν τούτοις, αισιοδοξούμε και παλεύουμε γιατί όπως λέει και ο Εντγκάρ Μορέν που στα 99 του χρόνια γράφει βιβλία για το πώς η ανθρωπότητα θα αλλάξει δρόμο για να επιβιώσει: «Κανείς δεν ξέρει ποτέ , αν και πότε είναι αργά»
